Ολγα Τρέμη MEGA CHANNEL
«Ο παρουσιαστής δεν έχει συναισθήματα; Δεν μπορεί να συγκινείται;»
Η Ολγα Τρέμη στο στούντιο ειδήσεων του Μega
«Σβήστηκε το teaser; Μα πώς έγινε αυτό;» η Αννα Χρυσού, διευθύντρια παραγωγής ειδήσεων και ενημερωτικών εκπομπών, μιλάει κάπως αγχωμένα στο τηλέφωνο. Είναι ένα φθινοπωρινό απόγευμα Δευτέρας, η ώρα είναι 17.00 και το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΜEGA σε τρεις ώρες θα βρίσκεται στον αέρα. Στο newsroom επικρατεί έντονη κινητικότητα, ο ήχος από τα νευρικά χτυπήματα στο πληκτρολόγιο μπερδεύεται με τα κουδουνίσματα των τηλεφώνων που χτυπούν ασταμάτητα, ενώ δημοσιογράφοι πηγαινοέρχονται με γρήγορα, κοφτά βήματα, κρατώντας χαρτιά στα χέρια τους. Στο βάθος, η πόρτα του γραφείου του διευθυντή ειδήσεων, Μανώλη Καψή, είναι ανοιχτή. «Δηλαδή τι ώρα θα έρθουν τα πλάνα από το τετ α τετ Τσίπρα – Ομπάμα; Αν έχουμε τα πλάνα, θα στηθεί από την αρχή το θέμα» ακούγεται να λέει ενώ οι δύο διευθυντές σύνταξης, ο Βίκτωρ Βλαχογιάννης και ο Κώστας Σπυρόπουλος, εισέρχονται στο γραφείο του.
Στον ίδιο όροφο, η Ολγα Τρέμη βρίσκεται μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή της. Το μικρό γραφείο της ξεφεύγει από την ομοιομορφία του υπόλοιπου ορόφου. Ενα χαλί, μία οικογενειακή φωτογραφία, δύο πορτατίφ, η ξύλινη καρέκλα της, ακόμη και δύο διακριτικά, μικροσκοπικά κρεμαστράκια τοίχου σε σχήμα κεφαλής ελαφιού δίνουν έναν προσωπικό χαρακτήρα στον χώρο. Η ίδια είναι ήδη βαμμένη και επεξεργάζεται τα on της, όπως ονομάζονται στην τηλεοπτική ορολογία τα κείμενα που θα εκφωνήσει κατά τη διάρκεια του δελτίου ειδήσεων.
«Σε τρεις ώρες βγαίνετε στον αέρα. Αισθάνεστε άγχος;» τη ρωτάω. «Οχι. Είναι μια δουλειά και αυτή όπως κάθε άλλη δουλειά. Ξέρετε, από τη στιγμή που μπήκα στη δημοσιογραφία, έχω απομυθοποιήσει τα πράγματα. Και η απομυθοποίηση είναι μια διαδικασία που θεωρώ ότι πρέπει να γίνεται. Διαφέρει, όμως, από την ισοπέδωση, που είναι η τάση της εποχής μας».
Εχει απομυθοποιήσει άραγε και το κυνήγι της τηλεθέασης; «Τα νούμερα πάντα πρέπει να μας απασχολούν, καθώς είναι ένα από τα στοιχεία που κρίνουν τη δουλειά μας, όχι φυσικά το μόνο. Παράλληλα, υπάρχει και το κομμάτι της στρατηγικής, δηλαδή τι επιδιώκει κανείς σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου, τι στόχους έχει και πώς αυτοί οι στόχοι μπορούν να εξυπηρετηθούν καλύτερα. Παρ’ όλα αυτά, κανείς δεν μπορεί να αγνοεί το καθημερινό: για να μπορείς να υπάρχεις αύριο, πρέπει να υπάρχεις σήμερα» απαντά.
