Η αληθινή ιστορία της Ρις Γουίδερσπουν

Την ανακάλυψα πρώτη φορά στο βίντεο, διότι, παρά τη βράβευσή της στο Φεστιβάλ του Σάντανς, η ταινία «Freeway» του 1996 δεν διανεμήθηκε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες (στα βιντεοκλάμπ κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Προσευχήσου να πεθάνεις»). Εκεί, η Ρις Γουίδερσπουν υποδύεται το υποψήφιο θύμα ενός κατά συρροή δολοφόνου (Κίφερ Σάδερλαντ) και παρότι ο ρόλος της είναι δραματικός, η τσαχπινιά και το χιούμορ που έφερε στην ερμηνεία της έδεναν σε ένα αρκετά εντυπωσιακό σύνολο. Ομως την ίδια ώρα η γεννημένη στη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα Γουίδερσπουν (22 Μαρτίου του 1976), θύμιζε ξανθιά εκδοχή της Ρόζι Πέρεζ –χωρίς την αφόρητα τσιριχτή φωνή της δεύτερης.

Υποψιάστηκα ότι σύντομα θα εξαφανιζόταν από το προσκήνιο, όπως έχει συμβεί με τόσα και τόσα νέα φυντάνια του Χόλιγουντ (ανάμεσά τους και η Πέρεζ), ωστόσο οι υποψίες μου αποδείχθηκαν λανθασμένες. Χάρη στις δύο «ξανθιές» ταινίες της (την «Εκδίκηση της ξανθιάς» και τη συνέχειά της), η Γουίδερσπουν έγινε εμπορικό όνομα και, όπως συχνά συμβαίνει, από κάποια στιγμή και έπειτα άρχισε να ασχολείται με πράγματα στα οποία δεν θα τη φανταζόμασταν ποτέ. Και όχι πάντα με ξανθό μαλλί.

Μία από τις τελευταίες ταινίες της λέγεται «Ενα γενναίο ψέμα» και από την περασμένη Πέμπτη προβάλλεται στις αίθουσες. Εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα και με τη σφραγίδα του Ρον Χάουαρντ στην παραγωγή, η ταινία του Φιλίπ Φαλαρντό ακολουθεί μια ομάδα νεαρών σουδανών προσφύγων από την κόλαση του πολέμου στη χώρα τους ως τη Γη της Επαγγελίας, τις ΗΠΑ. Εκεί, αντιμετωπίζοντας για πρώτη φορά τις δυσκολίες του δυτικού πολιτισμού, καταφέρνουν να αναπτύξουν μια δυνατή φιλία με την Κάρι (Γουίδερσπουν), μία παράτολμη Αμερικανίδα η οποία αναλαμβάνει να τους βοηθήσει. Και ενώ οι ταλαιπωρημένοι πρόσφυγες αγωνίζονται να προσαρμοστούν στη νέα ζωή τους, τα συναισθήματα ενοχής για ένα πέμπτο πρόσωπο που έχουν αφήσει πίσω τούς κυριεύουν ολοένα και περισσότερο. Επί του θέματος, όμως, η Κάρι θα πράξει ανάλογα με τη συνείδησή της.

«Είναι ένας μοναχικός άνθρωπος», λέει σήμερα η Γουίδερσπουν για την ηρωίδα της, «τρώει μόνη της, ζει μόνη της, και όταν ξαφνικά δέχεται το τηλεφώνημα για να παραλάβει αυτούς τους τρεις ανθρώπους από το Σουδάν στο αεροδρόμιο, να τους οδηγήσει στο νέο τους σπίτι, να τους βρει δουλειά, τότε αρχίζει να μπαίνει σιγά σιγά στη ζωή τους, να γίνεται κομμάτι τους». Για τη Γουίδερσπουν ένα από τα χαρίσματα της ιστορίας είναι ότι μιλάει για τον τρόπο με τον οποίο μπορείς να αφομοιώσεις στοιχεία από ξένους πολιτισμούς στον δικό σου, όπως ακριβώς συμβαίνει με την Kάρι και τους τρεις Σουδανούς που τελικά αποδέχονται τη νέα τάξη πραγμάτων στην οποία έχουν κληθεί να ζήσουν.

