Χωρίς την υψηλή σε ιεραρχία διαπίστευσή μου, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα είχα καταφέρει να χωθώ στην αίθουσα συνεντεύξεων Τύπου του Φεστιβάλ των Καννών για να δω ζωντανά, και για πρώτη φορά μάλιστα, από τόσο κοντά την Τζούλια Ρόμπερτς. Αν και ως γυναικεία φιγούρα του κινηματογράφου η Τζούλια Ρόμπερτς ποτέ δεν με είχε ενθουσιάσει, μου έκανε τρομερή εντύπωση όταν την είδα εκεί, με αφορμή την τελευταία ταινία της, «Το παιχνίδι του χρήματος» («Money Monster»). Μπορώ να πω ότι στα δικά μου μάτια η Ρόμπερτς σήμερα, στα 48 της, είναι πολύ πιο σέξι απ’ ό,τι όταν ήταν πιτσιρίκα, στα 23 της, όταν έκανε το «Pretty Woman».
Μπορώ επίσης να πω ότι ανήκει στις ηθοποιούς που «δείχνουν» περισσότερο από κοντά απ’ ό,τι στη μεγάλη οθόνη. Παρά το τεράστιο στόμα της, το γέλιο της Ρόμπερτς σε σκλαβώνει (νιώθεις ότι θα σε καταπιεί!). Οι ανταύγειες της είναι ηλιαχτίδες που σε ζαλίζουν. Το κορμί της αδύνατο, αλλά όχι αρρωστημένα αδύνατο, όπως, ας πούμε, της Αντζελίνα Τζολί. Μικρές ρυτίδες διατρέχουν το ξηρό δέρμα του προσώπου της σαν αδιόρατα, δροσιστικά ρυάκια. Ακόμη και η ετοιμότητά της είναι ελκυστική γιατί, δημοσίως τουλάχιστον, η Ρόμπερτς έδειξε ένα εξαιρετικά φιλικό προφίλ, αποδεικνύοντας, εκτός από όμορφη, και το πόσο έξυπνη είναι. Οταν κάποιος τη ρώτησε αν θα ήθελε κάποια στιγμή να σκηνοθετήσει η ίδια, εκείνη απάντησε «Οχι, γιατί γνωρίζω τα όρια της υπομονής μου και μου είναι αδύνατον να απαντώ σε τέσσερις διαφορετικές ερωτήσεις, τεσσάρων διαφορετικών ανθρώπων, την ίδια ώρα».
Δεν χρειάζεται να περιγράψω πώς ένιωσα λίγο αργότερα το ίδιο βράδυ όταν την είδα να ανεβαίνει ξυπόλυτη και χαμογελαστή τα σκαλιά της αίθουσας Lumière για την πρεμιέρα της ταινίας. Αν την έβλεπε ο Κουέντιν Ταραντίνο και αν η φήμη του ως ποδολάγνου ισχύει, είμαι βέβαιος ότι η Ρόμπερτς θα ήταν η πρωταγωνίστρια της επόμενης ταινίας του!

Τρεις άνθρωποι, πέντε Οσκαρ: δύο ο Τζορτζ Κλούνεϊ, ένα η Τζούλια Ρόμπερτς και δύο η Τζόντι Φόστερ, η οποία υπογράφει τη σκηνοθεσία της ταινίας «Το παιχνίδι του χρήματος», με πρωταγωνιστές το λαμπερό δίδυμο.

Η Ρόμπερτς ήταν πραγματικά η παγκόσμιας εμβέλειας σταρ που έκανε την καλύτερη εντύπωση στο τελευταίο Φεστιβάλ των Καννών, μια τέλεια «πωλήτρια» του εαυτού της, αξιολάτρευτη, ακομπλεξάριστη και με αυτοπεποίθηση.

Το «Παιχνίδι του χρήματος», τέταρτη προσπάθεια της ηθοποιού Τζόντι Φόστερ στην κινηματογραφική σκηνοθεσία, είναι μια ταινία που θίγει πολλά ζητήματα.

