Είναι άκρως διασκεδαστικό να ξεκινάς για έναν δρόμο, τον οποίο, ενώ γνωρίζεις πού βρίσκεται, καταλήγεις να ψάχνεις για λίγο διαγράφοντας μικρούς κύκλους στη γειτονιά του. «Μα, εδώ δεν είναι η οδός Ηπίτου;» αναρωτηθήκαμε γελώντας αφού είχαμε ψιλοχαθεί στο κέντρο της Αθήνας ώσπου τελικά εντοπίσαμε τον μικρό γραφικό πεζόδρομο που ενώνει την οδό Βουλής με την Απόλλωνος.

Ο δρόμος είναι αυτό που λέμε «καβάντζα», με μερικά μικρά, όμορφα μπαρ, γεγονός που του προσθέτει δημοτικότητα. Ο δικός μας προορισμός ήταν το Ipitou (Ηπίτου 4), ένα «κλασάτο» όσο και νεανικό all day στέκι αγαπητό σε πολύ κόσμο. Παρασκευή βράδυ και το γαλλικής ατμόσφαιρας ζεστό μπαρ, με διακόσμηση που συνδυάζει το μάρμαρο με το ξύλο, ήταν γεμάτο με ωραίες φάτσες μεταξύ 25-40 χρόνων. Ευτυχώς βρήκαμε μια καλή γωνιά και προτού καλά καλά καθήσουμε, ο σερβιτόρος μάς έφερε κατάλογο συνοδευόμενο από ένα χαμόγελο. «Καλά πάμε» σχολίασε η Τόνικ για το άμεσο της εξυπηρέτησης.

Από τον καλά ενημερωμένο κατάλογο (ποτά-κοκτέιλ από €7, κρασί από €4, μπίρα από €4,50), η Τόνικ διάλεξε το εξωτικό και βραβευμένο κοκτέιλ Conchanchara dos gardenias με μαστίχα, νερό αρωματισμένο με άνθη γαρδένιας, χυμό λεμονιού και Havana Club, ενώ την Τζιν ιντριγκάρισε το London’s tea punch με γιασεμί, πράσινο τσάι, βότανα και τζιν, σερβιρισμένο σε κούπα τσαγιού. Οπως αποδείχθηκε, πολύ σύντομα, και τα δύο ήταν εξαιρετικά αφήνοντας μπουκέτα αρωμάτων να σε παρασύρουν ευχάριστα. Εύκολα θα μπορούσε κανείς να πιει περισσότερα! Ο μόνος λόγος που ξεκολλήσαμε από τα ποτά μας ήταν η μουσική, που αποδείχτηκε πολύ σωστή, με τις σοφές επιλογές του dj από soul και funky, παντρεμένες με απαλές electro αποχρώσεις, να ακούγονται «τόσο… όσο» δυνατά, χωρίς να ενοχλούν καθόλου τη συζήτηση. Κρίνοντας από την ανταπόκριση του κόσμου, το περιβάλλον, στο σύνολό του, ήταν ένα από τα πιο ζεστά και ζωντανά της πόλης.

Συμπέρασμα

Συμφωνήσαμε ότι στο Ipitou θα πηγαίναμε ευχαρίστως ξανά και ξανά, τόσο για τα ποτά του όσο και για τη μουσική. Είναι από τα στέκια που σε κάνουν να νιώθεις ότι έκανες καλά που βγήκες από το σπίτι.

*Δημοσιεύθηκε στο BΗΜΑ GOURMET την Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015.