Τι θέλατε να γίνετε όταν ήσασταν μικρός; «Γιατρός. Μετέπειτα, ίσως λόγω βιωµάτων –διάβαζα φανατικά τον οικονοµικό Τύπο -, άλλαξα προσανατολισµό και σπούδασα τελικά χρηµατοοικονοµικά στο Πανεπιστήµιο Πειραιά».
Και πώς φτάσαμε στη δημιουργία της PHEE, μιας νεοφυούς επιχείρησης που με πρώτη ύλη τα φύκια δημιουργεί χρηστικά αντικείμενα; «Θα έλεγα πως επωφελήθηκα από το έντονο κλίµα για τη δηµιουργία startups που επικρατούσε πριν από µερικά χρόνια στην Ελλάδα και εκδηλωνόταν µε πρωτοβουλίες όπως το ΤΕDx. Ηµουν τότε 20 ετών και η σχολή µου δεν µε κάλυπτε. Τυχαία άκουσα µια οµιλία του επιχειρηµατία Παύλου Ευµορφίδη. Mιλούσε για τα φύκια και τον θησαυρό που κρύβουν µέσα τους».
Επειτα; «Ξεκίνησε η περιπέτεια. Περιπλανήθηκα για 1,5 χρόνο, υπήρχε όρεξη και θέληση, αλλά έλειπε η τεχνική γνώση. Κάποιες πρώτες συνεργασίες που ξεκίνησα ναυάγησαν. Ηµουν όµως τυχερός γιατί συνάντησα τον τωρινό µου συνεργάτη, τον Νίκο Αθανασόπουλο, ο οποίος είναι µηχανολόγος µηχανικός µε ειδίκευση στον κλάδο των σύνθετων υλικών».
Και έτσι ξεκινήσατε… «Ακριβώς. Από το µηδέν, σε ένα υπόγειο στην Πάτρα, όπου κάναµε πολλά πειράµατα. Ξέρετε, τεράστιες ποσότητες φυκιών ξεβράζονται στις παραλίες. Οι δήµοι δε την καλοκαιρινή περίοδο τα συλλέγουν και τα ενταφιάζουν σε ΧΥΤΑ ή σε τρίτους χώρους. Αυτό ενέχει ένα περιβαλλοντικό αλλά και οικονοµικό κόστος. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος αυτή η πρώτη ύλη να πηγαίνει χαµένη».
Πώς ακριβώς τη χρησιμοποιείτε; «Τα νεκρά φύλλα της ποσειδωνίας, τα γνωστά µας φύκια δηλαδή, συλλέγονται από τους δήµους και παραδίδονται σε εµάς. Υστερα επεξεργάζονται, ξεραίνονται και µετά συµπιέζονται, δηµιουργώντας µια επιφάνεια, ένα πάνελ, το λεγόµενο PHEE-board, που είναι κατοχυρωµένο προϊόν από τη PHEE µε παγκόσµια πατέντα. Υστερα, πάντα σε συνεργασία µε άλλες εταιρείες, παράγουµε αντικείµενα, όπως γυαλιά ηλίου µε την εταιρεία Zylo, προϊόντα συσκευασίας µε την εταιρεία Παπαδερός, ρακέτες µε την εταιρεία Stoheri, σουβέρ, σουπλά κ.τ.λ.».

Η Ελλάδα εχθρεύεται την επιχειρηματικότητα; «Είναι γεγονός ότι λόγω των φορολογικών και ασφαλιστικών συνθηκών που επικρατούν, ακόµη κι αν εσύ κάνεις τα πάντα άψογα, είναι πολύ δύσκολο να είσαι τελικά ανταγωνιστικός στις ξένες αγορές. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ελληνικές εταιρείες που κάνουν θαύµατα, ακόµη και σε αυτό το περιβάλλον. Γι’ αυτό παραµένω αισιόδοξος. Δεν γίνεται συνεχώς να αναµασάµε τα ίδια και τα ίδια, λέγοντας ότι είναι όλα µάταια, πίνοντας καφέ στην καφετέρια και περιµένοντας να ζήσουµε από τα επιδόµατα».
Πιστεύετε ότι η κρίση έχει στρέψει τους συνομηλίκους σας στην επιχειρηματικότητα; «Σίγουρα µια θέση στο Δηµόσιο δεν αποτελεί πλέον όνειρο. Αλλά θα έλεγα ότι στη συντριπτική πλειονότητα η νοοτροπία µας δεν έχει αλλάξει. Και το λέω αυτό καθώς το µεγαλύτερο πρόβληµα που αντιµετώπισα ήταν να βρω σωστούς συνεργάτες».
Παρ’ όλα αυτά, ασχολείστε πολύ με αυτό το κομμάτι, της ανάπτυξης της νεανικής επιχειρηματικότητας; «Με ενδιαφέρει πολύ. Μάλιστα, για τέταρτη χρονιά, από τις 2 µέχρι τις 9 Ιουνίου πραγµατοποιείται το GetCruiseINN. Είναι ένα πρότζεκτ που εµπνεύστηκα, µια κρουαζιέρα για τη νεανική επιχειρηµατικότητα, η οποία υλοποιείται σε συνεργασία µε τη Celestyal Cruises. Πρόκειται για ένα ανοιχτό κάλεσµα σε νέες επιχειρήσεις, νέους επαγγελµατίες και φοιτητές µε εκπαιδευτικά workshops και διαγωνισµούς για τις επιχειρήσεις τού τώρα και του µέλλοντος».
Βρεθήκατε στη λίστα «30 under 30» του περιοδικού «Forbes» για τον κλάδο της βιομηχανίας. «Μάλιστα. Τέλη Οκτωβρίου έλαβα ένα e-mail από το περιοδικό που µου ζητούσε πληροφορίες για την PHEE, ακόµη δεν γνωρίζω πώς µε εντόπισαν. Τον Ιανουάριο µε ειδοποίησαν ότι βρίσκοµαι ανάµεσα στους 50 από τους 1.020 που αρχικά επιλέχθηκαν. Αποφάσισα να ταξιδέψω στο Λονδίνο όπου γινόταν η επίσηµη ανακοίνωση των 30. Το πρωί πριν από την τελετή ανακοινώθηκαν τα αποτελέσµατα. Αρχικά µάλιστα, από την αγωνία µου, κοίταζα κατά λάθος τη λίστα της Αµερικής και δεν είδα το όνοµά µου. Οταν το εντόπισα, ήταν µεγάλη χαρά για εµένα».

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 22 Απριλίου 2018.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