Θα μπορούσαν να είναι δύο λόφοι από πέτρα μέσα στις απέραντες βρετανικές πράσινες εκτάσεις. Θα μπορούσαν ακόμη και να είναι ευρήματα ενός αρχαίου πολιτισμού που ήρθαν στο φως έπειτα από πολυετείς ανασκαφές. Δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Πρόκειται για δύο σχεδόν μονολιθικούς σφηνοειδείς όγκους στο χωριό Γουόντσντον της Ανατολικής Αγγλίας, οι οποίοι επιτελούν καθήκοντα κατοικίας και στούντιο αντίστοιχα, υπό την επιμέλεια του αρχιτεκτονικού γραφείου Skene Catling de la Peña. Η επιβλητικότητα του τοπίου, όπου η άγρια φύση μπερδεύεται με τους αγρούς, αποτέλεσε την αδιαπραγμάτευτη σχεδιαστική παράμετρο των κεκλιμένων κτιρίων, με το υψηλότερο κομμάτι τους να γειτνιάζει με τα ψηλά δέντρα ώστε να ακολουθεί τη φυσική γεωμετρία και παράλληλα να αξιοποιεί τις πυκνές φυλλωσιές για την προστασία των ιδιωτικών χώρων από τα αδιάκριτα βλέμματα. Οι αρχιτέκτονες, μιμούμενοι τη διαστρωμάτωση του εδάφους, προσέδωσαν αυτόν τον «βαθμιδωτό» χαρακτήρα και στην εξωτερική όψη της κατοικίας: ο σκουρόχρωμος πυρόλιθος της βάσης δίνει τη θέση του στην ειδικά επεξεργασμένη γκριζωπή πέτρα, την οποία διαδέχονται στην κορυφή τσιμεντόλιθοι από λευκή κιμωλία, με το κτίριο να μοιάζει σαν να αφομοιώνεται στον ορίζοντα. Η υφή και οι ιδιότητες των υλικών –τσιμέντο, καθρέφτες, γυαλί, ακατέργαστη πέτρα –διαιρούν, με κάθετη διάταξη αυτή τη φορά, τους εσωτερικούς χώρους, με το τεχνητό ποταμάκι στα σύνορα γραφείου – καθιστικού να αποτελεί μια ξεχωριστή παρουσία που εισάγει επιτυχώς και το υγρό στοιχείο στην εξίσωση. Ενα πολυσύνθετο αρχιτεκτονικό δημιούργημα που ολοκληρώθηκε το 2015 και εδραιώνει τη θέση του ως αναπόσπαστο κομμάτι του τόπου στον οποίο ρίζωσε, σαν να ήταν ανέκαθεν εκεί.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