Το τηλέφωνό της χτυπάει και την ειδοποιούν ότι η σύσκεψη των 19.00, η οποία θα δώσει και την τελική μορφή του δελτίου ειδήσεων, ξεκινάει σε λίγα λεπτά. Οταν φθάνουμε, η αίθουσα είναι ασφυκτικά γεμάτη. Ο Μανώλης Καψής είναι όρθιος μπροστά από τον μοναδικό υπολογιστή του δωματίου. Ακριβώς απέναντί του τηλεοράσεις προβάλλουν το πρόγραμμα του Mega, καθώς και άλλων τηλεοπτικών σταθμών. «Λοιπόν, ακούμε προτάσεις. Ποιο θα είναι το πρώτο θέμα;» ρωτάει ο Μανώλης Καψής. Οι προτάσεις πέφτουν στο τραπέζι. Ο Γιάννης Πρετεντέρης προτείνει το σημερινό σχόλιό του να αφορά τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Υπήρξε άραγε ποτέ κάποιο θέμα που βρέθηκε σε δύσκολη θέση να σχολιάσει; «Θα έλεγα τα θέματα που έχουν συναισθηματική φόρτιση, γιατί εκεί πρέπει να λάβεις υπ’ όψιν όχι μόνο τη λογική επεξεργασία του άλλου αλλά και το συναίσθημά του, αν θες να απευθυνθείς στον τηλεθεατή, και αυτή η ισορροπία δεν είναι πάντα εύκολη. Επειδή είμαι ένας άνθρωπος πάρα πολύ της λογικής και του ορθού λόγου, μου είναι πιο δύσκολο να ισορροπώ μεταξύ συγκίνησης, συναισθήματος και επιχειρημάτων, άρα αυτά τα συγκινησιακά θέματα δεν τα αποφεύγω, αλλά είμαι λίγο αμήχανος στον σχολιασμό τους» απαντά.
Οι δημοσιογράφοι μπαινοβγαίνουν στην αίθουσα συνεχώς. Το δελτίο στήνεται. Θέματα προστίθενται και αφαιρούνται από τη σκαλέτα. Δεν υπάρχει πάντοτε ομοφωνία.
«Προφανώς και υπάρχουν διαφωνίες. Κατ’ αρχάς, συζητάμε τα θέματα όλοι μαζί. Είναι δυνατόν σε μια σύσκεψη να ομοφωνήσουμε όλοι; Και διαφορετική άποψη μπορούμε να έχουμε και διαφορετική αξιολόγηση. Είναι κάτι αυτονόητο. Μια σύσκεψη ειδήσεων είναι ένας μικρόκοσμος ολόκληρος που αποτελείται από επτά, οκτώ, δέκα, δεκαπέντε επαγγελματίες. Είναι δυνατόν να έχουμε όλη την ίδια άποψη; Τι είμαστε, το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ; Θα έπρεπε να μας απολύσουν αν συμφωνούσαμε όλοι συνέχεια» εξηγεί ο Γιάννης Πρετεντέρης καθώς κατευθυνόμαστε προς το πλατό. Αλήθεια, ποια είναι η σχέση του με την Ολγα Τρέμη; «Είμαστε φίλοι με την Ολγα. Γνωριστήκαμε στο «Βήμα» το 1984, ήταν ένα από τα πρώτα άτομα από τον χώρο της δημοσιογραφίας που γνώρισα. Την ξέρω δηλαδή 31 χρόνια, οπότε οι όποιες διαφωνίες και τα καβγαδάκια της καθημερινότητας, που ποτέ δεν ήταν και ιδιαίτερα μεταξύ μας, ξεπερνιούνται. Είναι κάπως σαν τα παλιά ζευγάρια, που στο τέλος ο ένας δεν έχει τίποτα για να αιφνιδιάσει τον άλλον».
Λίγο πριν από τις 20.00, το σήμα του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του ΜEGA βγαίνει στον αέρα. H Oλγα Τρέμη βρίσκεται ήδη στη θέση της με το autocue απέναντί της να προβάλλει το πρώτο της οn. Στο control room η ένταση είναι ζωγραφισμένη στο πρόσωπο όλων. Μέσα στο σκοτάδι που επικρατεί, το φως προέρχεται μόνο από τις δεκάδες φωτεινές οθόνες. Οι σημαντικότερες είναι οι δύο κεντρικές: η μία δείχνει αυτούσια την εικόνα από το στούντιο και η άλλη την ακριβή εικόνα που φθάνει στον τηλεοπτικό δέκτη του τηλεθεατή. Ευτυχώς, το πρώτο θέμα τελικά έχει ολοκληρωθεί και τα πλάνα από το τετ α τετ Τσίπρα – Ομπάμα έφθασαν εγκαίρως. Ο Γιάννης Πρετεντέρης, έξω από το στούντιο, περιμένει να «καλωδιωθεί». «Σε πόση ώρα βγαίνω;» ρωτάει.
