Γιατί ασχοληθήκατε με τη μόδα; «Αρχισα να σχεδιάζω από πολύ μικρή. Παράλληλα σπούδαζα μουσική και ένιωθα την έμπνευση διάχυτη γύρω μου. Σχεδίαζα πρώτα για μένα και μετά για όλα τα άλλα κορίτσια που ένιωθανμπροστά από την εποχή τουςκαι ήθελαν να φοράνε αυτό που θα γίνει μόδα».

Επικεντρωθήκατε, όμως, στο νυφικό φόρεμα. Γιατί; «Οταν ήρθε η στιγμή να ψάξω για το νυφικό μου φόρεμα, ήταν η περίοδος που είχα εντρυφήσει στην υψηλή ραπτική. Μου ήταν αδύνατο να φανταστώ πωςσε μια τόσο σημαντική στιγμή θα έπρεπε να φορέσω κάτι που δεν με αντιπροσώπευε. Ετσι, σχεδίασα το νυφικό μου, ένα γεωμετρικό μεταξωτό tuxedo, και τα νυφικά φορέματα έγιναν κάτι σαν πάθος για μένα».

Εχετε πει ότι τα καλά ντοκιμαντέρ αποτελούν πηγή έμπνευσης για εσάς, αλλά προτιμάτε την εξερεύνηση. Τι εννοείτε; «Για μένα εξερεύνηση είναι να πάρει κανείς το σακίδιό του και ναβρεθεί εκεί που θα τον οδηγήσει το όνειρό του. Μπορεί να είναι κάπου κοντά ή και πιο μακριά, αρκεί να μη σταματήσει να το αναζητά, ακόμη και αν τον οδηγήσει στην άλλη άκρη του κόσμου».

Αλήθεια, ποιο είναι το πιο περίεργο ταξίδι που έχετε κάνει ποτέ; «Στα Νησιά Γκίλι, έξω από τη βορειοδυτική ακτή του Λομπόκ στην Ινδονησία. Είναι ένα αρχιπέλαγος από τρία μικρά νησάκια, σαν κουκκίδες στον ωκεανό, με νερά ιδανικά για καταδύσεις και φύση μοναδική. Αποτελεί προορισμό απομόνωσης και απόλυτης ηρεμίας, μακριά από το υπερπολυτελές μοτίβο. Ενα καταφύγιο ιδανικό για τους λάτρεις της φύσης».

Δημιουργήσατε και ένα ατελιέ στη Νέα Υόρκη. Πόσο εύκολο ήταν; «Η απόφαση ήρθε εύκολα. Θέλαμε να δοκιμάσουμε τις δυνατότητές μας σε ευρύτερο κοινό. Ο δρόμος μέχρι τον στόχο κάθε ημέρα αποδεικνύεται μακρύς, δύσβατος, με εμπόδια αλλά και με επιτυχίες, αναγνώριση. Χρειάζεται πίστη, υπομονή και επιμονή».

Ποιο είναι το μεγαλύτερο στυλιστικό λάθος που κάνουν οι Ελληνίδες; «Ακολουθούν πρότυπα που προβάλλονται μέσα από λάθος media και λάθος τηλεοπτικές ζώνες! Ευτυχώς, δεν το κάνουν όλες. Υπάρχουν και αυτές που το στυλτο έχουν μέσα τους,χωρίς καν να προσπαθήσουν».
Υπάρχει ένα αντικείμενο που σπάνια αποχωρίζεστε; «Ναι. Ενα απλό δαχτυλίδι σε σχήμα καρδιάς. Σπάνια το αποχωρίζομαι. Ιδιαίτερα όταν ξέρω ότι έχω μια δύσκολη ή σημαντική ημέρα μπροστά μου».

Τι λείπει από την ελληνική υψηλή ραπτική; «Η εμπειρία. Για να κάνει ένας σχεδιαστής υψηλή ραπτική πρέπει να έχει περάσει από μια μεγάλη εμπειρία μάθησης δύο σημαντικών σταδίων: του prêt-à-porter, του έτοιμου, δηλαδή, ρούχου και του prêt-à-porter de luxe. Ο couturier«χτίζει», σμιλεύει το ύφασμα επάνω στο γυναικείο σώμα, μπορεί να εμπνευστεί και να δημιουργήσειένα ρούχο επάνω στο σώμα του πελάτη του, αναγνωρίζοντας καλύτερα από αυτόν ποια σημεία θα πρέπει να «καλύψει» και ποια να «αναδείξει»».
Τι μουσική ακούτε όταν σχεδιάζετε; «Κάθε συλλογή μου έχει και το δικό της σάουντρακ έμπνευσης. Αυτή την εποχή έχω επηρεαστεί ιδιαίτερα από το σάουντρακ της σειράς «Vinyl»,όπου η ροκ συναντά τη γέννηση της πανκ, της ντίσκο και της χιπ-χοπ, με φόντο τη Νέα Υόρκη, στα μέσα της δεκαετίας του ’70».
Με ποιον σχεδιαστή θα θέλατε να βγείτε για δείπνο; «Με τον Χάλστον και καλεσμένους την Μπιάνκα Τζάγκερ, τη Λάιζα Μινέλι και τον Αντι Γουόρχολ. Είναι ο άνθρωπος που επαναπροσδιόρισε την αμερικανική μόδα σε διεθνές επίπεδο. Τη μινιμαλιστική σχεδιαστική γραμμή του ακολουθούν σημαντικοί ευρωπαϊκοί οίκοι μέχρι σήμερα. Αντιπροσωπεύει την τέλεια αρμονία του απλού και σαγηνευτικά σέξι στυλ!».
Ποιο είναι το ομορφότερο ύφασμα που αγγίξατε ποτέ; «Ενα γκρίζο, μάλλινο αλπακά. Είναι απαλό, πολυτελές και μεταξωτό στην αφή, σπάνιο ύφασμα. Κοστούμια ή παλτό από αλπακά αποτελούν κομμάτια υψηλής ραπτικής και αισθητικής».

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino το Μ. Σάββατο 30 Απριλίου 2016

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