Στο μεγάλο μήλο ο νέος χρόνος μπαίνει με το δεξί. Πατάει έδαφος Times Square, ακολουθεί το φιλότεχνο και chic κοινό του MoMA, ακούει πολύ τζαζ, κάνει πατινάζ στα πάρκα της παγκόσμιας μητρόπολης και ξενυχτάει στο Βίλατζ, με την ελπίδα για ένα γλυκό hangover που θα ανανεώσει το 2014.

Μια μέρα (ίσως και δύο) στο ΜoΜΑ

Σήμερα, περισσότερο από έναν αιώνα μετά την ολοκλήρωσή της, η «Κραυγή» του Εντβαρντ Μουνκ είναι επίκαιρη και πανταχού παρούσα σε διάφορες παραλλαγές, αναπαραστατικές και μη. Στο MoMA θα δείτε, πάντως, την «Κραυγή» του 1895, μία από τις τέσσερις αυθεντικές εκδοχές του χαρακτηριστικού έργου του νορβηγού δημιουργού, και συγκεκριμένα τη μοναδική η οποία ανήκει σε ιδιωτική συλλογή. Στην έκθεση υπό τον τίτλο «Art Theater Guild and Japanese Underground Cinema, 1960-1986» θα δείτε τη (σύγχρονη) τέχνη ως γέννημα μιας ταραχώδους εποχής – ή πώς το Τόκιο έκλεισε τις πληγές του πολέμου με εικαστικά, έμφαση στον πολιτισμό και στο εμπόριο.

Επίσης, δώστε το «παρών» στον πέμπτο όροφο για ένα ταχύ πλην ουσιαστικό μάθημα ιστορίας της τέχνης (από το 1880 ως το 1940), με χαρακτηριστικά έργα του μεταϊμπρεσιονισμού, του κυβισμού, του σουρεαλισμού και δουλειές των μεγάλων, μεταξύ άλλων, Ανρί Ματίς και Κλοντ Μονέ. Αν, πάλι, δεν έχετε αρκετό χρόνο να διαθέσετε, ίσως αξίζει να θυσιάσετε (κάποια από) αυτά για χάρη μιας ρετροσπεκτίβας του κινηματογραφικού θρύλου Πιερ Πάολο Παζολίνι – και με αποκατεστημένες κόπιες. Εναλλακτικά, το κινηματογραφικό αφιέρωμα «Dickens on Film» (ως τις 3 Ιανουαρίου) και το αφηγηματικό ύφος του Τσαρλς Ντίκενς είναι ό,τι πρέπει για τις ημέρες των εορτών – εξάλλου, και στην Ελλάδα ζούμε τα Χριστούγεννα του «Ολιβερ Τουίστ».

Πάρκο, σκέιτ και πατίνια

Τα πάρκα της Νέας Υόρκης έχουν φορέσει τα γιορτινά τους. Και αν αποφασίσετε να τα τιμήσετε αφιερώνοντας τον επαρκή χρόνο και χωρίς να το βάλετε κάτω στο περπάτημα, θα έχετε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για έναν λεπτομερή απολογισμό του 2012. Για αρχή, στο παγοδρόμιο του Bryant Park η είσοδος είναι ελεύθερη (το Σάββατο μένει ανοιχτό ως τα μεσάνυχτα) και σε περίπτωση που οι επιδόσεις σας δεν είναι τόσο καλές, ώστε να τις περιγράψει ο Αλέξης Κωστάλας on air, μπορείτε να αφεθείτε σε μια κούπα καφέ ή ένα σνακ στο εστιατόριο «Celsius».