Καλεσμένος του σημερινού δελτίου ειδήσεων είναι ο Μάκης Βορίδης. «Εχει φθάσει;» ρωτάει ο Μανώλης Καψής στις 20.11. Ενα λεπτό αργότερα, το τηλέφωνο χτυπάει, ο Μάκης Βορίδης βρίσκεται στην είσοδο. Ανεβαίνει, «καλωδιώνεται», μπαίνει στο στούντιο και η συζήτηση αρχίζει. «Γρήγορα, γρήγορα, γρήγορα, γράφεις «Δεν θα είμαι υποψήφιος»» λέει ο Μανώλης Καψής στην υπεύθυνη για τα super, τους τίτλους δηλαδή που συνοδεύουν τα θέματα, μετά τη σχετική δήλωση Βορίδη. Εδώ, όπως διαπιστώνουμε, κάθε δευτερόλεπτο μετράει. Κάποια από τα κείμενα της Ολγας Τρέμη πρέπει να συντομεύσουν. Θα χωρέσουν στον συγκεκριμένο χρόνο να αναμεταδοθούν όλα τα ρεπορτάζ; H σειρά των θεμάτων τελικά αλλάζει. Η Ολγα Τρέμη την ώρα που παίζει ένα βίντεο προλαβαίνει και πίνει λίγο νερό. Μετά και το τέλος των αθλητικών ειδήσεων ο Μανώλης Καψής αποχωρεί· έχει να στήσει το επόμενο δελτίο ειδήσεων.
«Ως κεντρική παρουσιάστρια φαντάζομαι πρέπει να μετράτε την κάθε σας λέξη. Σας εξουθενώνει αυτό;» ρωτάω την Ολγα Τρέμη καθώς βγαίνει από το στούντιο. «Υπερβολές» μου απαντάει. «Δεν λέω, εκ των πραγμάτων ο ρόλος της παρουσιάστριας είναι λίγο αποστειρωμένος. Αυτό είναι το κυρίαρχο μοντέλο, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Οχι, δεν αισθάνομαι ότι πρέπει να μετράω την κάθε μου λέξη, απλώς υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα πλαίσια μέσα στα οποία λειτουργώ καθώς παρουσιάζω ένα δελτίο ειδήσεων».
«Είχατε συγκινηθεί, θυμάμαι, μπροστά στο βίντεο ενός πατέρα που πέθαινε και αποχαιρετούσε την κόρη του, και μάλιστα αυτή η αντίδρασή σας είχε γίνει θέμα συζήτησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης» της αναφέρω. «Πράγματι, και δεν σας κρύβω ότι αυτό το γεγονός με εξέπληξε» απαντάει. «Δηλαδή ο παρουσιαστής δεν είναι άνθρωπος; Δεν μπορεί να έχει συναισθήματα; Δεν μπορεί να κινητοποιείται και να ευαισθητοποιείται από κάτι που παρακολουθεί, έστω και αν αυτό συμβαίνει στο πλαίσιο ενός δελτίου ειδήσεων;».
Καθώς την κοιτάζω να βάζει κάποια χαρτιά στην τσάντα της αναρωτιέμαι αν κρατάει ημερολόγιο. «Οχι, δεν έχουν σημασία πάντα οι λεπτομέρειες. Προτιμώ να βλέπω τη μεγάλη εικόνα» μου λέει.
Μάρα Ζαχαρέα STAR CHANNEL
«Οι δημοσιογράφοι πρέπει να προσεγγίσουν ξανά τον κόσμο»
Η Μάρα Ζαχαρέα φοράει το ακουστικό της λίγο προτού πέσει το σήμα των ειδήσεων
Ενα γραφείο, μερικές οικογενειακές φωτογραφίες και ένας μικρός καναπές: αυτά είναι τα αντικείμενα που οριοθετούν τον εργασιακό χώρο της Μάρας Ζαχαρέα. Εκείνη, σχεδόν άβαφη, είναι σκυμμένη επάνω από μια στοίβα χαρτιά. Δίπλα της κρέμεται ένα σακάκι. Θα το φορέσει στο αποψινό δελτίο ειδήσεων. «Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα αν αλλάζαμε αυτόν τον τίτλο» λέει σε μια ρεπόρτερ. Η ώρα είναι 13.30 και σε λίγα λεπτά η κεντρική σύσκεψη των 14.00 θα ξεκινήσει. Για την ίδια, βέβαια, η ημέρα έχει ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, στις 7.45. «Το πρώτο πράγμα που κάνατε ήταν να κοιτάξετε τα νούμερα της AGB;» τη ρωτάω. «Οχι» μου λέει γελώντας: «Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να δώσω ένα φιλί στην κόρη μου».
