Εκκληση για κατάπαυση του πυρός στην Συρία απευθύνει με ψήφισμα του το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών. Τα 150 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής που συνεδρίασαν στην Κρήτη σε ειδικό ψήφισμα που εξέδωσαν χαρακτηρίζουν ορατό τον κίνδυνο να ενισχυθεί και άλλο το κύμα φυγής των Χριστιανών και σημειώνουν ότι «η Χριστιανική παρουσία στη Μέση Ανατολή αποτελεί τμήμα της πολιτιστικής πραγματικότητας».


Στο κείμενο που εξέδωσαν οι εκπρόσωποι περίπου 300 Εκκλησιών, ομολογιών και Χριστιανικών κοινοτήτων από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης Ορθόδοξοι, προτεστάντες και προχαλκιδόνιοι (μονοφυσίτες), απευθύνουν έκκληση για τον τερματισμό της βίας και στις δύο πλευρές.

Δηλώνουν συγκεκριμένα ότι «όλες τις πλευρές πρέπει να σεβαστούν τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις τους σεβόμενοι τα δικαιώματα του Συριακού λαού να ζει με αξιοπρέπεια, ειρήνη και αλληλοκατανόηση».

Στην συνέχεια καλούν «όλες τις πλευρές να δεσμευτούν για το διάλογο, ως τη μόνη λύση, προκειμένου να διαφυλαχτεί η πολυφωνική φύση της ιστορικής Συρίας, για ένα καλύτερο μέλλον των επόμενων γενεών και να προωθηθεί ο σεβασμός των αρχών της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και των πολιτικών δικαιωμάτων».
Ζητούν από «τη διεθνή κοινότητα να σεβαστεί την ικανότητα και υπευθυνότητα του Συριακού λαού να βρει λύσεις για την κρίση και να μην επιχειρήσει εξωτερικές στρατιωτικές επεμβάσεις».

Δηλώνουν προς πάσα κατεύθυνση ότι «η Χριστιανική παρουσία στη Μέση Ανατολή αποτελεί τμήμα της κοινωνικής και πολιτιστικής πραγματικότητας της περιοχής που ζουν και έχουν να παίξουν έναν ιστορικό ρόλο για την οικοδόμηση μιας μελλοντικής κοινωνίας στηριγμένης στον αμοιβαίο σεβασμό και στο διάλογο ζωής».

Ταυτόχρονα ενθαρρύνουν τα μέλη των Εκκλησιών που ανήκουν στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και γενικότερα στην οικουμενική κίνηση «να ανταποκριθούν στις βασικές ανάγκες των Σύρων, προκειμένου να επιβιώσουν σε αυτές τις κρίσιμες περιστάσεις».
Τέλος σημειώνουν ότι προσεύχονται για την «επικράτηση της ειρήνης και της δικαιοσύνης στη Συρία και σε όλες τις χώρες της Μ. Ανατολής, προκειμένου λαοί διαφορετικών θρησκειών να μπορούν να ζουν αρμονικά».