Η Γουίδερσπουν εδώ και αρκετά χρόνια έχει διαμορφώσει ένα καλλιτεχνικό προφίλ πολύ διαφορετικό από εκείνο των πρώτων χρόνων της καριέρας της. Για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα έπαιζε δεύτερους ρόλους σε ενδιαφέρουσες ταινίες («American Psycho», «Pleasantville», «Το λυκόφως του ντετέκτιβ», «Ερωτικά παιχνίδια»), όμως καμία από αυτές τις ταινίες δεν ήταν αυτό που με απλά λόγια θα λέγαμε «δική της». Τα πράγματα άλλαξαν όταν στη ζωή της βρέθηκε η Ελ Γουντς ή, αλλιώς, η περίφημη ξανθιά των ταινιών «Η εκδίκηση της ξανθιάς» και «Η εκδίκηση της ξανθιάς 2». Ακόμη και ο τίτλος τής ταίριαζε γάντι, γιατί όπως η Ελ απέδειξε ότι ξανθιά δεν σημαίνει απαραιτήτως βλάκας, έτσι και η Ρις μπόρεσε να πείσει ότι είναι μια ξανθιά ηθοποιός με μεγάλες εμπορικές δυνατότητες. Η υποψία ότι η Ελ επρόκειτο να γίνει μόνιμη σκιά της Ρις δεν ήταν αβάσιμη, όμως αυτό που εκτιμά κανείς στην περίπτωσή της είναι ότι η Γουίδερσπουν όχι μόνο δεν επαναπαύτηκε σε αυτή την επιτυχία, αλλά δεν σταμάτησε να δείχνει ορεξάτη για εξέλιξη.

Αυτό φάνηκε από επιλογές της όπως το «Vanity Fair: Το παιχνίδι του έρωτα», κινηματογραφική εκδοχή του μυθιστορήματος του Γουίλιαμ Μέικπις Θάκερι, όπου η Γουίδερσπουν (με άψογη βρετανική προφορά) υποδύθηκε την Μπέκι Σαρπ, μία από τις πρώτες φεμινίστριες ηρωίδες της λογοτεχνίας (είναι πάρα πολύ παράξενο να βλέπεις τη Γουίδερσπουν στον ρόλο της μητέρας του Ρόμπερτ Πάτινσον, όπως ακριβώς συμβαίνει σε αυτή την ταινία). Η ωριμότητά της φάνηκε επίσης στο «Walk the Line», το biopic για τη ζωή μιας θρυλικής φιγούρας της αμερικανικής κάντρι μουσικής, του Τζόνι Κας (Γιοακίν Φίνιξ). Για αυτήν άλλωστε την ταινία η Γουίδερσπουν, που υποδύθηκε τη σύζυγο του τραγουδιστή, Τζουν Κάρτερ, απέσπασε το Οσκαρ α´ γυναικείου ρόλου το 2006.

Σήμερα η Γουίδερσπουν είναι σε θέση να παίζει σε πολλά ταμπλό, ακόμη και σε εκείνο της παραγωγού. Ηταν μία από τις διευθύντριες παραγωγής στην ταινία «Το κορίτσι που εξαφανίστηκε» του Ντέιβιντ Φίντσερ που προβάλλεται με επιτυχία αυτή την εποχή στην Ελλάδα, όπως και στο «Wild» του Ζαν-Μαρκ Βαλέ, το χρονικό μιας γυναίκας που, προκειμένου να επανέλθει από μια τεράστια καταστροφή στη ζωή της, αποφάσισε να διανύσει μόνη μια απόσταση παραπάνω από 1.000 μίλια. Και αν στο «Κορίτσι που εξαφανίστηκε» δεν κράτησε κάποιον ρόλο για τον εαυτό της, στην περίπτωση του «Wild» υποδύεται την κεντρική ηρωίδα που είναι πραγματικό πρόσωπο –η Σέριλ Στρέιντ, που έγραψε τα απομνημονεύματά της με τίτλο «Wild: From Lost to Found on the Pacific Crest Trail» (στην Ελλάδα κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Αγρια», από τις εκδόσεις Key Books). Η Γουίδερσπουν ανακάλυψε το βιβλίο της Στρέιντ και αμέσως κυνήγησε τα δικαιώματα προκειμένου να πραγματοποιηθεί η ταινία. Το διάβασμα, άλλωστε, βρίσκεται στις προτεραιότητές της.

Πρώην γυμνάστρια και μοντέλο, η Ρις Γουί-δερσπουν μπήκε από πολύ νωρίς στον χώρο της σόου μπίζνες. Ως παιδί υπήρξε μοντέλο και αργότερα εμφανιζόταν σε τηλεοπτικές διαφημίσεις. Σήμερα ανήκει στα πιο καταξιωμένα και σεβαστά πρόσωπα του Χόλιγουντ, είναι μητέρα τριών παιδιών από δύο γάμους –ο πρώτος με τον συμπρωταγωνιστή της στα «Ερωτικά παιχνίδια», Ράιαν Φίλιπι. Το ενδιαφέρον, πάντως, στην περίπτωσή της είναι ότι έχει καταφέρει στη ζωή και στην καριέρα της όλα να γίνονται χαλαρά και χωρίς άγχος. Οπως άλλωστε έχει δηλώσει κατά το παρελθόν, «με φοβίζει η ιδέα να θέτω στόχους στη ζωή μου, γιατί, άπαξ και τους θέσω, θα πρέπει να τους πετύχω».

* Η ταινία «Ενα γενναίο ψέμα» προβάλλεται ήδη στις ελληνικές αίθουσες σε διανομή Odeon.

**Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014