Η πόρτα του γραφείου της είναι συνεχώς ανοιχτή. Οπως μου εξηγεί, από τις αρχές Σεπτεμβρίου έχει επιφορτιστεί με τον έλεγχο των ρεπορτάζ των δημοσιογράφων και της οπτικοποίησης των βίντεο. Βεβαίως, η κίνηση είναι το ίδιο αυξημένη και στο διπλανό γραφείο, του διευθυντή ειδήσεων Κωστή Τσιακανίκα. «Κοιτάξτε, τα νούμερα με απασχολούν, αλλά λελογισμένα» εξηγεί καθώς επανέρχεται στην πρώτη ερώτηση. «Φυσικά επιθυμούμε να είναι καλά, δεν έχουμε όμως στο μυαλό μας ότι πρέπει να ερχόμαστε πρώτοι στον πίνακα της ΑGB, καθώς έχουμε επίγνωση ενός πράγματος: εμείς τώρα χτίζουμε ένα σοβαρό ειδησεογραφικό δελτίο. Επί μία δεκαετία το κανάλι είχε τελείως διαφορετική εικόνα».
«Μάρα, μπαίνουμε για σύσκεψη» της φωνάζουν. Στην αίθουσα, οι ρεπόρτερ και οι αρχισυντάκτες του δελτίου έχουν λάβει ήδη θέσεις, το air condition δουλεύει δυνατά, ένα τηλέφωνο βρίσκεται στη μέση του τραπεζιού. «Από καβγάδες στη Βουλή, τι είχαμε σήμερα;» ρωτάει ο Κωστής Τσιακανίκας. Η συζήτηση ξεκινάει. Οι δημοσιογράφοι προτείνουν θέματα, μιλούν για την πορεία των ρεπορτάζ τους. Η Μάρα Ζαχαρέα σε ένα χαρτί σημειώνει προσεκτικά τη διάρκεια των βίντεο. «Εχουμε ένα πολύ ωραίο ρεπορτάζ σχετικά με το κόστος των μετακλητών και των αποσπασμένων υπαλλήλων. Προτείνω να έχει διάρκεια δυόμισι λεπτά» λέει. «Εντάξει, αλλά να μην τα ξεπεράσουμε όμως» «γκρινιάζει» ο Κωστής Τσιακανίκας. «Δώσε και σε εμάς λίγο χρόνο» λέει γελώντας η Μάρα Ζαχαρέα. Το πρώτο θέμα, πάντως, δεν έχει αποφασιστεί ακόμη. Μέχρι τις 8 το βράδυ υπάρχει ακόμη δρόμος, όπως θα διαπιστώσουμε.
«Το κυνήγι του χρόνου είναι ένα από τα πιο αγχωτικά στοιχεία αυτής της δουλειάς» μου λέει ο Κωστής Τσιακανίκας. «Γιατί αυτά που συζητήσαμε στη σύσκεψη, τώρα πρέπει να ενταχθούν μέσα στα βίντεο, ενώ έχουμε ελάχιστο χρόνο. Νομίζω ότι κανείς πλέον δεν χρειάζεται ένα δελτίο με 15 παράθυρα, όπου ο καθένας λέει τη γνώμη του. Δεν το χρειάζεται, γιατί, λίγο-πολύ, αυτό το στοιχείο το έχει συνέχεια μαζί του: στο κινητό του, στο τάμπλετ του. Χρειάζεται όμως την ίδια την είδηση, την ερμηνεία, την ανάλυση, τον σχολιασμό που θα του δώσει ένα επιχείρημα στην κουβέντα με τους φίλους του, όπως ταυτόχρονα και τη χρήσιμη πληροφορία. Καμιά φορά, φεύγοντας από το γραφείο, σκέφτομαι ότι κάθε ημέρα βομβαρδίζουμε τον κόσμο με μαύρα μαντάτα και επειδή ένα κομμάτι της σχέσης που καλλιεργούμε με τον τηλεθεατή έχει να κάνει και με την ψυχολογία. Δεν θέλουμε να δώσουμε φρούδες ελπίδες, θέλουμε όμως να αναδεικνύουμε πρόσωπα, καταστάσεις και πρωτοβουλίες που μπορούν να δώσουν μια προοπτική ή και αισιοδοξία».
