Ο Γιώργος Κατσαρός έχει πολλές ιστορίες να διηγηθεί με τους περισσότερους από τους συμμετέχοντες στις δύο μεγάλες συναυλίες που θα δώσει στις 8 και τις 9 Φεβρουαρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών: «Θυμάμαι μια φορά στη «Νεράιδα» που ο Γιάννης Πάριος, στο ξεκίνημα της καριέρας του, ενώ δεν αισθανόταν καλά, βγήκε κανονικά να τραγουδήσει. Αρχισε να αιμορραγεί πάνω στην πίστα. Τον πήρα σηκωτό και πήγαμε στον «Ευαγγελισμό». Αυτή, ας πούμε, είναι μια σχεδόν οικογενειακή ιστορία. Με τη Μαρινέλλα θυμάμαι που είχαμε πάει στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Τραγουδιού στο Ρίο ντε Τζανέιρο, με την «Κυρα-Γιώργαινα». Είχε κάνει τρομερή επιτυχία τότε, και όχι μόνο με το τραγούδι της. Ερχονταν οι δημοσιογράφοι στο ξενοδοχείο και την περίμεναν για να δουν τι φορούσε. Την είχα ξεχωρίσει, βέβαια, από την αρχή, όταν διηύθυνα στο Θέατρο Παρκ και τραγουδούσε τότε στο πλάι του Καζαντζίδη, όμως εγώ εκείνη κοιτούσα. Πήγαινα και του έλεγα «Στέλιο, άσ’ την να πει ένα τραγούδι μόνη της». Συνήθως αρνιόταν. Και μια μέρα δέχτηκε. Είχαμε ετοιμάσει την «Ομορφη πόλη» του Θεοδωράκη, που την έλεγε καταπληκτικά, και έγινε πραγματικά χαμός».
Με περισσότερα από 50 χρόνια καλλιτεχνικής πορείας, ο Γιώργος Κατσαρός συγκαταλέγεται στους πιο παραγωγικούς συνθέτες της ελληνικής δισκογραφίας, με πάνω από 1.500 συνθέσεις στο ενεργητικό του και μεγάλες επιτυχίες: «Κάθε λιμάνι και καημός», «Δεν υπάρχει ευτυχία», «Θα υπάρχω θες δε θες». Ενα μέρος από το πλούσιο έργο του θα παρουσιαστεί στο ΜΜΑ με βασικούς ερμηνευτές τον Γιάννη Πάριο, τη Μαρινέλλα, τον Μανώλη Λιδάκη, τον Δημήτρη Μπάση και τη Μελίνα Ασλανίδου, ενώ θα συμμετέχει ως guest ο Ηλίας Κλωναρίδης. Οι θεατές θα γίνουν μάρτυρες και του μουσικού διαλόγου ανάμεσα στους σπουδαίους συνθέτες Μίμη Πλέσσα, Κώστα Χατζή και Νίκο Ιγνατιάδη, οι οποίοι θα παραστούν και θα αυτοσχεδιάσουν στο πιάνο και την κιθάρα, συνοδεύοντας το σαξόφωνο του Γιώργου Κατσαρού. Ο συνθέτης και οι ερμηνευτές συμπράττουν με τη Συμφωνική Ορχήστρα και τη Χορωδία του Δήμου Αθηναίων. Τη Συμφωνική Ορχήστρα θα διευθύνει ο ίδιος ο συνθέτης, ενώ τη Χορωδία ο Σταύρος Μπερής. Τις συναυλίες παρουσιάζει ο δημοφιλής ηθοποιός και παρουσιαστής Σπύρος Παπαδόπουλος.
Πώς καταλήγει κανείς σε συγκεκριμένες επιλογές όταν υπάρχει τόσο υλικό διαθέσιμο; «Η εποχή, ο χώρος και οι καλλιτέχνες που θα συμμετάσχουν με βοηθούν να διαμορφώσω το εκάστοτε τελικό πρόγραμμα. Εχω το ψώνιο να κάνω καινούργιες ενορχηστρώσεις κάθε φορά, θέλω να αλλάζω κάποια πράγματα που δεν μου αρέσουν. Ολα αυτά ανάλογα με τη διάθεσή μου, την οποία αυτή την περίοδο θα περιέγραφα ως εφηβική. Νομίζω ότι πάω σε πόλεμο. Ολο αυτό μέχρι να ανέβω στη σκηνή, τότε έρχονται η ειρήνη, η ηρεμία και η αφοσίωση σε αυτό που θέλω να προσφέρω στον κόσμο. Μαζί με αυτά και η επιθυμία να ονειρευτώ, να ερωτευτώ και να παίξω όσο καλύτερα μπορώ. Και ίσως είναι αυτό που με κρατάει τόσα χρόνια δραστήριο και ενεργό. Αισθάνομαι σαν σαραντάρης κι αυτό το έχω διατηρήσει χάρη στο σαξόφωνο κυρίως, αντέχω να παίζω ακόμη και τρεις συνεχείς ώρες, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς να αγκαλιάσω αυτό το όργανο, χωρίς να το φυσήξω και να παίξω. Πολλές φορές, έχω και σύμβουλο στις συναυλίες μου, τώρα τον ρόλο αυτόν έχει αναλάβει ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου, φίλος μου και χρόνια παραγωγός στη Philips».
Η Μαρινέλλα και ο Γιάννης Πάριος είναι δύο από τους καταξιωμένους ερμηνευτές που θα ενώσουν τις φωνές τους στο ηχητικό πανόραμα για το έργο του Γιώργου Κατσαρού, το οποίο θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 8 και τις 9 Φεβρουαρίου.