Μάλιστα, έχετε και την εναλλακτική επιλογή του shopping therapy: Στην 6η λεωφόρο, στο Bryant Park, θα βρείτε χριστουγεννιάτικη αγορά (σε ατμόσφαιρα ρετρό ευρωπαϊκή) με πλανόδιους πωλητές που ενδεχομένως να σηκώνουν και παζάρια. Στο Central Park και στο παγοδρόμιο Wollman θα χαζέψετε τους – μεγαλύτερους και νεότερους – Νεοϋορκέζους να κάνουν σκέιτ ή να παίζουν χόκεϊ επί πάγου έως ότου όσοι τους παρακολουθούν να γεμίσουν τουλάχιστον 4GB μνήμη με φωτογραφίες τους. Το ήσυχο παγοδρόμιο Trump Lasker Skating, επίσης στο Central Park, το προτιμούν όσοι θέλουν να μείνουν μακριά από τα φλας φίλων και διερχομένων.

Για «μπάλα» στην Times Square

Το έθιμο ξεκίνησε στις 31 Δεκεμβρίου 1907. Και έκτοτε σημαίνει την αλλαγή του χρόνου, με μοναδική εξαίρεση τα έτη 1942 και 1943, που έπεσε και αυτό «θύμα» του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο λόγος γίνεται για την πεφωτισμένη κρυστάλλινη σφαίρα που κατεβαίνει στην Times Square σαν μάννα εξ ουρανού κάθε χρόνο την Πρωτοχρονιά. Λίγο προτού οι δείκτες του ρολογιού περάσουν τις 12.00, σημαίνοντας ότι ο παλιός ο χρόνος μόλις άφησε την τελευταία του πνοή, ξεκινά η «πτώση της μπάλας» έως ότου ο ουρανός γεμίσει με ιπτάμενα κομφετί. Ακόμη και αν κανείς δεν είναι φίλος των φολκλόρ εκδηλώσεων, ως τουρίστας οφείλει να ενωθεί με τις πάρα πολλές χιλιάδες Νεοϋορκέζους που θα αλαλάζουν με την άφιξη του 2013 – αρκεί να έχει φτάσει αρκετά νωρίς στην Times Square και να έχει κατοχυρώσει τη «γωνιά» του. Εναλλακτικά, αν προτιμάτε ένα πιο lounge περιβάλλον, με κομψή ατμόσφαιρα εκλεπτυσμένης διανόησης, στο μπαρ και εστιατόριο στον τρίτο όροφο του ξενοδοχείου Renaissance θα απολαύσετε ένα ποτήρι σαμπάνια χαζεύοντας από τις τζαμαρίες όσους υποδέχονται το νέο έτος με μπίρες.

Νέοι μπίτνικ στο Βίλατζ

Τα βράδια θα κινηθείτε φυσικά στο Γκρίνουιτς Βίλατζ, την μποέμ συνοικία των καλλιτεχνών, η οποία, παρά τις απώλειες, διατηρεί ακόμη κάποιες μνήμες από την άνθηση της αμερικανικής τέχνης από τη δεκαετία του 1950 ως τη δεκαετία του 1970. Θα μπείτε σε μια μουσική χρονοκάψουλα και θα περπατήσετε στα βήματα του πρώιμου Μπομπ Ντίλαν, του χαρισματικού Τζίμι Χέντριξ και της πρωτοεμφανιζόμενης Νίνα Σιμόν και θα κατευθυνθείτε στην οδό Μπλίκερ ως σύγχρονοι μπίτνικ.

Ενδεικτικά, επισκεφθείτε το «Bitter End», στην καρδιά του Γκρίνουιτς Βίλατζ, για να δείτε ένα από τα ιστορικότερα κλαμπ της περιοχής και να αφεθείτε σε ρυθμούς μπλουζ, ροκ, τζαζ και εναλλακτικής μουσικής. Στο «Poisson Rouge» δοκιμάστε χούμους με κόκκινο πιπέρι και συνοδεύστε το με (δύο, τρία, τέσσερα) ποτηράκια ροζέ κρασί. Επίσης, ελέγξτε το πρόγραμμα του «Winter Jazzfest» για το 2013 (winterjazzfest.com) και καλωσορίστε τις πρώτες ημέρες του 2013 με πάθος, σαξόφωνα και τρομπέτες.