Γιατί είχατε αυτό το ξέσπασμα στα βραβεία; Πρόκειται για συσσωρευμένη οργή; «Για να το ξεκαθαρίσουμε, δεν μίλησα εναντίον κανενός. Με στεναχωρεί να βλέπω τη φωτογραφία μου δίπλα σε αυτή του κυρίου Ρουβά. Μέχρι και μοντάζ έκαναν για να δείξουν ότι αντιδικούσαμε. Μίλησα για να προασπίσω το επάγγελμά μου που έχει γίνει ξέφραγο αμπέλι. Οπως λέει και ένας καλός συνάδελφος, 10 εκατομμύρια Ελληνες είμαστε πλέον όλοι ηθοποιοί, καθώς καταργήθηκε η άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος. Τώρα που η πίστα έχει ξεθωριάσει, γιατί να μην εμβαπτιστούν κάποιοι στην ποιότητα του θεάτρου;».

Κάποιοι λένε, πάντως, ότι και εσείς συνυπήρξατε με τη Δέσποινα Βανδή στους «Δύο ξένους». «Γιατί μπερδεύετε τα πράγματα; Μιλάμε για θέ-α-τρο. Δεν υποτιμώ την τηλεόραση αλλά εκεί μια σκηνή μπορεί να γυριστεί εκατό χιλιάδες φορές. Μεσολαβεί το γυαλί. Το θέατρο είναι ζωντανός οργανισμός, πάλλεται. Και ναι, στο θέατρο θέλω να παίζω με συναδέλφους μου».

Στον λόγο σας στα βραβεία, μιλήσατε και για μίμους. Ποιους εννοείτε; «Αυτούς που δεν έχουν προσωπικότητα, που αντιγράφουν τον Παπαγιαννόπουλο, τον Χατζηχρήστο και άλλους μεγάλους ηθοποιούς από τις ελληνικές ταινίες. Μπορεί να είναι εξαιρετικοί μίμοι, όχι όμως ηθοποιοί».

Μιλήσατε επίσης για ανθρώπους που ήρθαν να μας σώσουν και μας απαλλοτρίωσαν… «Ναι, ήρθαν οι εθνοσωτήρες από το Παρίσι, τα παιδιά με τα ζιβάγκο που έφεραν την πλήρη ισοπέδωση, το χρηματιστήριο, την ψεύτικη πολυτέλεια. Στα βραβεία είπα ότι η Μελίνα Μερκούρη κατήργησε την άδεια του ηθοποιού. Και βγήκε κάποιος και είπε “δεν ντρέπεται να τα λέει αυτά η Διαβάτη για τη Μελίνα που έκανε τα ΔΗΠΕΘΕ;”. Πού είναι τα ΔΗΠΕΘΕ τώρα; Τι προσέφεραν τα ΔΗΠΕΘΕ εκτός από το να χάνονται χρήματα;».

Πρωταγωνιστείτε στην παράσταση «Δύο γυναίκες χορεύουν». Τι πραγματεύεται; «Είναι η συνάντηση δύο γυναικών. Μιας ηλικιωμένης και μιας νέας. Ξεκινούν από μεγάλη έχθρα για να φτάσουν σε μια ένωση που θα φέρει τη λύτρωση. Πρόκειται για ένα μεγάλο έργο, που αγγίζει την κωμωδία και το δράμα, χωρίς μοντερνισμούς».

Δεν σας αρέσουν οι μοντερνισμοί; «Το θέμα με αυτές τις αηδίες είναι ότι τις βλέπουν οι νέοι και νομίζουν ότι αυτό είναι το θέατρο, τύποι να πέφτουν πάνω σε μπαλόνια, να βγάζουν άναρθρες κραυγές κ.τ.λ. Τα βλέπουμε και στην Επίδαυρο. Οπως έλεγε και ο Μινωτής, “βρε αδελφέ, ξέρεις εσύ καλύτερα από τον Σοφοκλή και τον Ευριπίδη;”».

Είστε χρόνια παντρεμένη με τον Νικήτα Τσακίρογλου. Περάσατε ποτέ κρίση; «Φοβερές κρίσεις. Είμαστε δύο διαφορετικοί άνθρωποι. Δεν σκεφτήκαμε ποτέ όμως τον χωρισμό. Εγώ είχα αποφασίσει να έχω πραγματική οικογένεια. Και δεν το μετανιώσαμε».

Είστε μια καταπληκτική μαγείρισσα. Ο έρωτας περνάει από το στομάχι; «Των άλλων ανδρών μπορεί, του άνδρα μου όχι. Ο Νικήτας ξεχνάει πολλές φορές να φάει. Οταν όμως δοκιμάζει το φαγητό μου, πραγματικά το απολαμβάνει».

Στη γνώμη των κριτικών πιστεύετε; «Σήμερα στο θέατρο έχουμε προστάτες. Πώς είναι στα νυχτερινά μαγαζιά; Ενα θέατρο πρέπει να δώσει χρήματα για να προβληθεί, διαφορετικά θα πάρει ένα αστεράκι. Δεν αναφέρομαι στο σύνολο των κριτικών φυσικά».

Και το υπουργείο Πολιτισμού τι κάνει;
«Είδατε να τοποθετούν κάποιον εκεί που ξέρει από πολιτισμό; Ας πούμε τώρα κυνηγάμε τα κλεμμένα Γλυπτά του Παρθενώνα, ενώ οι άνθρωποι πεινάνε στα πεζοδρόμια. Αν γίνουμε μια σωστή χώρα πολιτισμού, τα Γλυπτά μπορούν να έρθουν πίσω μόνα τους, περπατώντας».

Οι καλλιτέχνες που μπαίνουν στην πολιτική πώς σας φαίνονται; «Νομίζω ότι οι περισσότεροι δεν έχουν καμιά δουλειά στη Βουλή. Ο καθένας πρέπει να μένει στον χώρο του».

Υπάρχει κάποιος που μπορεί να σώσει αυτή τη στιγμή την Ελλάδα; «Εγώ δεν τον ξέρω. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι θέλουμε αλλαγή».

*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014