Επί μία πενταετία ο Χαλίντ Κιντβάι, επικεφαλής μιας υπηρεσίας ασφαλείας με αντικείμενο την προστασία του πυρηνικού οπλοστασίου του Πακιστάν, εξηγούσε στους Αμερικανούς ότι επειδή ένας επιστήμονας ονόματι Αμπντούλ Καντίρ Χαν, εθνικός ήρωας ως «πατέρας της πυρηνικής βόμβας του Πακιστάν», κατάφερε να πουλήσει πυρηνικά μυστικά και υλικά στο Ιράν, στη Βόρεια Κορέα και στη Λιβύη για προσωπικό κέρδος, αυτό δεν σημαίνει ότι κάτι τέτοιο μπορεί να ξανασυμβεί. «Δεχθείτε,παρακαλώ, ότι αν το Πακιστάν μπορεί να κατασκευάζει πυρηνικά όπλα, μπορεί επίσης και να τα φυλάει με ασφάλεια» λέει ο Κιντβάι. «Εχω δύο ανησυχίες» δήλωσε πριν από λίγους μήνες ανώτατο στέλεχος της προηγούμενης αμερικανικής κυβέρνησης του Τζορτζ Μπους. Η πρώτη είναι τι θα συμβεί «όταν μετακινήσουν τα όπλα», συνέχισε, εξηγώντας ότι οι ΗΠΑ φοβούνται ότι ορισμένοι κύκλοι μπορεί να προσπαθήσουν να προκαλέσουν μια αντιπαράθεση μεταξύ Πακιστάν και Ινδίας με την ελπίδα ότι ο στρατός θα μεταφέρει πυρηνικά όπλα πιο κοντά στα σύνορα όπου θα είναι πιο ευάλωτα στην κλοπή. Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Μουμπάι τον Νοέμβριο Αμερικανοί εξέφρασαν την ανησυχία ότι ένας από τους στόχους των ενόπλων ήταν να πυροδοτήσουν μια τέτοια αλληλουχία γεγονότων.

«Και η δεύτερη ανησυχία», συνέχισε ο αξιωματούχος, «είναι οι συνεχείς προσπάθειες εξτρεμιστικών ομάδων να εισχωρήσουν στα εργαστήρια και να τοποθετήσουν δικούς τους σε αυτά». Τα εργαστήρια του Πακιστάν ανησυχούν περισσότερο τους Αμερικανούς. Είναι σχετικά εύκολο να διδαχθεί το προσωπικό του Κιντβάι πώς να κλειδώνει τις πυρηνικές κεφαλές και να τις αποθηκεύει χωριστά από τους πυροδοτικούς μηχανισμούς και τους πυραύλους- την εκπαίδευση την παρείχαν μυστικά οι Αμερικανοί στο Πακιστάν. Αλλά είναι πολύ δυσκολότερο για τους Αμερικανούς να παρακολουθήσουν τα πυρηνικά υλικά που παράγονται στα πακιστανικά εργαστήρια. Και είναι σχεδόν αδύνατον να σταματήσουν την έξοδο επιστημόνων που γνωρίζουν πώς να παράγουν καύσιμα για βόμβες και πώς να κατασκευάζουν πυρηνικά.

Εκτός από τον Χαν, υπάρχει και η περίπτωση του πυρηνικού επιστήμονα Σουλτάν Μπασιρουντίν Μαχμούντ ο οποίος βοήθησε στην κατασκευή των αντιδραστήρων του Πακιστάν. Ο Μαχμούντ ήταν γοητευμένος από τη σχέση επιστήμης και Κορανίου. Ενώ τον Χαν τον ενδιέφεραν τα χρήματα, το ενδιαφέρον του Μαχμούντ ήταν θρησκευτικό. Τελικά η έντονη θρησκοληψία του σε συνδυασμό με τη συμπάθεια που έτρεφε προς τον ισλαμικό εξτρεμισμό τρόμαξαν τους συναδέλφους του και το 1999 εξαναγκάστηκε σε πρόωρη συνταξιοδότηση.

Ιδρυσε ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα δήθεν για να στέλνει βοήθεια στους μουσουλμάνους αδελφούς του στο Αφγανιστάν. Τον Αύγουστο του 2001, την ώρα που οι τρομοκράτες της 11ης Σεπτεμβρίου έκαναν τις τελευταίες ετοιμασίες τους, ο Μαχμούντ και ένας συνάδελφός του από το ίδρυμα συναντήθηκαν με τον Οσάμα μπιν Λάντεν και το πρωτοπαλίκαρό του Αϊμάν αλ Ζαουάχιρι επί αρκετές ημέρες στο Αφγανιστάν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Μαχμούντ μίλησε στους δύο αρχηγούς της Αλ Κάιντα για τα πυρηνικά όπλα ή ότι η Αλ Κάιντα τα ήθελε απεγνωσμένα.

Τις εβδομάδες μετά την 11η Σεπτεμβρίου ο τότε πρόεδρος του Πακιστάν Περβέζ Μουσάραφ προσπάθησε να καθησυχάσει τον αρχηγό της CΙΑ Τζορτζ Τένετ λέγοντας ότι «οι άνδρες που ζουν σε σπηλιές δεν μπορούν να κάνουν τέτοια πράγματα». Εβαλε να συλλάβουν τον Χαν και τον Μαχμούντ, αν και δεν διώχθηκαν ποτέ ποινικώς. Το Πακιστάν δεν ρισκάρει μια δίκη όπου θα βγουν στη φόρα πυρηνικά μυστικά. Συνεχίζουν να κρατούνται και οι δύο σε κατ΄ οίκον περιορισμό, υπό στενή παρακολούθηση.