Για πρώτη φορά στη γαλλική πρωτεύουσα, ένας σοσιαλιστής υποψήφιος – ο Φρανσουά Ολάντ– κερδίζει τις καρδιές και τις ψήφους της πλειονότητας των πολιτών, αγγίζοντας το 34,8% των ψήφων, περίπου έξι ποσοστιαίες μονάδες περισσότερες από ό,τι σε εθνικό επίπεδο, την ώρα μάλιστα που εξασφαλίζει στην αντίπαλό του, εν προκειμένω την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά της (μόνο 6,2%).
Το 2007, η σοσιαλίστρια Σεγκολέν Ρουαγιάλ και ο συντηρητικός Νικολά Σαρκοζί είχαν έρθει πρώτοι σε δέκα διαμερίσματα του Παρισιού ο καθένας. Αυτή τη φορά, τρία ακόμη μετατοπίστηκαν προς την Αριστερά, ενώ στον νυν πρόεδρο Σαρκοζί έμειναν μόνο οι αριστοκρατικές συνοικίες, όπως το 16ο και το 7ο διαμέρισμα.
Περισσότεροι από 50% των Παριζιάνων ψήφισαν Αριστερά, ενώ ο Φρανσουά Ολάντ συγκέντρωσε εξαιρετικά μεγάλα ποσοστά σε ορισμένα διαμερίσματα του Παρισιού, όπως το 20ο, με 43% των ψήφων. Στο 10ο διαμέρισμα, πολύ της μόδας τον τελευταίο καιρό στους αστούς μπονβιβέρ, ο Ολάντ έκανε 42,6%, ενώ ο Σαρκοζί μόλις 20,7% και η Μαρίν Λεπέν 5,2%.
Μία από τις εξηγήσεις για το γεγονός ότι το Παρίσι, ψηφίζει Αριστερά αποτελεί το γεγονός ότι η γαλλική πρωτεύουσα αδειάζει σιγα σιγά από τους φτωχούς της, οι οποίοι «κυνηγημένοι» από τα ενοίκια-φωτιά μετακινούνται προς τα προάστια. η μεσαία και η ανώτερη τάξη μετακομίζει πια στις πρώην λαϊκές συνοικίες, οι οποίες ανακαινίζονται και αποκτούν νέα, ανανεωμένη όψη. Αυτός ο σχετικός πλουτισμός σε συνδυασμό με την πολιτική κλίση της μεσαίας τάξης ευνόησαν ιδιαίτερα την Αριστερά, όπως έδειξε άλλωστε πρόσφατα η εκλογή του σοσιαλιστή Μπερτράν Ντελανοέ στη δημαρχία του Παρισιού.
Η «πόλη του φωτός» μοιάζει πλέον μια πόλη της μπουρζουαζίας και της «Αριστεράς του χαβιαριού», στην οποία σύμφωνα με τους κοινωνιολόγους Μισέλ Πενσόν και Μονίκ Πενσόν-Σαρλό «η μίξη των κοινωνικών τάξεων είναι επιθυμητή, αλλά δεν επιτυγχάνεται».
