«Η ακρίβεια είναι το κλειδί της μακροζωίας» λέει η Ματίλντ (Μάγκι Σμιθ) στον Ματίας (Κέβιν Κλάιν) στην αρχή της ταινίας «Ενα σπίτι στο Παρίσι». «Η ακρίβεια και το κρασί». Την πιστεύουμε. Η Ματίλντ είναι 92 χρόνων και απ’ ό,τι δείχνουν τα πράγματα τα ψωμιά της δεν τα έχει φάει ακόμη. Και αυτό κάνει τη ζωή του Ματίας κομματάκι πιο δύσκολη. Βλέπετε, σε εκείνον ανήκει το τεράστιο σπίτι στο Παρίσι όπου η Ματίλντ κατοικεί. Μόνο που ο όρος στο συμβόλαιο του αγοραστή πατέρα του (από τον οποίο ο Ματίας κληρονόμησε το σπίτι) λέει ότι η Ματίλντ θα παραμείνει στο σπίτι ως τον θάνατό της. Πρόκειται για ένα σύστημα ονόματι Viager και στη Γαλλία έχει μεγάλη πέραση.
Εν τέλει η Ματίλντ θα τον φιλοξενήσει και μαζί θα του διδάξει μερικά πράγματα που μπορούν να κάνουν τη ζωή ομορφότερη. Ανάμεσά τους η αξία του καλού κρασιού ακόμη και σε πρώην αλκοολικούς όπως ο Ματίας. «Το Gigondas 10 χρόνων είναι το καλύτερο κρασί» του λέει. «Μια χρονιά πιο νέο και το Syrah κατατροπώνει το Grenache. Μια χρονιά πιο παλιό και το αλκοόλ κατατροπώνει τα πάντα…». Θα του μάθει επίσης την ομορφιά τού να είσαι γκουρμέ. Η σαλάτα θαλασσινών φτιάχνεται με θαλασσινά που της φέρνουν κάθε Τρίτη στο σπίτι. Και τη σος της τη φτιάχνει η γυναίκα του ψαροπώλη.
Ολα αυτά στο συμπαθέστατο σκηνοθετικό ντεμπούτο σε ταινία μυθοπλασίας μεγάλου μήκους του θεατρικού συγγραφέα Ισραελ Χόροβιτς, ο οποίος διασκεύασε το δικό του θεατρικό έργο. Ισως όχι μια σπουδαία ταινία, αλλά σίγουρα μια ταινία που μπορεί να σε «ανεβάσει» χάρη στους ηθοποιούς της (παίζει και η Κριστίν Σκοτ Τόμας) και, όπως φαίνεται και παραπάνω, χάρη στους διαλόγους της.
*Δημοσιεύθηκε στο BΗΜΑ GOURMET την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015.
