Oλα ξεκίνησαν το 1896, ότανένας Σουηδός ονόματι ΣβάντεΑρχένιους έγινε ο πρώτος που αντιλήφθηκε τον ρόλο που παίζει το διοξείδιο του άνθρακα στη θέρμανση του πλανήτη. Το 1957-8 ο αμερικανός επιστήμονας Τσαρλς Κίλινγκ έστησε σταθμούς που μετρούν τη συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα. Τριάντα χρόνια αργότερα ο ΟΗΕ ίδρυσε τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (ΙΡCC) η οποία εξετάζει τις επιστημονικές αποδείξεις για την υπερθέρμανση του πλανήτη που προκαλείται από τα βλαβερά αέρια τα οποία εκλύονται στην ατμόσφαιρα.
Το 1992 διοργανώθηκε η πολυσυζητημένη Διάσκεψη του Ρίο για το Κλίμα, η πρώτη παγκόσμια σύνοδος κορυφής για το ζήτημα αυτό από την οποία προέκυψε η Συνθήκη-Πλαίσιο του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (FCCC).
Πέντε χρόνια αργότερα στο Κιότο της Ιαπωνίας υπογράφηκε η πρώτη συνθήκη για τον περιορισμό των εκπομπών των αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Στο Πρωτόκολλο του Κιότο, όπως επικράτησε να λέγεται, οι ανεπτυγμένες χώρες δεσμεύτηκαν ότι θα περιορίσουν τις εκπομπές των αερίων αυτών κατά μέσο όρο κατά 5% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990 ως το 2012. Τα προβλήματα με το Πρωτόκολλο του Κιότο πηγάζουν από το ότι οι ΗΠΑ το έχουν υπογράψει αλλά δεν το έχουν επικυρώσειη επικύρωσή του συναντούσε τη σθεναρή άρνηση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους και της κυβέρνησής του- και από το ότι χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία το υπέγραψαν ως αναπτυσσόμενες και συνεπώς δεν δεσμεύονται από στόχους για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων.
Ομως από το 1997 του Κιότο ως σήμερα οι χώρες αυτές έχουν αναδειχθεί στους μεγαλύτερους παραγωγούς αερίων του θερμοκηπίου. Γι΄ αυτό, αλλά και επειδή οι στόχοι που είχαν τεθεί στην Ιαπωνία έχουν ως ορίζοντα το 2012, το Κιότο εκπνέει και μια νέα συμφωνία είναι απολύτως απαραίτητη.
Πριν από δύο χρόνια στη συνάντηση του ΟΗΕ για το κλίμα που πραγματοποιήθηκε στο Μπαλί οι κυβερνήσεις συμφώνησαν να ξεκινήσουν την προεργασία για μια νέα παγκόσμια συνθήκη. Η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης σηματοδοτεί το τέλος αυτής της διετούς προεργασίας.