Με τον ίδιο τρόπο επιλέχθηκαν και οι τραγουδιστές των δύο συναυλιών. «Η Μαρινέλλα και ο Πάριος δέχτηκαν αμέσως να έρθουν και αυτό είναι τιμή για εμένα. Μου πρότειναν, μάλιστα, στην αρχή να πουν από δυο-τρία τραγούδια ο καθένας και θα πουν τελικά από οκτώ. Οταν συνεργαζόμαστε, «φτιαχνόμαστε»: λέμε ανέκδοτα, μας αρέσει να πειραζόμαστε, έχουμε ψευδώνυμα ο ένας για τον άλλον, οπότε όταν φτάνει η στιγμή της συναυλίας, είναι σαν να έχουμε ξαναγίνει μια οικογένεια. Πέραν του Ηλία Κλωναρίδη που θα πει τον «Αυγερινό», έχουμε και νεότερα παιδιά, τον Μανώλη Λιδάκη, που βγήκε από το «Να η ευκαιρία» (σ.σ.: ο Κατσαρός ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής της διάσημης τηλεοπτικής εκπομπής), τον Δημήτρη Μπάση, έναν έξοχο τραγουδιστή, αλλά και μία από τις ωραιότερες φωνές της εποχής μας, τη Μελίνα Ασλανίδου».

O Γιώργος Κατσαρός είναι γνωστός για τη βιρτουοζιτέ του στο σαξόφωνο. «Ξεκίνησα με βιολί και θεωρητικά στη φιλαρμονική της Κέρκυρας, όταν ήμουν επτά ετών. Τότε ήμουν μικρός για να κάνω κάποιο πνευστό όργανο. Στα δέκα μου, τότε που παίζονταν τα αμερικανικά μιούζικαλ στον κινηματογράφο, αγάπησα το σαξόφωνο από την εικόνα και τον ήχο του. Οταν ζήτησα από τον δάσκαλό μου να παίξω, εκείνος με παρότρυνε να ασχοληθώ πρώτα με την τρομπέτα. Υπάρχει ένα μυστικό στα πνευστά όργανα: πρέπει να σου ταιριάξει το επιστόμιο στα χείλη.

Τα δικά μου χείλη δεν έκαναν για τρομπέτα. Εξι μήνες το προσπάθησα, δεν προχωρούσα. Οταν έπιασα τελικά το σαξόφωνο, σοπράνο πρώτα, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έγινα σολίστας. Το λάτρεψα. Κοιμόμουν με το σαξόφωνο. Και τώρα ακόμη δεν το αφήνω από τα μάτια μου, δεν το αποχωρίζομαι ούτε στο αεροπλάνο.
Το περιποιούμαι σαν να είναι παιδί μου».

Ποιο είναι το μυστικό για να παραμένει κανείς δραστήριος στα 81 του; «Είμαι αισιόδοξος, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές μου. Και πάντα κοιτάζω μπροστά. Ποτέ δεν θα πω «Τώρα πια τι θα κάνω…». Ημουν στην τράπεζα τις προάλλες και μου λέει ένας κύριος, συνομήλικός μου πάνω-κάτω, «Κύριε Κατσαρέ, είδα τη διαφήμιση για τη συναυλία σας. Μπράβο, συγχαρητήρια, αλλά γεράσαμε…». «Με συγχωρείς πολύ, αλλά εγώ δεν έχω γεράσει, γι’ αυτό και κάνω τη συναυλία». Οντως μεγαλώσαμε, αλλά σημασία έχει να μην το βάζουμε κάτω. Θέλω πάντα να μαθαίνω για τη μουσική καινούργια πράγματα. Αυτή η ανάγκη για ενημέρωση δεν με αφήνει να ησυχάσω. Κρατάω σημειώσεις. Το γραφείο μου είναι γεμάτο χαρτάκια. Χρωστάω ακόμη πολλά».

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