Πωλείται Rolls-Royce – Τιμή εκκίνησης 1.500 ευρώ

Είναι μια ζεστή ημέρα και τα παράθυρα της αίθουσας δημοπρασιών της Αποθήκης Μαγουλέζας του ΟΔΔΥ στα Ανω Λιόσια είναι ανοιχτά. Κανείς, πάντως, δεν φαίνεται να δίνει σημασία στη θέα –μέχρις εκεί που φτάνει το μάτι βλέπεις στοιβαγμένα αυτοκίνητα –καθώς όλοι είναι πολύ απασχολημένοι με τα της δημοπρασίας. Εχοντας σχηματίσει ουρά και κρατώντας την ταυτότητά τους στο χέρι περιμένουν να πληρώσουν το ποσό εγγύησης συμμετοχής στη δημοπρασία: 300 ευρώ για τα αυτοκίνητα, 100 ευρώ για τις μοτοσικλέτες και 50 ευρώ για τα μοτοποδήλατα. Αν δεν μπορέσουν τελικά να «χτυπήσουν», σύμφωνα πάντα με την αργκό της δημοπρασίας, το αντικείμενο του πόθου τους, τα χρήματα θα τους επιστραφούν.

Η αίθουσα είναι κατάμεστη. Είναι φανερό πως οι καρέκλες με τα ενσωματωμένα τραπεζάκια δεν θα χωρέσουν τον κόσμο. Συνολικά δημοπρατούνται 28 δίκυκλα, ένα μοτοποδήλατο και 74 επιβατικά αυτοκίνητα. Τους πιο πεπειραμένους τους αναγνωρίζει κανείς από την πρώτη ματιά. Δεν νοιάζονται να καθήσουν μπροστά μπροστά και σχηματίζουν μια ιδιότυπη γαλαρία στο βάθος της αίθουσας. Οι «νεοφώτιστοι» αγωνίζονται να πιάσουν τις πρώτες θέσεις ανησυχώντας για την ακουστική της αίθουσας, όπως για παράδειγμα ο κύριος Μηνάς που ήρθε στη δημοπρασία διεκδικώντας το MINI Cooper με τη γυάλινη ανοιγόμενη ηλιοροφή για την κόρη του. Οταν η δημοπρασία ξεκινά με 45 λεπτά καθυστέρηση είναι φανερό ότι τα πάντα ακούγονται καθαρά σε αυτή την τυπική αίθουσα του δημόσιου κτιρίου με τα κιτρινισμένα κολλημένα χαρτιά στον τοίχο να προειδοποιούν «ότι ο χώρος ελέγχεται από κάμερες» και ότι «απαγορεύεται αυστηρώς το κάπνισμα εντός της αιθούσης». Ειδικά προς το τέλος της διαδικασίας κάποιοι, ελάχιστοι, στα κρυφά πάντα, δείχνουν ότι δεν παίρνουν την απαγόρευση και τόσο τοις μετρητοίς.

Η συμμετοχή του κόσμου στη δημοπρασία είναι πρωτοφανής. Οπως μας πληροφορεί ένας υπάλληλος της Αποθήκης, τις προηγούμενες ημέρες τουλάχιστον 2.500 άνθρωποι πέρασαν από τη Μαγουλέζα για να εξετάσουν τα αυτοκίνητα που θα έπαιρναν μέρος στη δημοπρασία. Για κάποιους το μαζικό αυτό ενδιαφέρον οφείλεται στη μεγάλη δημοσιότητα που πήρε η συγκεκριμένη δημοπρασία μέσα από τα ΜΜΕ. Τίτλοι όπως «Rolls-Royce με τιμή εκκίνησης τα 1.500 ευρώ» πλημμύρισαν τα μέσα. Βεβαίως παίζουν ρόλο και οι ευκαιρίες πληρωμής. Τουτέστιν, αφού οι συμμετέχοντες αναδειχθούν τελευταίοι πλειοδότες και καταβάλουν αμέσως το 10% της τιμής πλειοδοσίας σε μετρητά, το υπόλοιπο 90% της τιμής υποχρεούνται να το καταβάλουν είτε σε μετρητά κερδίζοντας έκπτωση 30% είτε με δόσεις, που ορίζονται για τους εν ενεργεία υπαλλήλους του δημόσιου τομέα σε 72 μηνιαίες, ισόποσες και άτοκες, ενώ για τους υπόλοιπους αγοραστές σε 24 τριμηνιαίες αντίστοιχα, ισόποσες και άτοκες.

Το ξύλινο σφυράκι του προέδρου της επιτροπής αντηχεί για πρώτη φορά στην αίθουσα λίγο μετά τις 9.45. Μια Υamaha R6 του 2000 κατοχυρώνεται στα 920 ευρώ με την τιμή εκκίνησης να είναι τα 900 ευρώ. Οχι άσχημα. Η διαδικασία είναι απλή: οι υποψήφιοι αγοραστές σηκώνονται όρθιοι από τη θέση τους, φωνάζουν δυνατά το επίθετό τους αλλά και την τιμή που προσφέρουν. Αφού ο συντονιστής επαναλάβει τρεις φορές την τιμή και το επίθετο του τελευταίου πλειοδότη και δεν υπάρξει κάποιος που δίνει μεγαλύτερη προσφορά, το χτύπημα του σφυριού «κλειδώνει» την τελική τιμή. Η «μάχη» δεν θα είναι τελικά μεγάλη στις μηχανές. Η ακριβότερη, μια Κawasaki ZZR 1.400 κυβικά του 2012, με τιμή εκκίνησης τα 12.000 ευρώ, θα πωληθεί μόλις για 50 ευρώ παραπάνω, ενώ ένα πανομοιότυπο μοντέλο του ίδιου έτους θα μείνει απούλητο. Δεν λείπουν βεβαίως τα πειράγματα για αυτούς που δεν έχουν πολύ δυνατή φωνή ή έχουν την ατυχία να ακούν σε ένα κάπως κακόηχο επίθετο. Το πλήθος έτσι και αλλιώς ανδροκρατείται, το κτίριο δεν έχει κυλικείο και η έλλειψη καφέ κάνει τα πάντα να μοιάζουν λογικά.

