Κοντεύει σχεδόν ένας αιώνας από τότε που ο Mario Lago, κυβερνήτης της Δωδεκανήσου οραματίστηκε την αναβάθμιση της τουριστικής εικόνας της Ρόδου. Βρήκε την πιο φημισμένη για την εποχή της κατασκευαστική εταιρία, την βενετσιάνικη SAGAR, και της ανέθεσε την ανέγερση ενός πολυτελούς ξενοδοχείου πάνω σε σχέδια που θα ακολουθούσαν την τάση της εποχής με βυζαντινές, αραβικές, οθωμανικές και ενετικές επιδράσεις. Η κατασκευή δεν ήταν εύκολη υπόθεση, πέρασαν οκτώ χρόνια ώσπου στις 24 Μαίου 1927, το ξενοδοχείο άνοιγε για πρώτη φορά τις πόρτες του. Η τελετή των εγκαινίων είχε την πολυτέλεια και τη λαμπρότητα που άρμοζαν στην περίσταση και λένε πως κανείς στο νησί δεν είχε δει κάτι παρόμοιο: αριστοκράτες από την Ιταλία και την Αίγυπτο, προσωπικότητες της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής και πλήθος κόσμου ήταν εκεί για να γιορτάσουν το μεγάλο γεγονός. Ολοι συμφώνησαν πως επρόκειτο για ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα. Το όνομα που του δόθηκε ήταν «Grande Albergo delle Rose», δηλαδή Μεγάλο Ξενοδοχείο των Ρόδων, λόγω του εντυπωσιακού κήπου του, κατάφυτου με πολύχρωμα τριαντάφυλλα. Η Ρόδος αποκτούσε ένα κόσμημα που έμελλε να αποτελέσει ένα από τα ιστορικά της κτίρια.

Το ξενοδοχείο ήταν εξοπλισμένο με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας της εποχής και επιπλωμένο με τα πιο φίνα κομμάτια από διάσημους οίκους όπως PUCROT, ZANIOL, PALEARI, ενώ διέθετε όλες τις ανέσεις που θα μπορούσαν να απαιτήσουν οι εκλεκτοί του καλεσμένοι. Και πάνω απ’ όλα διέθετε Καζίνο, που άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του το 1929 για να αποτελέσει πόλο έλξης των παντοδύναμων του χρήματος και των αριστοκρατών από όλο τον κόσμο.

Επτά χρόνια αργότερα, στις 22 Νοεμβρίου 1936, η Ρόδος υποδέχθηκε το νέο της Κυβερνήτη, τον Cesare Maria de Vecchi Contede Val Gismon. Ακολουθώντας την τάση του τότε επικρατούντος φασισμού που επέβαλε πιο αυστηρές αρχιτεκτονικές γραμμές ο de Vecchi απαίτησε να αλλάξουν όλα τα κτίρια του νησιού. Αυτό, αναπόφευκτα, ίσχυσε και για το ξενοδοχείο, που υπέστη μερική ανακαίνιση και απέκτησε την πιο απλή μορφή που έχει σήμερα.

Υστερα από την ένωση της Δωδεκανήσου με την υπόλοιπη Ελλάδα, το Ξενοδοχείο Grande Albergo delle Rose παραχωρήθηκε στο Ελληνικό Δημόσιο, ενώ το Σεπτέμβριο του 1955 η διαχείρισή του πέρασε στα χέρια της εταιρίας ΑΣΤΗΡ A.E., για να παραχωρηθεί, εν τέλει, στο Δήμο της Ρόδου. Μία ένδοξη πορεία έφτανε στο τέλος της όταν οι πόρτες του ξενοδοχείου έκλεισαν στα τέλη της δεκαετίας του ’60.
Το 1987 το ξενοδοχείο επιλέχθηκε για να στεγάσει το Κέντρο Τύπου της Συνόδου Κορυφής της ΕΟΚ το 1988 και τα συνεργεία του δήμου έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά για να εξωραϊσουν το κτίριο. Κατά τη διάρκεια των εργασιών αποκατάστασης οι εργάτες ήρθαν αντιμέτωποι με το θέαμα μιας σκονισμένης και μουντής τοιχογραφίας καλυμμένης από μούχλα. Εντυπωσιάστηκαν από το μέγεθός της και αποφάσισαν να ζητήσουν τη βοήθεια ειδικών συντηρητών έργων τέχνης. Ετσι, η «Τοιχογραφία των χρωμάτων» του 1938 του ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Afro Basaldela ξαναζωντάνεψε.

Στις αρχές του 1999, η διοίκηση του Ξενοδοχείου πέρασε στην Casino Rodos S.A., που έδωσε την υπόσχεση να επαναφέρει το μεγαλείο, την εξαιρετική ομορφιά και την πολυτέλεια που το διέκριναν κάποτε. Το 2002 ο μύθος του Grande Albergo delle Rose ξαναγεννήθηκε. Πλήρως ανακαινισμένο από τους διάσημους Ιταλούς αρχιτέκτονες Giuseppe Molinari και Nicoletta Demolli, το ξενοδοχείο, ένα boutique hotel 5 αστέρων με ζεστά χρώματα, κλασικά έπιπλα, πίνακες και αντικείμενα, διακριτική πολυτέλεια, και μαρμάρινα λουτρά, άνοιξε και πάλι τις πύλες του και αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και τα πιο εντυπωσιακά κτίρια της Ρόδου. To Ξενοδοχείο αποτελείται από 33 πολυτελείς σουίτες, καθεμιά διακοσμημένη με το δικό της στυλ και βαφτισμένη με το όνομα ενός ήρωα της Ελληνικής Μυθολογίας.