Η οικονομική κρίση και το τέρας του καπιταλισμού βρίσκονται φυσικά στον πυρήνα της ιστορίας. Συγχρόνως, όμως, γίνονται αναφορές στις παγίδες του χρηματιστηρίου, στις κομπίνες των επενδυτικών εταιρειών, αλλά και στη χυδαιότητα της αμερικανικής (ενδεχομένως όχι μόνον) τηλεόρασης. Είναι ένα θρίλερ με χιούμορ. Και όσο για τη Ρόμπερτς, υποδύεται τη σκηνοθέτιδα μιας οικονομικής εκπομπής στην τηλεόραση, με παρουσιαστή έναν δημοσιογράφο «ειδικό» στα οικονομικά (Τζορτζ Κλούνεϊ), ο οποίος καθοδηγεί τον κόσμο γελοιοποιώντας τον εαυτό του μπροστά στην κάμερα. Τι μπορεί, όμως, να συμβεί όταν ο παρουσιαστής, και πάλι μπροστά στην κάμερα, γίνει όμηρος ενός ψυχικά διαταραγμένου ανθρώπου (Τζακ Ο’ Κόνελ), ο οποίος πιστεύει ότι υπήρξε θύμα του γιατί ακούγοντας τις συμβουλές του έχασε τα λεφτά του;

