Στην γκαλερί Καλφαγιάν η έκθεση «Phantasmagoria» του Τάσου Παυλόπουλου συστήνεται ως μια «παρανοϊκή» εγκατάσταση. Ο δημιουργός των έργων στέκεται ωστόσο ανάμεσα στα έργα με τις πιθηκόμορφες φιγούρες και σε έναν τοίχο γεμάτο παλιά σκίτσα, «ακόμη και τριαντακονταετίας, τη σαβούρα της τέχνης», σοβαρός, έχοντας εμφανέστατα σώας τας φρένας. «Είναι ο χαρακτήρας μου έτσι, δεν είμαι κανένας θεότρελος σαν τον Μπενίνι που εμφανίζεται και κάνει κωλοτούμπες. Οσοι με ξέρουν μόνο από τη δουλειά μου και με γνωρίζουν για πέντε λεπτά λένε “καμία σχέση!”. Περίμεναν να είμαι τρελός και παλαβός και με βρίσκουν πιο σοβαρό». Εχοντας μεγαλώσει με τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα», τον Καραγκιόζη, τα «Μίκυ Μάους», τον Τσάρλι Τσάπλιν, τον Χονδρό και τον Λιγνό, σε αλάνες, σε σπίτια με αυλές, με την Τσινετσιτά, με Τσίτσο και Φράνκο, «με παραλογοτεχνία και με παραφιλολογία», όπως λέει, είναι παιδί της εποχής της αθωότητας τη δεκαετία του ’60. Η ταινία «Οι εντιμότατοι φίλοι μου» είναι μία από τις πολύ αγαπημένες του. Οταν συναντηθήκαμε, ήταν στενοχωρημένος γιατί την προηγούμενη ημέρα είχε μάθει ότι ένας φίλος του αντιμετώπιζε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. «Το είπα αμέσως σε έναν άλλον κολλητό φίλο και του είπαμε ότι καθώς θα περιμένουμε τα αποτελέσματα των εξετάσεών του θα κάνουμε μια σύσκεψη όλοι οι “εντιμότατοι φίλοι” φορώντας ιατρικές ρόμπες και, αν είναι τα πράγματα χάλια, θα τον πάρουμε να τον πάμε στο νεκροταφείο να αναπαραστήσουμε τη σκηνή από την ταινία. Θα τρελαθούμε αν δεν αντιμετωπίσουμε κάποια πράγματα με χιούμορ. Είναι η μεγαλύτερη άμυνα για την ψυχική μας υγεία».

Από τότε που θυμάται τον εαυτό του ο Τάσος Παυλόπουλος ήταν πειραχτήρι. «Με τους φίλους μου πάντα το παράκανα. Ο,τι έλεγαν, όποια κουβέντα ξεκινούσε, έπρεπε να την προβοκάρω. Με διασκέδαζε αυτό».

Το χιούμορ εξάλλου ήταν στα γονίδια της οικογένειας. «Δεν ήταν κραυγαλέο, υπόβοσκε. Ηταν θείος μου ο κονφερασιέ Γιώργος Οικονομίδης ο οποίος έκανε παραστάσεις στο Αλσος. Είχε φοβερό χιούμορ. Με έπαιρναν παιδάκι οι γονείς μου και πηγαίναμε πρώτο τραπέζι πίστα. Ηταν πολύ εύστροφος. Και πολύ ηλίθιος. Οι Γερμανοί τον είχαν στείλει στο Χαϊδάρι για εκτέλεση, οι Ιταλοί τον είχαν επικηρύξει γιατί είχε γράψει το “Κορόιδο Μουσολίνι”, και μετά απ’ όλα αυτά πήγε και συνεργάστηκε με τη χούντα. Αβυσσος η ψυχή του θείου».

info:

* «Phantasmagoria» στην γκαλερί Καλφαγιάν, Χάρητος 11, Κολωνάκι, ως τις 31/7.

* Δημοσιεύθηκε στο ΒΗΜΑmen Ιουνίου 2015

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