Η κατασκευή και η διαμόρφωση ενός χώρου –πρέπει να –συνοδεύονται από μια αίσθηση ευθύνης, η οποία αφορά τόσο το οικολογικό και αισθητικό αποτύπωμά του όσο και την ασφάλεια του ενοίκου ή του επισκέπτη. Μια σύνθετη προσέγγιση, η οποία αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία και σπουδαιότητα όταν το έργο προορίζεται για παιδιά, όπως ένα παιδικό ιατρείο ψυχικής υγείας. Ενα ιδιαίτερο project για την αρχιτέκτονα Λίλα Αθανασοπούλου, καθώς είχε ως βασική προϋπόθεση τη δημιουργία ενός συνόλου που θα εξέπεμπε οικειότητα και ασφάλεια, ενώ παράλληλα θα έδιωχνε την όποια ενοχή και αμηχανία –παιδιών και γονιών. Τα διαθέσιμα τετραγωνικά του χώρου και η θέση της κεντρικής εισόδου υπαγόρευαν μια γραμμική διάταξη στην αίθουσα αναμονής, η οποία εξασφαλίζει άμεση επαφή του ασθενούς με τον κυρίως χώρο εξέτασης, γεγονός που τελικά λειτουργεί κατευναστικά, σαν να μπαίνει κανείς σε ένα φιλικό, φιλόξενο διαμέρισμα και όχι σε ένα απρόσωπο ιατρείο.
Η διακόσμηση συμβάλλει με τον τρόπο της σε αυτό το σκηνικό εκφραστικής αμεσότητας, τόσο με τα αστεία πορτρέτα σκύλων όσο και με την εντυπωσιακή σύνθεση από παιδικά καρέ σε ξέγνοιαστα και εύθυμα στιγμιότυπα. Το δικό τους μερίδιο στη γαλήνια ατμόσφαιρα έχουν τα φυσικά υλικά που επιλέχθηκαν για τα ειδικά σχεδιασμένα χειροποίητα έπιπλα αλλά και ο συνδυασμός των αποχρώσεων στους τοίχους που εντείνουν τη γαλήνη και τη ζεστασιά. Αδιαμφισβήτητο κριτήριο για την επίτευξη των αρχικών στόχων; Μα, φυσικά, η αποδοχή από τα ίδια τα παιδιά.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
