«Ο Τζέι Τζέι Εϊμπραμς έχει την ικανότητα να συλλαμβάνει και να εκφράζει τον παλμό της νέας γενιάς, ενώ την ίδια στιγμή μπορεί και εκφράζει και τη δική μου». Η γενναιόδωρη φιλοφρόνηση έγινε από τον Στίβεν Σπίλμπεργκ, παραγωγό της ταινίας «Super 8», που ο Τζέι Τζέι Εϊμπραμς (και όχι «Αμπραμς», όπως έχουμε εμείς συνηθίσει να τον προσαρμόζουμε γλωσσικά) σκηνοθέτησε το 2011. Εκείνη η ταινία, με τον πέρα για πέρα ρετρό τίτλο, τοποθετείται στο καλοκαίρι του 1979 και γυρίστηκε σε φιλμ όταν η ψηφιακή επανάσταση έδειχνε ότι θα το εξαφανίσει – όπως εξάλλου και σχεδόν έγινε. Ομως, όταν μεγάλωναν, τόσο ο Σπίλμπεργκ όσο και ο Εϊμπραμς υπήρξαν θιασώτες ταινιών 8 mm και Super 8 και από αυτές απέκτησαν σιγά σιγά την κινηματογραφική ταυτότητά τους. Αυτή η αγάπη συνδράμει αισθητά στον νοσταλγικό χαρακτήρα του «Super 8» τεκμηριώνοντας επίσης την αισθητική και τις φιλοδοξίες δημιουργίας του Εϊμπραμς που σύμφωνα με τον Σπίλμπεργκ «αναμειγνύει μοναδικά την επιστημονική φαντασία με μια ομάδα παιδιών που συμπεριφέρονται τόσο καθημερινά και αναγνωρίσιμα».

Ο Τζέι Τζέι Εϊμπραμς, που πολύ πριν από το «Super 8» είχε συμβάλει στην επανάσταση της σύγχρονης αμερικανικής τηλεόρασης ως δημιουργός του «Alias» και εκτελεστής παραγωγής του «Lost», χρειάστηκε και πάλι να ταξιδέψει στην παιδική ηλικία του προκειμένου να ενορχηστρώσει μια ταινία που επίσης έχει τις ρίζες της στο παρελθόν. Εκατομμύρια θαυμαστές περιμένουν με αγωνία την τελευταία περιπέτεια του «Πολέμου των άστρων» που, καλώς ή κακώς, ανήκει στα μεγάλα κινηματογραφικά γεγονότα της τρέχουσας κινηματογραφικής περιόδου.

Πρόκειται για την έβδομη ταινία της κινηματογραφικής σειράς του «Πολέμου των άστρων» και φέρει τον υπότιτλο «Η δύναμη ξυπνάει». Παραγωγή των Walt Disney Studios, η ταινία είναι προγραμματισμένη για διανομή την προτελευταία Πέμπτη του 2015, στις 24 Δεκεμβρίου, κάτι σαν μια ιερή μέρα για κάθε πιστό φαν της τόσο επιτυχημένης γαλαξιακής σαπουνόπερας που ξεκίνησε από τον Τζορτζ Λούκας το 1977 και πολύ απλά δεν λέει με τίποτε να τελειώσει αφού η δύναμή της είναι ανεξάντλητη και διαχρονική.

Για τον Τζέι Τζέι Εϊμπραμς το «Star Wars» είναι «πολλά πράγματα. Εξετάζοντας τον πυρήνα του θα βρεις μια οικογενειακή σάγκα», όπως ο σκηνοθέτης την αποκαλεί. Αλλά συγχρόνως θεωρεί ότι ο «Πόλεμος των άστρων» μιλάει και για την «εσωτερική δύναμη την οποία θα πρέπει κανείς να ανακαλύψει μόνος του προκειμένου να βρει κοινά σημεία με ανθρώπους τους οποίους δεν θα περίμενε ποτέ να γνωρίσει». Είναι επίσης ένας κόσμος «για τα μυστικά και για τα ψέματα που μας περιβάλλουν και για δυνάμεις που σε υπερβαίνουν» λέει. Πέρα από κάθε τι άλλο, όμως, ο «Πόλεμος των άστρων» είναι «για ήρωες τους οποίους αγαπάς. Την ώρα που καμία αμφιβολία δεν υπήρξε ποτέ για τις τεράστιες τεχνολογικές ευκαιρίες αυτού του κινηματογραφικού σχεδίου (οι κόσμοι στους οποίους ταξιδεύουμε, τα όντα που συναντάμε, τα όπλα, τα σκάφη και τα τοπία) καμία τέτοια ευκαιρία δεν θα είχε σημασία, αν ο θεατής δεν είχε αγαπήσει τους ανθρώπους μέσα στα σκάφη, τους ανθρώπους που επιλέγουν να πολεμήσουν ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, να δραπετεύσουν».

Σκηνή από έναν πόλεμο. Ρομπότ, εκρήξεις, αποδράσεις, μονομαχίες με διαστημικά σκάφη, αυτοκρατορικοί στρατιώτες, παλιοί και νέοι πρωταγωνιστές συναντιούνται στην ταινία που βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες στις 24 Δεκεμβρίου.

