Επί χρόνια ο πρώην επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου απολάμβανε κάθε λεπτό του μεγαλοαστικού τρόπου ζωής, του μισθού, των πρόσθετων απολαβών και δικαιωμάτων που απλόχερα του προσέφερε το αξίωμά του.

Σύμφωνα με το συμβόλαιό του, ο μισθός του ανερχόταν στις 310.500 ευρώ τον χρόνο: περισσότερα από όσα κερδίζει ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα και ο Στρος – Καν δεν πλήρωνε καν φόρο εισοδήματος. Ο ίδιος είχε πρόσθετες απολαβές 56.000 ευρώ τον χρόνο σε μηνιαίες δόσεις, που, όπως όριζε το συμβόλαιό του, του επέτρεπαν να διατηρεί έναν τρόπο ζωής που «προσιδίαζε στο αξίωμα του γενικού διευθυντή του ΔΝΤ».

Οι πολιτικές λιτότητας σίγουρα δεν ίσχυαν για τον Στρος-Καν αφού το «σεντούκι» του διεθνούς οικονομικού οργανισμού, κάλυπτε τα έξοδα ψυχαγωγίας, ταξιδιών και διαμονής του ιδίου και της συζύγου του. Συγκεκριμένα, το συμβόλαιο προέβλεπε ότι η οικογένεια Στρος – Καν θα ταξίδευε στην πρώτη θέση κάθε φορά που συνόδευε το «αφεντικό» του ΔΝΤ σε επαγγελματικό ταξίδι.

Για τα κράτη στα οποία ο πέλεκυς του ΔΝΤ έχει πέσει βαρύς, ο μισθός, τα επιδόματα και τα προνόμια του Στρος – Καν συνιστούν μία προκλητική αντίθεση στα μέτρα λιτότητας που τους έχουν επιβληθεί. «Όχι μόνο οι φορολογούμενοι των κρατών που έχουν δανειστεί από το ΔΝΤ πληρώνουν αυτό τον μισθό. Καλούνται επίσης να πληρώσουν και με άλλον τρόπο τα έξοδα, υιοθετώντας τις πολιτικές που απαιτεί το ΔΝΤ, οι οποίες θίγουν κατά κύριο λόγο τους απλούς εργαζομένους», σχολίασε Πίτερ Τσόουλα του παρατηρητηρίου Bretton Woods Project, το οποίο επιβλέπει τις πολιτικές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας.