Μια απλή και νόστιµη συνταγή, την οποία λίγο-πολύ ξέρουµε οι περισσότεροι. Ισως την έχουµε δοκιµάσει µε µύδια, λίγο ή περισσότερο καυτερά. Στο µαγείρεµα λατρεύω τη µαλακή φέτα, αυτή που αλείφεται στο ψωµί σαν βούτυρο. Μπορεί να αντικαταστήσει σε πολλές συνταγές τη µοτσαρέλα και να χαρίσει στα πιάτα τη δική της νόστιµη σπιρτάδα και την ελληνικότητά της. Στο µυαλό µας να έχουµε πάντα τούτο: να χρησιµοποιούµε ελληνικά προϊόντα, να τα προβάλλουµε και να βοηθάµε τους παραγωγούς και τη χώρα µας (υλικά για 2 άτοµα).
Φτιάχνω µια πολύ απλή σάλτσα ντοµάτας: Ψιλοκόβω 1 κιλό πολύ ώριµες ντοµάτες σε µικρούς κύβους, 1 κρεµµύδι και 3-4 σκελίδες σκόρδου. Βάζω σε τηγάνι 1 κ.σ. έ.π. ελαιόλαδο, τσιγαρίζω το κρεµµύδι, προσθέτω το σκόρδο και τις ντοµάτες, 1 κ.γ. φύλλα φρέσκου βασιλικού, αλάτι και πιπέρι και µαγειρεύω ώσπου να εξατµιστούν τα πολλά υγρά.
Κόβω 3 γλυκές πιπεριές (κέρατο) και 1 καυτερή πιπερίτσα σε λεπτές ροδέλες. Σε ένα µεγάλο τηγάνι µε 1 κ.σ. έ.π. ελαιόλαδο τσιγαρίζω τις πιπεριές και ρίχνω µέσα καθαρισµένα* 500 γρ. µύδια. Τα βρέχω µε 1 φλ. του καφέ ούζο και τα σκεπάζω για να αχνιστούν και να ανοίξουν. Μόλις ανοίξουν, βλέπω ότι το τηγάνι έχει αρκετά υγρά, είναι η «θάλασσα» που κράταγαν µέσα τους τα µύδια. Τα βγάζω µε µια τρυπητή κουτάλα σε µια πιατέλα και ρίχνω µέσα στο τηγάνι 1 φλ. από τη σάλτσα ντοµάτας που έχω ετοιµάσει. Πετάω όσα µύδια δεν έχουν ανοίξει. Βράζω για να δέσει η σάλτσα µου. Ξαναρίχνω στο τηγάνι τα µύδια και τα ανακατεύω, βράζοντας για 1 λεπτό, ώστε να δέσουν οι γεύσεις.
Μοιράζω σε 2 βαθιά, πυρίµαχα πιάτα 200-240 γρ. µαλακή φέτα και τα περνάω από τον φούρνο για µερικά λεπτά, ώστε η φέτα να λιώσει χωρίς να ψηθεί. Σερβίρω τα αχνιστά µύδια επάνω στη λιωµένη φέτα.
*Καθαρίζω εξωτερικά τα µύδια µε σύρµα κουζίνας κάτω από άφθονο τρεχούµενο νερό. Αφαιρώ το «γένι», κρατώντας το µύδι µε το ένα χέρι και τραβώντας το «γένι» µε το άλλο, µε µια απότοµη κοφτή κίνηση.