Ο Θανάσης Κοπανάς, προϊστάμενος του Τμήματος Αποθηκών Μαγουλέζας, είναι ευχαριστημένος με την πορεία της δημοπρασίας. «Δεν είχαμε καμία αντιδικία και η δημοπρασία κύλησε ομαλά. Αποτελούμε το μεγάλο χωνευτήρι του κράτους. Για παράδειγμα, συγκεντρώνουμε εδώ τα παρατημένα οχήματα από τους δρόμους, είτε αυτά που έχουν κατασχέσει η Αστυνομία και το τελωνείο. Για παράδειγμα, η περίφημη Rolls-Royce του 1970 προέρχεται από τελωνειακή παράβαση και έχει κατασχεθεί από το τελωνείο. Σε εμάς έρχονται επίσης και τα κρατικά οχήματα τα οποία αποσύρονται. Βέβαια, θα πρέπει να προσθέσω ότι τώρα τελευταία με έναν νέο νόμο το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και ο υπουργός μπορεί να πραγματοποιούν δημοπρασίες για αυτοκίνητα του Δημοσίου».

Οι πραγματικές μονομαχίες ξεκινούν την ώρα της δημοπρασίας των αυτοκινήτων. Και έτσι η δεξιοτίμονη Rolls-Royce του 1970, μολονότι δεν είναι σε καθόλου καλή κατάσταση, με αρχική τιμή τα 1.500 ευρώ κάνει τις προσφορές να «πηγαινοέρχονται» κατά μήκος της αίθουσας. Τελικά κλείνει στα 7.200 ευρώ και ο ευτυχισμένος τελικός πλειοδότης θα εισπράξει ένα παρατεταμένο χειροκρότημα για την επιμονή του. Για την ΒΜW 520i των 17.000 ευρώ που ακολουθεί κανείς όμως δεν θα ενδιαφερθεί, όπως και για το δεξιοτίμονο Daimler-Chrysler Jeep Cherokee του 2003 με τιμή εκκίνησης τα 5.000 ευρώ. Αντίθετα τo αυτόματο Jeep Grand Cherokee του 2006 από τα 7.500 ευρώ θα φτάσει τα 12.700 ευρώ, ενώ το αυτοκίνητο που θα κλείσει στη μεγαλύτερη τιμή είναι μια Daimler-Chrysler Mercedes E200, η οποία από τα 12.000 ευρώ έφτασε στα 21.600 ευρώ. Το οικονομικότερο, από την άλλη πλευρά, όχημα είναι ένα Οpel Astra του 1999 που πωλήθηκε μόλις στα 430 ευρώ.

Γύρω στις 2.30 το μεσημέρι η πολύωρη δημοπρασία θα λάβει τέλος. Κάποιοι θα φύγουν ευχαριστημένοι και άλλοι λιγότερο χαρούμενοι, παραπονούμενοι ότι οι τιμές ανέβηκαν σε κάποια οχήματα πάρα πολύ. «Ξέρετε, υπάρχει αυτή η φημολογία ότι στη δημοπρασία μπορεί να βρίσκονται τα επονομαζόμενα «κοράκια» που ανεβάζουν τις τιμές» αναφέρω στον Θανάση Κοπανά. «Εγώ παρακαλώ να υπάρχουν γιατί ανεβαίνει η τιμή και το κράτος κερδίζει περισσότερα χρήματα» απαντά. «Σοβαρά, όμως, τώρα νομίζω ότι όλα αυτά κινούνται στη σφαίρα του μύθου. Φυσικά υπάρχουν απατεώνες που προσπαθούν να ξεγελάσουν τους ευκολόπιστους. Για παράδειγμα, έχει τύχει να έρθει σε εμένα γνωστός μου και να μου πει, χωρίς να γνωρίζει ότι είμαι πλέον προϊστάμενος στις Αποθήκες, ότι έχει άνθρωπο που θα του δώσει αυτοκίνητο από τον ΟΔΔΥ. Του λέω «Σε παρακαλώ, φέρε με σε επαφή. Πληρώνω όσο όσο». Ξέρετε τι έκανε αυτός ο τύπος λοιπόν; Εμπαινε στο επισκεπτήριο, φωτογράφιζε τα αυτοκίνητα με το κινητό και ύστερα τα ανέβαζε στο Internet και τα πωλούσε. Επειτα ερχόταν στη δημοπρασία και τα «χτυπούσε», έχοντας εξασφαλισμένο κέρδος. Αν δεν τα κατάφερνε, έλεγε στους αγoραστές «Παιδιά, συγγνώμη, δεν μπόρεσα». Αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ τονίζω ότι είναι τα κέρδη που μπορούν να προέλθουν για το Δημόσιο χωρίς να στριμώχνονται οι φορολογούμενοι. Ακόμη και ένα αυτοκίνητο για σκραπ να πουλήσουμε, ναι, αυτό είναι κέρδος».

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 24 Μαΐου 2015