Γαστρονομική εμπειρία


Στην αίθουσα La Rosa όπου ο Afro Basaldela μαγεμένος από τα θαύματα της αρχαιότητας, τους μύθους, τη φύση, το φως και τα Μεσαιωνικά τείχη της Ρόδου, δημιούργησε ένα έργο-ύμνο στη χαρά της ζωής στήνεται κάθε πρωί ένας πλούσιος μπουφές πρωινού με εκλεκτά προϊόντα που ικανοποιεί όλες τα γούστα.

Και ερχόμαστε στο πλήρως ανακαινισμένο εστιατόριο Rodon Place, όπου φιλοξενούνται τα χειμερινά δείπνα με τη συνοδεία ζωντανής μουσικής. Οι πόρτες του είναι ανοιχτές σε όλους και όχι μόνο σε όσους μένουν στο ξενοδοχείο. Από τον προσεγμένο κατάλογο δοκιμάσαμε Φλογέρες Τυριών με γέμιση ελληνικών τυριών, ροδίτικο θυμαρίσιο μέλι και σουσάμι, Γαρίδες αλά Ελληνικά με καρδιές αγκινάρας, ελιές Καλαμών και άρωμα ούζου, Μανιτάρια α λα Μπιάνκα γκρατιναρισμένα με τυρί Παρμετζάνο, Ρόδον Καφέ Λινγκουίνι με σοταρισμένο φιλέτο κοτόπουλο, Φιλέ Μινιόν με ποικιλία λαχανικών, Τηγανιτός μπακαλιάρος με τσάτνεϊ ντομάτας, Τσιπούρα αλά Σπετσιώτα με ελιά, κάππαρη, και ροδίτικα βότανα , σοκολατένιο Καν-Καν με παγωτό βανίλια, Πανακότα Αμαρένα και πολλά ακόμη με γεύσεις ισορροπημένες και φίνες.

Ομως στο Rodon Place δοκιμάσαμε και το νέο μενού του Executive Chef Andreas Shalomakhin με πιάτα εμπνευσμένα από την ελληνική, ιταλική, γαλλική, ρώσικη και αραβική κουζίνα, σε έναν συνδυασμό που απευθύνεται σε κοσμοπολίτες. Ο σεφ μέσα από ιδιαίτερες τεχνικές, επιλεγμένα υλικά και αριστοτεχνικούς συνδυασμούς παρουσίασε ένα δείπνο αξιώσεων. Το Shuba με ψίχα βασιλικού καβουριού, ζελέ παντζαριού και ντρέσινγκ μαγιονέζας με σαφράν που συνοδεύτηκε με ένα σφηνάκι Dark Cave Τσιλιλή ένωσε τις ρώσικες νύχτες με το τσίπουρο. Η σαλάτα Winter Garden με χαρουπόψωμο, σπαράγγια, ρόκα, βαλεριάνα, σπανάκι, παντζάρι, κάππαρη, καρότο, ντομάτα, πουρέ αβοκάντο και λάδι βασιλικού ήταν ένας ονειρικός κήπος χάρμα για τη γεύση και την όραση. Το Mediterraneo, με φιλετάκια τηγανιτού μπακαλιάρου σε κουρκούτι, πουρέ από λευκό ταραμά και μαροκινή Ματμπούχα (πολτός ντομάτας με καυτερή πιπεριά και μπαχάρι) και λάδι δυόσμου, συνοδευμένο από το Thesaurus 14 της οινοποιίας Χατζημιχάλη ισορροπούσε ανάμεσα στην γαστρονομική οικειότητα και την υπόσχεση ενός ανατολίτικου ταξιδιού. Το Albergo’s Mulard με κρέας από υβρίδιο πάπιας και χήνας, σερβιρίστηκε με πουρέ καρότου, τορτελίνι με γέμιση πορτσίνι, καραμελωμένο κρεμμύδι και σάλτσα εσπρέσο, συνοδεύτηκε με Νεμέα του Τσέλεπου και συνδύασε άψογα την ιδιαιτερότητα με την απόλαυση. Για το τέλος το Coconut Tiramisu με κρέμα καρύδας, σαβαγιάρ βουτηγμένα σε λικέρ Frangelico, καραμελωμένη σοκολάτα και εσπρέσο μας μέθυσε με τα αρώματά του -κάτι που ενισχύθηκε και από τον επιδόρπιο οίνο Ευφραίνει της ροδίτικης Emery. Συμπερασματικά, το Rodon Place προσφέρει πιάτα αντάξια του Ξενοδοχείου των Ρόδων.

CASINO RODOS – HOTEL GRANDE ALBERGO DELLE ROSE