Το «Όσα Παίρνει ο Άνεμος» στο Θέατρο «Επί Κολωνώ» είναι μια ελληνική θεατρική διασκευή – ίσως η μοναδική που έχει πραγματοποιηθεί στον κόσμο σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές – του μυθιστορήματος της Μάργκαρετ Μίτσελ του 1936 που έγινε ταινία το 1939. Η διασκευή έγινε από τον σκηνοθέτη της παράστασης Γρηγόρη Χατζάκη ο οποίος εργάστηκε για πάνω από έξι μήνες με μια ομάδα ερασιτεχνών ηθοποιών, την ομάδα «Healers», μια καλλιτεχνική ομάδα καταξιωμένων επαγγελματιών σε άλλους τομείς, που ωστόσο αφοσιώθηκαν στο έργο, αφιέρωσαν γενναιόδωρα ώρες ανάπαυλας και ψυχαγωγίας και κατόρθωσαν έτσι να προσφέρουν στους θεατές μια ιδιαίτερη, καλοδουλεμένη και δεμένη παράσταση.

Η ρύθμιση των παραμέτρων που αποδίδουν το κλίμα της εποχής, από τα κοστούμια (Ζωή Αρβανίτη) ως τους φωτισμούς (Γρηγόρης Χατζάκης), αλλά και η δραματουργική επεξεργασία του κειμένου συνθέτουν μια μεστή ολότητα. Οι καινοτομίες και ο ρυθμός της παράστασης, η κίνηση των ηθοποιών (Μαρία Καραγεώργου) οι ερμηνείες και η απόδοση του κλίματος και των σχέσεων «συνδέθηκαν» με το κοινό, όχι μόνο γιατί πρόκειται για ένα σπουδαίο έργο με ισχυρό κινηματογραφικό αποτύπωμα στην παγκόσμια – και στην ελληνική – συλλογική συνείδηση, αλλά και γιατί το θεατρικό «Όσα Παίρνει ο Άνεμος» συμπυκνώνει τις αντηχήσεις μιας διαχρονίας.

Το έργο προσλαμβάνεται όχι μόνο ως έργο εποχής, αλλά και ως μεταφορά για τις ελπίδες, τις βεβαιότητες και τα αισθήματα που επίσης «παίρνει ο άνεμος» στη σημερινή εποχή ανατροπών, κινδύνων και αβεβαιότητας. Τελικώς, η παράσταση εκλαμβάνεται όχι ως μια «ασφαλή» αναβίωση ενός παρωχημένου τύπου προσωπικών ανταλλαγών και κοινωνικών ισορροπιών, αλλά ως μια υπενθύμιση ενός διαρκούς διακυβεύματος που επικρέμεται στο φορτισμένο μεταίχμιο όπου οι δυνάμεις της Ιστορίας επιδρούν καταλυτικά στην αρχιτεκτονική και την εξέλιξη των οικογενειακών, κοινωνικών και ερωτικών σχέσεων.

Ο Ηλίας Βλάχος αποδίδει αρκετούς ρόλους με μια θεατρική ηρεμία που συνδυάζει ισορροπία, ευαισθησία και ακρίβεια, η Σκάρλετ της Δάφνης Δημοπούλου είναι ταυτόχρονα αποφασιστική και ευάλωτη, γεμάτη ακτινοβολία και αμφιβολία ενώ ο Άσλεϊ του Δημήτρη Ρηγόπουλου διακρίνεται από την έκφραση ενός γόη που τον σημαδεύει η γλυκόπικρη επίγνωση της αναπόδραστης και «ηρωικής» ήττας του έρωτα και της νεότητας στην αέναη αναμέτρησή τους με το χρόνο και την Ιστορία. Παράλληλα, ο Ρετ Μπάτλερ του Χρήστου Τσαρμακλή κινείται στη σκηνή με τον βαρύ βηματισμό και τον υποδόριο κυνισμό ενός εραστή που γνωρίζει πόσο λιποθυμικά «επιδραστικός» μπορεί να γίνει κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας του με τις ευαίσθητες ψυχές, ενώ η Μέλανι της Σοφίας Βλαστού παραμένει το γλυκό κορίτσι χαμηλών τόνων με το χάρισμα να κατακτά τους εραστές που οι άλλες, οι πιο «θορυβώδεις», κατορθώνουν να χάνουν μέσα από τα χέρια τους. Ευμενή σχόλια αποσπούν και οι υπόλοιποι ρόλοι: Ελένη Εγγλέζου, Στέλα Κεχαγιά, Εύη Χατζηεφραιμίδου, Δώρα Τσόλη, Χριστίνα Φαρμάκη. Εν συνόλω, το «Όσα Παίρνει ο Άνεμος» είναι μια αξιόλογη παράσταση γιατί μέσα από μια συλλογική δουλειά, χωρίς θόρυβο και υπερβολές καταδεικνύει τη διαχρονικότητα και τις αναλογίες με το σήμερα ενός πολύκροτου έργου.

*Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στο in.gr

Ιnfo

Θέατρο Επί Κολωνώ,Ναυπλίου 12 και Λένορμαν 94, Κολωνός
Τηλ.: 210 5138067
www.epikolono.gr
Τιμή Εισιτηρίων:10 ευρώ
Η πρεμιέρα έγινε στις 4 Ιουλίου και το έργο θα παρουσιαστεί για τρεις ακόμα παραστάσεις στις 11,12 και 13 Ιουλίου