«Πάντως, ο κόσμος είναι πλέον δύσπιστος απέναντι στα δελτία ειδήσεων» παρατηρώ. «Υπάρχει μια συνολική αμφισβήτηση απέναντι στο δημοσιογραφικό επάγγελμα, η οποία καλλιεργήθηκε και εντάθηκε στα χρόνια της οικονομικής κρίσης» παρεμβαίνει η Μάρα Ζαχαρέα. «Δεν μπορούμε να κρύψουμε την αλήθεια και να αρνηθούμε ότι πράγματι μεγάλα τμήματα της κοινωνίας βλέπουν πλέον με πολύ κριτικό μάτι τη δημοσιογραφία εν γένει. Και επάνω σε αυτό δεν υπάρχει άλλος τρόπος αντιμετώπισης πέρα από το να προσπαθείς σε καθημερινή βάση να κάνεις τη δουλειά σου όσο πιο σωστά γίνεται. Από την άλλη, καλό θα ήταν η κριτική να είναι καλοπροαίρετη, ο πολίτης-τηλεθεατής να μη βάζει τους πάντες σε ένα τσουβάλι και να μην αρέσκεται να ακούει μόνο όσους του χαϊδεύουν τα αφτιά. Για να αντιστραφεί το κακό κλίμα πρέπει να γίνουν βήματα και από τις δύο πλευρές, και νομίζω ότι περισσότερα πρέπει να γίνουν από την πλευρά των δημοσιογράφων. Φοβάμαι, πάντως, ότι θα είναι μια επίπονη προσπάθεια, η οποία θα πάρει καιρό».
Η συζήτηση διακόπτεται. Η ώρα είναι 6 το απόγευμα και η Μάρα Ζαχαρέα πρέπει να μακιγιαριστεί. «Είναι μια δαπάνη χρόνου το μακιγιάζ, η οποία δεν μου αρέσει καθόλου, αλλά τελικά είναι αναγκαστική» αναφέρει καθώς τη μακιγιάρουν στο γραφείο της. Από εκεί και πέρα, για την ίδια ξεκινούν αλλεπάλληλες συσκέψεις, πιο κλειστού χαρακτήρα αυτή τη φορά, στο γραφείο του Κωστή Τσιακανίκα.
Στις 19.15 ο Νίκος Χατζηνικολάου φθάνει στο STAR. Λαμβάνει και αυτός μέρος στη σύσκεψη στο γραφείο του Κωστή Τσιακανίκα. Και ενώ το πρώτο θέμα δεν έχει αποφασιστεί ακόμη, η επικαιρότητα, ως από μηχανής θεός, δίνει τη λύση: μια σφοδρή αντιπαράθεση του Αλέξη Τσίπρα με τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη εκτυλίσσεται εκείνη τη στιγμή στη Βουλή. Τα πλάνα έρχονται, πρέπει όμως το ρεπορτάζ να γραφτεί, να μονταριστεί και να «σπικαριστεί», όπως λένε στην ορολογία της τηλεόρασης. Ο χρόνος είναι ελάχιστος. Ενας μικρός πανικός, ένας συνηθισμένος μικρός πανικός.
Λίγο πριν από τις 20.00, η Μάρα Ζαχαρέα κατεβαίνει στο στούντιο όπου «καλωδιώνεται» μαζί με τον Νίκο Χατζηνικολάου. Στο control room, ο Κωστής Τσιακανίκας παλεύει ακόμη επάνω στον υπολογιστή, γράφοντας την πρώτη φράση που θα εκφωνήσει η Μάρα Ζαχαρέα. Λίγο προτού πέσουν οι τίτλοι έναρξης, της λέει: «Μάρα, σου άλλαξα λίγο το κείμενο».