Στα 49 του σήμερα (γεννημένος στις 27 Ιουνίου 1966) ο Εϊμπραμς είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους παραγωγούς του Χόλιγουντ, με τεράστια πείρα όχι μόνο στην τηλεόραση, αλλά και στον κινηματογράφο, όπου εκτός από το «Super 8» και την τελευταία ταινία του «Πολέμου των άστρων» έχει επίσης σκηνοθετήσει «Star Trek» και «Επικίνδυνη αποστολή». Πολύ σημαντικός παραγωγός, έχει στηρίξει μεγάλα blockbuster όπως την «Επικίνδυνη αποστολή – Πρωτόκολλο: Φάντασμα», αλλά και μικρότερες ανεξάρτητες ταινίες όπως τις «Οικογενειακές ανισορροπίες» της Μάγια Φορμπς με τον Μαρκ Ράφαλο που είδαμε προσφάτως και στην Ελλάδα. Για τη σκηνοθεσία της ταινίας «Ο πόλεμος των άστρων – Η δύναμη ξυπνάει» ο Εϊμπραμς δέχθηκε πρόταση από την Κάθι Κένεντι, δεξί χέρι του Στίβεν Σπίλμπεργκ και εξίσου σημαντικής παραγωγού του Χόλιγουντ. Αρχικώς αρνήθηκε γιατί δεν ήθελε να δουλέψει πάνω σε ένα ακόμη franchise movie (ταινίες με συνέχειες) μετά το «Star Trek» και την «Επικίνδυνη αποστολή». Ομως η Κένεντι επέμεινε και ύστερα από ένα πολύωρο ραντεβού όπου ακούστηκαν πολλές ιδέες – από τη δημιουργική ελευθερία του Εϊμπραμς και την αναβίωση παλιών χαρακτήρων των πρώτων ταινιών (Χαν Σόλο / Χάρισον Φορντ, Λουκ Σκαϊγουόκερ / Μαρκ Χάμιλ) μέχρι τη δημιουργία νέων χαρακτήρων – ο Εϊμπραμς ένιωσε ότι τσιμπούσε το δόλωμα. «Της είπα ότι θα το σκεφτώ, αλλά η καρδιά μου τρεμόπαιζε και το κεφάλι μου στριφογύριζε. Ηθελα να το κάνω».

Το σκάλισμα στα παιδικά χρόνια του τον οδήγησε στην ηλικία των 11, όταν ανακάλυψε για πρώτη φορά τις λέξεις «Star Wars», σε ένα περιοδικό εξειδικευμένο στην επιστημονική φαντασία, ονόματι «Starlog». Περίπου την ίδια περίοδο είδε την πρώτη ταινία του Τζορτζ Λούκας και η εμπειρία χαράχτηκε στον νου του, όπως συνέβη με εκατομμύρια άλλα παιδιά στην ηλικία του και όχι μόνο. «Δεν ήταν μόνο το ότι η ταινία ήταν τόσο ψυχαγωγική, σου έλεγε συγχρόνως ότι τα πάντα είναι δυνατά. Οχι μόνο σου έλεγε ότι μπορούσες να γίνεις ό,τι ήθελες, σου έδειχνε το σωστό μονοπάτι για να τα καταφέρεις». Η καλή συνεργασία με τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη Λόρενς Κάσνταν έπαιξε ρόλο στην «ανάσταση» των παλιών ηρώων του, αλλά και στη δημιουργία των καινούργιων, όπως της Ρέι (Ντέζι Ράιλι), του Φιν (Τζον Μπογιέγκα) και του Κάιλο Ρεν (Ανταμ Ντράιβερ). Η προσμονή είναι μεγάλη, όπως και η καμπάνια της ταινίας που αργά αλλά σταθερά δημιούργησε ένα απίστευτο κλίμα γύρω της. Προσφάτως κυκλοφόρησαν ειδικές αφίσες της ταινίας με τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών. Αλλά ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του «Πολέμου των άστρων – Η δύναμη ξυπνά» είναι ότι γυρίστηκε σε αναμορφικό φιλμ των 35 mm και όχι ψηφιακά. Ο Εϊμπραμς αποφάσισε να αποφύγει την αίσθηση πλαστότητας που διακρίνει κανείς στην υπερβολική χρήση των οπτικοακουστικών εφέ. Εφέ υπάρχουν, αλλά δεν είναι το μόνο που υπάρχει αφού «το στάνταρντ μου είναι η αυθεντικότητα» όπως ο Εϊμπραμς διαλαλεί διαρκώς. «Δεν είμαι εναντίον του να γυρίζονται οι ταινίες μέσα σε ένα δωμάτιο και σε πράσινη ή μπλε οθόνη, απλώς δεν είναι του δικού μου γούστου. Οταν έβλεπα το πρώτο “Star Wars” ένιωθα να με πλημμυρίζει κάτι πραγματικό. Αυτή την αίσθηση ήθελα και στη δική μου ταινία».

* Δημοσιεύθηκε στο ΒΗΜΑmen Ιανουαρίου 2016