Κινεζική επέλαση στην πολιτική σκηνή των ΗΠΑ

Συγκεκριμένα, η εκστρατεία του Χάλοραν στόχευε στο Φλάσινγκ, μία από τις σημαντικότερες εμπορικές περιοχές της Νέας Υόρκης με δεκάδες χιλιάδες κατοίκους, όπου ο κινεζικός και ασιατικός πληθυσμός έχει αγγίξει το 69%, σύμφωνα με την απογραφή του 2010. Περπατώντας στους δρόμους του Φλάσινγκ, εκεί όπου πριν από μερικές δεκαετίες εργάζονταν ιταλοί, ιρλανδοί και ουκρανοί μετανάστες, σήμερα βλέπει κανείς μόνο κινεζικές ταμπέλες χωρίς καμία μετάφραση στα αγγλικά.

Το «πρόβλημα», άλλωστε, δεν αφορά μόνο το Φλάσινγκ. Η απογραφή του 2010 έδειξε ότι ο ασιατικός πληθυσμός της Νέας Υόρκης ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο. Η Τσάιναταουν έχει πάψει προ πολλού να περιορίζεται σε μερικά οικοδομικά τετράγωνα στο νοτιοανατολικό άκρο του Μανχάταν. Πλέον, έχει καταλάβει μεγάλο τμήμα της Μικρής Ιταλίας, η οποία κατέληξε να αποτελείται από μόλις έναν… δρόμο με πιτσαρίες και ιταλικές σημαίες.

Σύμφωνα, μάλιστα, με έρευνα που διεξήγαγε τον περασμένο Ιούνιο το αμερικανικό κέντρο ερευνών «Pew Research Center» ο ασιατικός πληθυσμός είναι ο ταχύτερα αυξανόμενος μεταναστευτικός πληθυσμός στις ΗΠΑ. Το 2000, το 19% των νέων μεταναστών που εισέρχονταν στις ΗΠΑ ήταν Ασιάτες και το 59% ήταν Λατινοαμερικάνοι. Δέκα χρόνια αργότερα, το 36% των νέων μεταναστών είναι Ασιάτες ενώ μόλις το 31% είναι Λατινοαμερικανοί.

Η πληθυσμιακή αύξηση αρχίζει δειλά να μετατρέπεται σε πολιτικό αίτημα. Μετά σχεδόν έναν αιώνα υποεκπροσώπησης, η κινεζική κοινότητα φαίνεται αποφασισμένη να εκλέξει κινεζοαμερικανούς βουλευτές στις εκλογές της 6ης Νοεμβρίου. Στις εφετινές εκλογές θα κατέβει τριπλάσιος αριθμός υποψηφίων ασιατικής προέλευσης σε σχέση με το 2010 και σχεδόν τετραπλάσιος σε σχέση με το 2008.

Αν και οι προεδρικές εκλογές θα καθορίσουν τον «πλανητάρχη», στην πραγματικότητα οι εκλογές του Κογκρέσου θα καθορίσουν το σώμα που έχει την ανώτατη νομοθετική εξουσία, σύμφωνα με το αμερικανικό Σύνταγμα.

Σαν από ειρωνικό «γύρισμα» της μοίρας, ο Χάλοραν, ο Δημοτικός Σύμβουλος που πέρασε τον χαρακτηριζόμενο από πολλούς ως «νόμο ενάντια στα ιδεογράμματα», θα αντιμετωπίσει στις βουλευτικές εκλογές μία κινεζοαμερικανή υποψήφια. Και σύμφωνα με όλα τα προγνωστικά… θα χάσει.

Η αντίπαλος του, η κινεζοαμερικανή δικηγόρος Γκρέις Μενγκ, έχει γίνει το νέο «αγαπημένο παιδί» του Δημοκρατικού κόμματος, καθώς όπως όλα δείχνουν, θα γίνει η πρώτη κινεζοαμερικανή βουλευτής στην ιστορία της Νέας Υόρκης και η δεύτερη στην ιστορία των ΗΠΑ.

Το σημείο κλειδί για την πολιτική ενδυνάμωση των Κινέζων της Νέας Υόρκης ήταν ο επανακαθορισμός των εκλογικών περιφερειών των περασμένο Μάρτιο. «Στο παρελθόν, η μέθοδος που χρησιμοποιούσε το πολιτικό σύστημα για να κρατήσει την ασιατική κοινότητα αποδυναμωμένη ήταν η διάσπαση της σε πολλές εκλογικές περιφέρειες», εξηγεί μιλώντας στο «Βήμα» η κυρία Σαμπρίνα Φονγκ της οργάνωσης «ΜινΚουόν» που δραστηριοποιείται υπέρ της κινεζικής και κορεατικής κοινότητας της Νέας Υόρκης.