Η ροή του δελτίου τρέχει κανονικά. Βεβαίως, όλους, τεχνικούς και δημοσιογράφους, τους απασχολεί ο χρόνος. «Δεν χωράει όλο το ρεπορτάζ. Να το κόψουμε στο 1.40» ακούγεται να λέει κάποιος. Ο χρόνος τούς κυνηγά. «Μάρα, τρέξε λίγο το autocue» της λέει ξανά ο Κωστής Τσιακανίκας, ενώ ταυτόχρονα υπαγορεύει τον τίτλο ενός θέματος. «Δεν έχουμε χρόνο, θα «φάμε» δύο μικρά θέματα» αποφασίζει τελικά, ενώ η Μάρα Ζαχαρέα συνομιλεί με τον Νίκο Χατζηνικολάου, καθώς στον τηλεοπτικό αέρα παίζει ένα ρεπορτάζ. Το δελτίο τελειώνει λίγο πριν από τις 9 μ.μ. Ανακούφιση. Ολα πήγαν καλά.
«Πέρασε η πιο αγχωτική στιγμή της ημέρας;» τη ρωτάω. «Με το που θα μπω στο στούντιο και θα πέσει το σήμα, δεν έχω άγχος» απαντάει. «Το κατέκτησα με τον χρόνο αυτό. Θυμάμαι ότι την πρώτη φορά που εκφώνησα δελτίο ήμουν πολύ τρακαρισμένη. Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που νόμιζα ότι οι τηλεθεατές θα άκουγαν στο σαλόνι τους έναν ήχο, του οποίου την προέλευση δεν θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν. Αυτός ο ήχος θα ήταν το χτύπημα της καρδιάς μου».
Σία Κοσιώνη ΣΚΑΪ
«Αν δεν ήταν σεξιστική η επίθεση της Ζωής Κωνσταντοπούλου, τότε τι είναι;»
Η Σία Κοσιώνη φρεσκάρεται λίγα λεπτά προτού βγει στον αέρα
Η τηλεόραση στο μικρό χολ έξω από τον χώρο του μακιγιάζ προβάλλει σταθερά ΣΚΑΪ, ενώ το τραπεζάκι στο μικρό σαλόνι μπροστά μου είναι γεμάτο πλαστικά κυπελλάκια καφέ και φακελάκια ζάχαρη. Από το διπλανό δωμάτιο ακούγεται καθαρά το γέλιο της Σίας Κοσιώνη. Η κεντρική σύσκεψη των 15.00 στο γραφείο του γενικού διευθυντή ειδήσεων και ενημέρωσης του ΣΚΑΪ, Σταμάτη Μαλέλη, έχει ολοκληρωθεί, εκείνη έχει ήδη ντυθεί και τώρα μακιγιάρεται, ώστε να είναι έτοιμη για το δελτίο που ξεκινάει σε λιγότερο από πέντε ώρες. Φοράει ένα μπορντό ταγιέρ, έχει τα πόδια της ακουμπισμένα σε ένα σκαμνάκι, ενώ δύο κινητά βρίσκονται μπροστά της.
«Αισθάνεστε τυχερή που βρίσκεστε στο επίκεντρο των εξελίξεων;» τη ρωτώ. «Μολονότι είναι η πιο δύσκολη περίοδος της μεταπολιτευτικής Ιστορίας της Ελλάδας, νιώθω πραγματικά ευλογημένη δημοσιογραφικά που βλέπω την Ιστορία να γράφεται μπροστά μου» απαντά. «Θυμάμαι στην εφηβεία μου παραπονιόμουν στους γονείς μου και τους έλεγα ότι ήταν τυχεροί που έζησαν σε ανώμαλες περιόδους και είχαν τη δυνατότητα να αγωνίζονται για κάτι. Αναρωτιόμουν ποια ήταν η μάχη της γενιάς μου. Να περάσει την επόμενη πίστα του Super Mario; Τελικά, η Ιστορία μάς συνάντησε».
Σε περίπου ένα τέταρτο η διαδικασία του μακιγιάζ τελειώνει και η ίδια ανεβαίνει στο γραφείο της. Στον διάδρομο συναντά τη Λία Παρασκευά, διευθύντρια σύνταξης ειδήσεων. «Σία μου, ο Σταμάτης (σ.σ.: Μαλέλης) ανέβασε πυρετό και έφυγε. Σε μισή ώρα σύσκεψη στο γραφείο σου» την ενημερώνει.
