Το μεγαλύτερο στοίχημα για την πλειονότητα των αρχιτεκτόνων είναι πώς θα καταφέρουν να φέρουν την ισορροπία ανάμεσα στους αρχιτεκτονικούς όγκους και το φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο αυτοί εντάσσονται. Στο συγκεκριμένο project, το ξενοδοχείο Ion, προστίθεται και μια ακόμη πρόκληση: να συνδυαστεί ο high-end χώρος με την αφοπλιστική φυσική ομορφιά, η άνεση της φιλοξενίας με το περιπετειώδες στοιχείο που η περιοχή ξυπνά. Μια αρχιτεκτονική σπαζοκεφαλιά που επέλυσε το αρχιτεκτονικό γραφείο Minarc σχεδιάζοντας ένα κτίριο το οποίο μοιάζει να συνεργάζεται τόσο σαν φόρμα όσο και σαν κατασκευή με το τοπίο που συντίθεται από το Εθνικό Πάρκο Θίνγκβελιρ, τις πολύχρωμες πλαγιές του Χέντζιλ, τη λίμνη Θινγκβαλαβάτ και τα βουνά γύρω από αυτήν. Ενα ξενοδοχείο που χωρίς να καμουφλάρεται, απλώς για να «φωνάζει» τον οικολογικό του χαρακτήρα, επιτυγχάνει μειωμένο αποτύπωμα άνθρακα, διαθέτει γεωθερμική θέρμανση, χρησιμοποιεί οικολογικά υλικά –ανεπεξέργαστη ξυλεία, πυριγενή πετρώματα, ανακυκλωμένο καουτσούκ – και αξιοποιεί τα μεγάλα γυάλινα πάνελ, όχι μόνο για να μη χάνεται η ιδιαίτερη θέα, αλλά και για την είσοδο του φυσικού φωτός, περιορίζοντας τη χρήση του ηλεκτρικού. Το Ion διεκδικεί σαφέστατα μια εξέχουσα θέση ανάμεσα σε όλα αυτά τα ξενοδοχεία που στηρίζουν μια νέα τουριστική και αρχιτεκτονική τάση, σύμφωνα με την οποία η πολυτέλεια έχει να κάνει με ουσιαστικές παροχές και οι διακοπές με αληθινή εμπειρία.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 7 Αυγούστου 2016

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