«Μα, πώς γίνεται; Ο φούρνος της μαμάς στην Αθήνα;». Τάδε έφη αυστριακός συνάδελφος μιας κάποιας ηλικίας τον οποίο ανέλαβα να συνοδεύσω στον περίπατό του στους δρόμους πέριξ της κεντρικής αγοράς της πόλης. Ο γηραιός καθηγητής είχε προηγουμένως εντυπωσιάσει τους συμμετέχοντες σε συνέδριο του οποίου ήταν ο επίτιμος προσκεκλημένος. Δεν ήταν μόνο η ευστοχία των παρατηρήσεών του και η οξυδέρκεια του πνεύματός του, ήταν επίσης η αγάπη του για τη χώρα μας αλλά και τα σπαστά ελληνικά με τα οποία διάνθισε τον λόγο του.
Αλλά ποια ήταν η μαμά του; Και, εν πάση περιπτώσει, ποιος ήταν ο φούρνος; Δεν υπάρχει φούρνος στο 25 της Ευριπίδου όπου είχε καρφώσει τα μάτια του ο καθηγητής. Εκτός αν πέρασε για φούρνο το κατάστημα του Ζουριδάκη με τα κρητικά προϊόντα. Και μπορεί το κατάστημα να το περάσει κανείς για φούρνο καθώς ένας ολόκληρος τοίχος του κοσμείται από παξιμάδια, αλλά και πάλι, πώς συνδέονται όλα αυτά με τη μαμά;
Ταξίδι στα Μάταλα
Ολες αυτές οι απορίες περνούσαν από το μυαλό μου καθώς κοίταζα μια το κατάστημα και μια τον καθηγητή που παρέμενε αποσβολωμένος. Τη λύση του μυστηρίου την έδωσε ο ίδιος: «Δεν το μαντεύεις σήμερα, αλλά κάποτε, όταν ήμουν φοιτητής, ήμουν κι εγώ παιδί των λουλουδιών. Είχαμε κατέβει ως την Κρήτη τέσσερις φίλοι από την Αυστρία μέσα σε ένα σαραβαλιασμένο Volkswagen αποζητώντας… ό,τι τέλος πάντων αποζητούσαν τότε οι νέοι. Τα Μάταλα ήταν ο απόλυτος προορισμός και εμείς εκεί, κάτω από τον ελληνικό ήλιο και τη θάλασσα, ζήσαμε για λίγο καιρό ευτυχείς και πολύ, μα πολύ φτωχοί. Υπήρξαν μέρες που το μόνο φαγητό μας ήταν η τυρόπιτα που μας χάριζε η Μάμα, η Ανθούσα Ζουριδάκη».
Οπως καταλαβαίνετε, ήταν η σειρά μου να μείνω αποσβολωμένος! Ποιος να φανταστεί τον σεβάσμιο καθηγητή στα Μάταλα! Οπου, όπως με πληροφόρησαν οι ευγενέστατοι «σύντεκνοι» του καταστήματος, είχαν ανοίξει τον δεύτερο κατά σειρά φούρνο τους ο Μιχάλης και η Ανθούσα Ζουριδάκη. Σήμερα, τα καταστήματα έχουν αυξηθεί, με τελευταίο αυτό της Ευριπίδου, όπου βρήκαμε εκτός από την τεράστια ποικιλία παξιμαδιών και εξαιρετικά τυριά. Ο καθηγητής έφυγε για την Αυστρία με ένα κεφάλι γραβιέρα 12μηνης ωρίμανσης και με ένα κεφάλι ξηρή παλαιωμένη μυζήθρα για τα σιουφιχτά μακαρόνια που επίσης προμηθεύτηκε. Οσο για μένα, έφυγα με κατεψυγμένες πίτες σφακιανές (εξαιρετικές το πρωί με μέλι), μηλοθιές (μηλοπιτάκια), χορτοπιτάκια με μάραθο και την κατσικίσια γραβιέρα του που λατρεύει η σύζυγός μου καθώς είναι νοστιμότατη, αν και έχει μόλις 2% λιπαρά και ελάχιστο αλάτι.
Ζουριδάκης: Ευριπίδου 25, Αθήνα,Τηλ. 210 3211 109