Αφού χαιρετήσει αρκετούς δημοσιογράφους, φτάνει στο μικρό και ζεστό γραφείο της. Οι τοίχοι του είναι γεμάτοι πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Ακουμπάει το τάμπλετ της στο τραπέζι. «Θέλετε λίγη σπανακόπιτα; Την έφτιαξα μόνη μου. Και την πέτυχα. Ανάρπαστη έγινε στον ΣΚΑΪ» μου λέει καθώς ανοίγει τον υπολογιστή. Η πρώτη μορφή του δελτίου έχει ήδη καθοριστεί από τη σύσκεψη των 15.00, κάποια ρεπορτάζ είναι έτοιμα και η Σία Κοσιώνη δακτυλογραφεί στον υπολογιστή τα οn της, τα κείμενα δηλαδή που θα εκφωνήσει στον αέρα.
Η πόρτα του γραφείου της παραμένει ανοιχτή. Επειτα από περίπου μία ώρα η Λία Παρασκευά, μαζί με τον αρχισυντάκτη του πολιτικού ρεπορτάζ, Γιάννη Πιτταρά, και τον αρχισυντάκτη του οικονομικού ρεπορτάζ, Νίκο Φιλιππίδη, μπαίνουν στο γραφείο της για μια μικρή σύσκεψη. «Νομίζω ότι πρώτο θέμα πρέπει να είναι οι 700 νεκροί στη Μέκκα, εκτός αν η επικαιρότητα μας προλάβει με κάτι άλλο» αναφέρει η Σία Κοσιώνη. «Συμφωνώ» απαντά η Λία Παρασκευά και συμπληρώνει: «Λοιπόν, το σχόλιο του Μπάμπη (σ.σ.: Παπαδημητρίου) θα αφορά τη φορολογία, μίλησα ήδη μαζί του». Η κουβέντα τους θα συνεχιστεί για περίπου μισή ώρα, η Λία Παρασκευά θα μιλήσει με τον Σταμάτη Μαλέλη στο τηλέφωνο και ο σκελετός του δελτίου έχει στηθεί.
«Η πιο άβολη στιγμή για εσάς μέχρι στιγμής στον αέρα του δελτίου ποια ήταν;» ρωτώ τη Σία Κοσιώνη. «Υπάρχουν γεγονότα με τα οποία έχω συγκινηθεί, με τα οποία έχω θυμώσει, με τα οποία έχει σφιχτεί το στομάχι μου. Δεν υπήρξε πάντως κάτι που να με κομπλάρει» απαντά και συμπληρώνει: «Σίγουρα υπάρχουν γεγονότα που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Πλέον όμως έχω την άνεση να μείνω με το στόμα ανοιχτό ακόμη και στον αέρα. Δεν φοβάμαι να δείξω την έκπληξή μου, γιατί, αν νιώθω έκπληξη εγώ, μάλλον το ίδιο θα νιώθει και ο τηλεθεατής».
«Οι δύο συνεντεύξεις σας με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου συζητήθηκαν πάρα πολύ» παρατηρώ. «Σχολιάστηκαν τόσο πολύ, μέχρι του σημείου που πιστεύω ότι θα έπρεπε να τις αναλύσει κάνεις σε ένα πλαίσιο κοινωνιολογικό. Ακόμη και στο καράβι, στις διακοπές, με σταματούσαν και με ρωτούσαν» απαντά. «Κοιτάξτε, η κυρία Κωνσταντόπουλου δεν ήταν για εμένα έκπληξη. Γνώριζα τι είχα να αντιμετωπίσω. Ηξερα τι είδους επιθέσεις θα έκανε, ήξερα δηλαδή ότι ήταν ικανή να μου επιτεθεί επί προσωπικού και ήξερα –σίγα το δύσκολο –ότι θα επιτεθεί και στον σταθμό. Εγώ ήμουν αποφασισμένη να κάνω τη δουλειά μου, όπως την κάνω απέναντι σε όλους τους πολιτικούς, να ρωτώ και να ζητώ απαντήσεις από αυτούς. Και αυτό έκανα και με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου».
«Και η προσωπική επίθεση; Δεν σας ενόχλησε;» τη ρωτώ. «Με ενόχλησε η ευκολία με την οποία μια επιτυχημένη και ανεξάρτητη γυναίκα όπως εκείνη μπόρεσε να αμφισβητήσει τη δυνατότητα, το δικαίωμα αν θέλετε, μιας άλλης επιτυχημένης γυναίκας να έχει την αυτονομία της άποψης και της κρίσης της. Αν δεν είναι αυτό σεξισμός, τότε τι είναι;».