Η Τζούλια Ρόμπερτς συμφωνεί ότι το «Παιχνίδι του χρήματος» πραγματεύεται πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους θέματα, όμως ως επαγγελματίας ηθοποιός εκείνο που κυρίως την ενδιέφερε ήταν ότι ενώ «θίγει παγκόσμια ζητήματα πολιτισμού και πολιτικής, συγχρόνως εστιάζει σε μικρότερα προβλήματα, αναλύοντας τις προσωπικές φοβίες των ηρώων της». Γι’ αυτό και αποκαλεί συναρπαστικό το «ταξίδι» της στα γυρίσματα.
Ανέκαθεν η Τζούλια Ρόμπερτς ήταν πολύ μεγάλη φαν της Τζόντι Φόστερ, αν και μόλις πέρυσι ήρθε σε επαφή μαζί της, με αφορμή την ταινία. Τις σύστησε ο Τζορτζ Κλούνεϊ, με τον οποίο η Ρόμπερτς έχει συνεργαστεί σε αρκετές ταινίες («Η συμμορία των έντεκα», «Η συμμορία των δώδεκα», «Εξομολογήσεις ενός επικίνδυνου μυαλού»). Η Ρόμπερτς είχε πρωτοδεί τη Φόστερ το 1989. Ηταν συνυποψήφιες στα βραβεία Ανεξάρτητου Πνεύματος (Independent Spirit), η μεν Τζούλια για το «Mystic Pizza», η δε Τζόντι, ήδη κάτοχος Οσκαρ για τους «Κατηγορούμενους», για το «Στη γωνιά του δρόμου» (για την ιστορία, η Φόστερ κέρδισε). Η Ρόμπερτς έχει ζωντανές αναμνήσεις. «Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν με δέος «Κάθομαι μόλις ένα τραπέζι μακριά από την Τζόντι Φόστερ»! Ολα αυτά τα χρόνια ίσως να της έχω μιλήσει μία ή δύο φορές. Ηταν πολύ παράξενο».
Μια από τις πιο έντονες αναμνήσεις της Ρόμπερτς από «Το παιχνίδι του χρήματος» είναι ότι για πρώτη φορά έζησε την εμπειρία του γυρίσματος μιας ταινίας στην οποία ο δραματουργικός χρόνος είναι η ίδια ημέρα. «Είναι πραγματικά ενδιαφέρον να πηγαίνεις στη δουλειά με τα ίδια ρούχα και να βλέπεις την ημέρα (της ιστορίας της ταινίας) να μην αλλάζει. Εξετάζεις σαν χειρουργός όλα όσα συμβαίνουν γύρω σου».
Κάτι που πάντα μου άρεσε στην Τζούλια Ρόμπερτς, κάτοχο Οσκαρ α’ γυναικείου ρόλου για την «Εριν Μπρόκοβιτς», είναι ότι με τη στάση της δείχνει να πηγαίνει και λίγο κόντρα στο «σύστημα». Θυμάμαι ότι μια δεκαετία πριν η μεγαλύτερη γκρίνια στο Χόλιγουντ ήταν ότι οι γυναίκες ηθοποιοί έριχναν «μαύρη πέτρα» όταν έπιαναν τα 40. Η ίδια όχι μόνον δεν συμφωνούσε αλλά ανέφερε ότι οι ευνοούμενες του επαγγέλματος είναι όλες… άνω των 40. Στα παραδείγματά της η Μέριλ Στριπ, η Φράνσες Μακ Ντόρμαντ, η Ανέτ Μπένινγκ, αλλά και η Σούζαν Σαράντον, γνωστή για τα παράπονα της δέσμευσης της ηλικίας που εμποδίζει τις γυναίκες του Χόλιγουντ να βρίσκουν καλούς ρόλους. «Ολες αυτές οι κυρίες είναι οι καλύτερες ηθοποιοί που έχουμε, συνεχίζουν να εργάζονται με συχνότητα και καμιά τους δεν είναι τριάντα» είχε πει η Ρόμπερτς. Και είχε δίκιο.
Για την ίδια, εκείνοι που βρίσκονται σε δύσκολη θέση είναι κυρίως οι νέοι ηθοποιοί, όσοι βέβαια εξασφαλίζουν πια δουλειά. Οταν στα τέλη της δεκαετίας του 1980 η Ρόμπερτς (γεννημένη στις 28 Οκτωβρίου 1967 στη Σμύρνη της Τζόρτζια) έκανε τα πρώτα βήματά της στον κινηματογράφο (με ταινίες όπως το «Mystic Pizza» και οι «Ανθισμένες μανόλιες»), τα πράγματα λειτουργούσαν πολύ πιο μεθοδικά. «Σου δίνονταν μικρές ευκαιρίες μέσω των οποίων μπορούσες να βελτιώσεις την εικόνα σου και κάποιοι σε βοηθούσαν πραγματικά να τη βελτιώσεις» έχει πει. «Τα τελευταία χρόνια, όμως, οι ηθοποιοί μεταπηδούν με τεράστια ευκολία από την απόλυτη ανωνυμία στην τρελή δημοσιότητα, αμείβονται με υπερβολικά μεγάλους μισθούς, καβαλούν το καλάμι και το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό».
Δεν συγκαταλέγει σε αυτή την κατηγορία τον Τζακ Ο’ Κόνελ, τον βρετανό συμπρωταγωνιστή της στο «Παιχνίδι του χρήματος». «Μπορείς να επενδύσεις στον Τζακ», είπε, «παίρνει τα πάντα πολύ σοβαρά. Σε καθετί που κάνει προσθέτει ενέργεια, τον παρακολουθούσα εντυπωσιασμένη από το πόσο σκληρά εργάζεται». Γενναιόδωρη όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη, η Ρόμπερτς υπήρξε εγκάρδια απέναντι στους γονείς του Ο’ Κόνελ όταν επισκέφθηκαν το σετ των γυρισμάτων της ταινίας. Ο Ο’ Κόνελ είχε να το λέει πόσο κοντά στάθηκε η Ρόμπερτς στη μητέρα του και στην αδελφή του όταν θέλησαν να τη γνωρίσουν. «Κάπως έτσι οι συνάδελφοι βασιζόμαστε ο ένας στον άλλον όταν βρισκόμαστε μακριά από την οικογένειά μας» σχολιάζει η Ρόμπερτς.
Και με τη δική της οικογένεια, πάντως, η βραβευμένη ηθοποιός φαίνεται ότι τα πηγαίνει μια χαρά. Το 2002, όταν είδε και απόειδε με διάσημους συντρόφους όπως ο τραγουδιστής Λάιλ Λόβετ, με τον οποίο έμεινε παντρεμένη για λιγότερο από δύο χρόνια, αποφάσισε να χαρίσει την καρδιά της στον καμεραμάν Ντάνιελ Μόντερ, με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά. Αν είσαι σταρ των εκατομμυρίων δολαρίων, προτιμότερο (και χρησιμότερο) είναι να τα ‘χεις καλά με ανθρώπους που χειρίζονται κινηματογραφικούς φακούς από ό,τι με ανθρώπους τους οποίους «συναγωνίζεσαι» μπροστά στους κινηματογραφικούς φακούς. Και αν τους αγαπήσεις κιόλας, ακόμη καλύτερα.
Η ταινία «Το παιχνίδι του χρήματος» θα προβάλλεται στις αίθουσες από τις 30 Ιουνίου σε διανομή Feelgood Entertainment.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 5 Ιουνίου 2016

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