«Για παράδειγμα, αν μία περιοχή είχε υψηλό ποσοστό Ασιατών, την χώριζαν σε τρεις ή τέσσερις εκλογικές περιφέρειες και έτσι σε όλες αυτές τις περιφέρειες, η ασιατική κοινότητα κατέληγε να αποτελεί αμελητέο ποσοστό. Το ίδιο έκαναν τη δεκαετία του ’60 στις γειτονιές των Αφροαμερικανών», προσθέτει η κυρία Φονγκ.

«Τώρα η Νέα Υόρκη απέκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία της μία τεράστια εκλογική περιφέρεια όπου ο ασιατικός πληθυσμός αποτελεί το 38% του συνόλου», τονίζει μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Ντομενίκ Ράφτερ, πολιτικός συντάκτης της τοπικής εφημερίδας «Κουινς Κρόνικλ».

Πρόκειται για την έκτη εκλογική περιφέρεια, όπου η κινεζοαμερικανή δικηγόρος Μενγκ, θα αντιμετωπίσει τον συντηρητικό Ιρλανδοαμερικανό Χάλοραν για μια έδρα στο Κογκρέσο των ΗΠΑ. Στην ερώτηση αν η ασιατική κοινότητα ψηφίζει κατά κόρον Δημοκρατικούς ή Ρεπουμπλικανούς ο Ράφτερ αντιτείνει ότι «ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις, έχω την αίσθηση ότι η ασιατική κοινότητα θα υποστηρίξει την Μενγκ με κλειστά μάτια. Για τους Κινεζοαμερικανούς της Νέας Υόρκης είναι μια ιστορική στιγμή. Έχουν την ευκαιρία να εκλέξουν τον πρώτο κινεζοαμερικανό βουλευτή στην ιστορία της πολιτείας».

Η άνοδος της κινεζικής κοινότητας εγείρει έντονες αντιδράσεις από τις λοιπές εθνοτικές ομάδες. Ο Ρεπουμπλικανός Νταν Χάλοραν, ο οποίος διατηρεί στενές σχέσεις με την ισραηλιτική κοινότητα, κατηγορεί με αλλεπάλληλα δημοσιεύματα του την Γκρέις Μενγκ ότι «προωθεί τα συμφέροντα τις Κίνας εις βάρος του Ισραήλ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής».

Σε τοπικό επίπεδο, πολλοί καταλογίζουν στην κινεζική κοινότητα ολιγοπωλιακές πρακτικές. «Οταν εκπλειστηριάζεται ακίνητο σε ασιατική γειτονιά το «ξεγράφουμε» εκ προοιμίου. Ξέρουμε ότι είναι αδύνατον να νικήσουμε τους Κινεζοαμερικανούς. Προσφέρουν υψηλά ποσά για να αγορασθεί το ακίνητο από μέλος της ασιατικής κοινότητας, για να μην διαταραχθούν οι δεσμοί της.

Κι επειδή έχουν κατά κανόνα μεγάλη ρευστότητα, είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν μετρητά. Εν τέλει, με αυτή την πρακτική επηρεάζουν την αγορά ακινήτων, εκτινάσσοντας τις τιμές στα ύψη», εξηγεί ο Τζόζεφ Ασικ, μεσίτης ακινήτων σε μεγάλη μεσιτική εταιρία της Νέας Υόρκης.

Aλλοι νιώθουν ότι η γειτονιά τους «καταλαμβάνεται» από ξένες δυνάμεις. Η οικογένεια της 20χρονης ιδιωτικής υπαλλήλου κυρίας Νικόλ Κουίν κατοικεί εδώ και τρεις γενιές στο Κουίνς, μία περιοχή δύο εκατομμυρίων κατοίκων όπου η συντριπτική πλειονότητα ήταν ανέκαθεν λευκοί μετανάστες.

Σήμερα, το 22% των κατοίκων είναι ασιατικής προέλευσης, ενώ σε ορισμένες γειτονιές το ποσοστό αγγίζει το 70%. «Οι παππούδες μου σκέφτονται να μετακομίσουν μετά από μία ολόκληρη ζωή. Πλέον δεν αναγνωρίζουν τη γειτονιά τους, δεν μπορούν ούτε να διαβάσουν τις ταμπέλες στο μανάβικο και στο κρεοπωλείο», λέει στο «Βήμα» η κυρία Κουίν.