Λίγο πριν από τις 20.30 η Σία Κοσιώνη κατεβαίνει στο μακιγιάζ για ένα γρήγορο φρεσκάρισμα. «Καλό δελτίο!» της εύχονται τα κορίτσια από το μακιγιάζ. «Αυτό μου λένε πάντα, είναι το γούρι μας» εξηγεί. Μπαίνει στο στούντιο κρατώντας την τσάντα της. Αφήνει το κινητό στο τραπεζάκι δίπλα της, όπου υπάρχει ακόμη ένα ποτήρι νερό μαζί με ένα καλαμάκι. «Για να μη χαλάει το κραγιόν» μου εξηγεί. Παίρνει θέση και ανοίγει το τάμπλετ της, από όπου θα παρακολουθεί τη ροή του δελτίου.
Στις 20.57 πέφτει το σήμα του δελτίου. Η Λία Παρασκευά βρίσκεται στο control room. «Ετοιμοι να πετάξουμε;» φωνάζει για να ελαφρύνει η ατμόσφαιρα. Ολοι πάνω από τις κονσόλες εργάζονται προσηλωμένοι. «Να πάρουμε τον Αλέξη Παπαχελά να κατέβει για το σχόλιό του» ακούγεται κάποιος να λέει. Προτού προλάβουν να κάνουν την κλήση, εκείνος βρίσκεται έξω από το στούντιο και «καλωδιώνεται» για να μπει. Ο χρόνος, βέβαια, τρέχει αμείλικτος και κάποια θέματα αναγκαστικά θα κοπούν. Και ενώ ένα ρεπορτάζ παίζει στον αέρα, η Λία Παρασκευά λέει στη Σία Κοσιώνη από το ακουστικό: «Θα σου «φάω» λίγο από το οn. Δεν προλαβαίνουμε». «Πρόσεχε μη φάω εγώ εσένα» της απαντά εκείνη γελώντας.
Λίγο αργότερα, ο Μπάμπης Παπαδημητρίου μπαίνει στο στούντιο και χαιρετά τη Σία Κοσιώνη. Η Λία Παρασκευά την ίδια στιγμή δίνει μάχη να μαζέψει κι άλλο τον χρόνο του δελτίου, δίνοντας διαρκώς οδηγίες στον σκηνοθέτη και στη Σία Koσιώνη. Καθώς το δελτίο φτάνει στο τέλος του και αφού έχουν προηγηθεί οι αθλητικές ειδήσεις, η Σία Κοσιώνη κάνει ένα μικρό σπριντ μέσα στο στούντιο ώστε να προλάβει να μεταδώσει την πορεία των διεθνών χρηματιστηρίων όρθια, έχοντας πίσω της το κατάλληλο φόντο. Εντεκα λεπτά μετά τις 22.00 το δελτίο έχει τελειώσει.
Λίγη ώρα μετά, τη συναντάμε ξανά. Εχει βγάλει το ταγιέρ και φορά ένα απλό τζιν. «Τα τελευταία χρόνια το δελτίο του ΣΚΑΪ έχει δεχτεί επιθέσεις από ανθρώπους που το χαρακτήρισαν ιδιαίτερα μνημονιακό» της λέω. «Αναφέρεστε σε μια κριτική που έχει γυρίσει μπούμερανγκσε όσους την έκαναν» απαντά. «Βρισκόμαστε σε μια εποχή που τα 4/5 της Βουλής, άρα και οι πολίτες που ανέδειξαν αυτά τα κόμματα, ψήφισαν Μνημόνιο. Αυτό που εμείς πρεσβεύαμε στον ΣΚΑΪ από την αρχή ήταν ότι στο σημείο που έφθασαν τα πράγματα δεν υπήρχε άλλη λύση από την εφαρμογή ενός σκληρού προγράμματος, στα λάθη του οποίου όμως ασκούσαμε την ίδια στιγμή δριμεία κριτική. Αυτός ο διχασμός ανάμεσα σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, όπως απέδειξε και η ιστορία, ήταν λάθος. Δηλαδή, εμείς θέλαμε να «μαστιγώνεται» και να μην περνά καλά o κόσμος; Αλλοι είναι αυτοί που έλεγαν ψέματα. Δυστυχώς, είναι δύσκολο πολλές φορές να λες την αλήθεια, γιατί δεν είναι ευχάριστη, είναι όμως και αναγκαίο».
* Φωτογραφίες: Ανδρέας Σιμόπουλος
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2015
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
