OΜπαράκ Ομπάμα είχε μια θεωρία: οι ψηφοφόροι έχουν κουραστεί από τις κομματικές συγκρούσεις και την παράλυση των τελευταίων 20 ετών. Αν μπορούσε να γίνει ο εμπνευστής ενός νέου λαϊκού κινήματος με ένα νέο ύφος ηγεσίας θα μπορούσε να βγάλει την πολιτική από το τέλμα της Ουάσιγκτον.

Ολόκληρη η εκστρατεία του στηρίχθηκε σε αυτή τη θεωρία. Τάχθηκε εναντίον κάθε αρνητικής διαφήμισης και φθηνού κόλπου στην εκστρατεία. Υποστήριξε ότι παρατηρούσε μια «αφύπνιση» στις ΗΠΑ, και ότι οι άνθρωποι είναι «διψασμένοι για ένα νέο είδος πολιτικής».

Και ήταν αυτό το μήνυμα που τον ανέδειξε σε φαβορί. Που έφερε εκατομμύρια νέους ψηφοφόρους στην πολιτική, και δολάρια στα ταμεία του.

Και όμως, σε πολλά στάδια αυτής της εκλογικής αναμέτρησης, οι σύμβουλοί του προσπάθησαν να τον πείσουν να αλλάξει γραμμή και να αρχίσει τον πόλεμο. Χωρίς αποτέλεσμα.

Τώρα όμως η εκστρατεία του Ομπάμα αντιμετωπίζει την πιο σκληρή δοκιμασία. Οι εξηγήσεις για τις ήττες σε Τέξας και Οχάιο είναι λίγες. Μία είναι δημογραφική: ο υποψήφιος δεν έπεισε τις λευκές γυναίκες, τους ισπανόφωνους και τους λιγότερο μορφωμένους. Η άλλη είναι το θέμα της τακτικής: η Χίλαρι Κλίντον τού επιτέθηκε σκληρά και οι επιθέσεις της είχαν αποτέλεσμα.

Οι σύμβουλοι του κ. Ομπάμα τάσσονται σαφώς υπέρ της δεύτερης εξήγησης. Οι φωνές που καλούν τον γερουσιαστή να σκληρύνει τη στάση του και να αρχίσει να κατηγορεί την κυρία Κλίντον πληθαίνουν.

Και αυτή τη φορά ο Μπαράκ Ομπάμα φαίνεται ότι άκουσε τη συμβουλή τους. Στόχος των επιθέσεών του είναι, υποτίθεται, να φανεί πως δεν πειθαναγκάζεται.

Αυτό όμως δείχνει ότι η μεγάλη θεωρία του κ. Ομπάμα έχει καταρριφθεί. Είναι σαν να επιβεβαιώνει ότι ουδείς μπορεί να νικήσει με ένα νέο ύφος πολιτικής, αργά ή γρήγορα θα πρέπει να παίξει με τους συμβατικούς κανόνες.

Για να το πούμε αλλιώς, θα πρέπει να παίξει με τους κανόνες της Χίλαρι. Και αυτό γιατί η κυρία Κλίντον δεν μπορεί να αναμετρηθεί σε προσωπικό επίπεδο. Μόνη ελπίδα νίκης της είναι το «μαχαίρωμα». Δεν έχει τίποτε να χάσει γιατί δεν υποσχέθηκε ποτέ να «καθαρίσει» την Αμερική.

Οσο θα διαρκεί ο πόλεμος, όλοι θα αναρωτιούνται αν ο κ. Ομπάμα πίστευε και ο ίδιος όσα έλεγε. Ακόμη και αν κερδίσει το χρίσμα δεν θα εκπροσωπεί πια τίποτε το καινούργιο.