Σαν βγεις στον πηγαιμό για τον λόφο της Κιάφας, μια δαντελένια πόρτα θα βρεθεί στο διάβα σου. Θα κοντοσταθείς, θα την επεξεργαστείς και θα την ανοίξεις – ακόμη και αν δεν ξέρεις ότι αυτή είναι η είσοδος του πάλαι ποτέ Σαχτούρειου Γυμνασίου. Στον μικρό προαύλιο χώρο θα σε υποδεχτεί μια κουνιστή πολυθρόνα επίσης επενδεδυμένη με δαντέλα. Μην αναρωτηθείς για τίποτε. Απλώς, στη 15η χρονιά διοργάνωσής του, το Hydra School Projects, το πνευματικό παιδί του εικαστικού και επιμελητή Δημήτρη Αντωνίτση, διαθέτει γερό «μπροστάρη». Είναι ο εικαστικός Διονύσης Χριστοφιλογιάννης, ο οποίος έχει βρει τον πιο ευφυή τρόπο για να αξιοποιήσει τα συσσωρευμένα σεμεδάκια που προορίζονταν για προίκα του ή εκείνα που τα έπλεκαν για άλλα παλικάρια οι προκομμένες μαμάδες τους.

Στα μικρά δωμάτια του σχολείου τα υπόλοιπα έργα μοιάζουν σαν να υπήρχαν ανέκαθεν στον χώρο και στην πορεία κάπως να μεταλλάχτηκαν. Ενας πολυέλαιος από πευκοβελόνες της Μάρθας Δημητροπούλου (η οποία έκανε αίσθηση στην Art-Athina με μια Mercedes της ίδιας τεχνοτροπίας) φωτίζει, υποτίθεται, μια φθείρα εφηβαίου μεγεθυσμένη σε τέτοιον βαθμό από τον γλύπτη Γιώργο Λάππα ώστε να θυμίζει έντονα γδαρμένο δέρμα άγριου θηρίου. Σε μια γωνιά το πολυπλόκαμο γλυπτό του Βραζιλιάνου Saint Clair Cemin μοιάζει να έχει χάσει τον δρόμο του από σετ ταινίας επιστημονικής φαντασίας. Είναι και αυτό ειδικά φιλοτεχνημένο για αυτή την έκθεση με τίτλο «Υπερ-Σώματα», μια απόπειρα να δοθεί έμφαση σε αυτό που «φαίνεται» και εκείνο που στην ουσία δεν «είναι». Το πιο εύγλωττο παράδειγμα το δίνουν τα ταριχευμένα πουλάκια του Ισλανδού Heimir Björgύlfsson, τα οποία είτε πάνω σε ένα εξίσου ταριχευμένο πεπόνι είτε πάνω σε ένα κρυστάλλινο ποτήρι ατενίζουν την αθανασία που τους επιφύλαξε ο καλλιτέχνης. Δεν είναι αυτό που φαίνεται όμως. Ο καλλιτέχνης δεν επίσπευσε το πέρασμά τους από τον μάταιο τούτο κόσμο, τα βρήκε νεκρά και τα χρησιμοποίησε ως πρώτη ύλη.

Στην έκθεση συμμετέχουν επίσης οι Graham Collins, Lovett/Codagnone και ο Ανδρέας Λόλης. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το δωμάτιο που φιλοξενεί καλλιτέχνες οι οποίοι έζησαν στην Υδρα και κράτησαν τα απολύτως απαραίτητα από αυτήν για την τέχνη τους. Ενα φύλλο ελιάς ο Brice Marden, πηλό ο Christian Heidsieck, κορμούς από πεύκα ο Γρηγόρης Αναργύρου και φύλλα χρυσού ο Ιωάννης Καρδαμάτης.
«Uber-Bodies»: Παλιό Γυμνάσιο Υδρας (Σαχτούρειο), ως τις 29/9.