Ο γιος του ηθοποιού Μάικλ Κίτον είναι επίσης ηθοποιός και λέγεται Σον Ντάγκλας, αφού το πραγματικό όνομα του Κίτον είναι Μάικλ Τζον Ντάγκλας. Ως τώρα ο μικρός δεν έχει κάνει κάτι το ιδιαίτερο –κάποιες εμφανίσεις σε ταινίες μικρού μήκους -, αλλά το θέλει, του αρέσει και προσπαθεί. Ο πατέρας του τον στηρίζει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι υπέρ της απόφασής του. «Δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά» λέει ο Μάικλ Κίτον. «Είσαι αυτός που είσαι. Το επέλεξες, εντάξει. Ως πατέρας μπορεί να μη συμφωνώ, μπορεί να ήθελα να κάνεις κάτι άλλο, αλλά αφού επέλεξες αυτό το ταξίδι, οκ. Πρέπει να ξέρεις όμως ότι αυτό το ταξίδι θα έχει τα πάνω και τα κάτω του. Ο μικρός είναι ευφάνταστος και δημιουργικός, μάλλον θα τα καταφέρει. Αλλά μέσα σου λες «μακάρι να είχες επιλέξει κάτι με σταθερό εισόδημα, να μη φοβάσαι για το σπίτι σου, για το φαγητό στο τραπέζι σου…»».
Λόγια ανασφαλούς ανθρώπου και όντως, ο Μάικλ Κίτον δεν κρύβει την ανασφάλειά του. Λέει ότι η δουλειά του ηθοποιού βασίζεται στον φόβο, ότι οι ηθοποιοί νιώθουν ασφαλείς μόνο όταν βρίσκονται πάνω στη σκηνή του θεάτρου ή στο σετ μιας ταινίας. «Εχω ακούσει να λένε ότι ο Μάικλ Τζάκσον ήταν ο εαυτός του μόνο όταν τραγουδούσε στη σκηνή. Οπουδήποτε αλλού ένιωθε εκτός τόπου και χρόνου. Παράξενα, σαν εξωγήινος…». Ωστόσο ο Κίτον έχει έναν λόγο παραπάνω για να νιώθει όπως νιώθει. Στην καριέρα του τα «κάτω» ήταν πολύ περισσότερα από τα «πάνω».
Γι’ αυτό λοιπόν το πιο ενδιαφέρον σημείο της ταινίας «Birdman» του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου, στην οποία ο Μάικλ Κίτον έπειτα από μεγάλο διάστημα πρωταγωνιστεί και πάλι, είναι ότι η ιστορία του κεντρικού ήρωά της κατά κάποιον τρόπο συμβαδίζει με εκείνη του ηθοποιού που τον υποδύεται. Γιατί κάποτε, πολλά χρόνια πριν, ο Ρίγκαν Τόμσον όπως και ο Μάικλ Κίτον που τον υποδύεται ήταν ένας σταρ μεγάλων εισπρακτικών επιτυχιών υποδυόμενος τον ίδιο σούπερ ήρωα, τον Birdman. Φορούσε μια γελοία στολή η οποία όμως του έδινε δόξα, επιτυχία και χρήματα. Ομως ο καιρός πέρασε, οι ουλές των χρόνων άρχισαν να φαίνονται στο πρόσωπό του, τα μαλλιά άρχισαν να αραιώνουν και ο Ρίγκαν οδηγήθηκε σιγά σιγά στην παρακμή, μια σκέτη αποτυχία σε όλους τους τομείς της ζωής του. Και ενώ βρίσκεται στον πάτο, του δίνεται μια τελευταία ευκαιρία για να σταθεί και πάλι στα πόδια του. Μια ευκαιρία που αν την αξιοποιήσει θα αποδείξει ότι είναι, επίσης, ένας πολύ καλός ηθοποιός. Μια εμφάνιση στο Μπρόντγουεϊ με ένα έργο αξιώσεων, ένα έργο του Ρέιμοντ Κάρβερ, το οποίο μάλιστα ο ίδιος ο Ρίγκαν θα σκηνοθετήσει.
Οπως ο Ρίγκαν Τόμσον, έτσι και ο Μάικλ Κίτον για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του Χόλιγουντ. Αν πάμε πίσω, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, θα τον θυμηθούμε ως Μπάτμαν (είναι ο πρώτος κινηματογραφικός Μπάτμαν) στην περιπέτεια που σκηνοθέτησε ο Τιμ Μπάρτον κάνοντας θραύση στα ταμεία. Ωστόσο, μετά τη δεύτερη ταινία εκείνης της σειράς, το «Ο Μπάτμαν επιστρέφει», ο Κίτον άρχισε να χάνει τον προσανατολισμό του. Η μία μετά την άλλη οι ταινίες του βυθίζονταν στα ταμεία («Ο πολλαπλός εαυτός μου», «Η ζωή μου», «Απεγνωσμένες κινήσεις») και με την εξαίρεση κάποιων αναλαμπών όπου κρατούσε β’ ρόλους (όπως η «Τζάκι Μπράουν» του Κουέντιν Ταραντίνο) ή κινουμένων σχεδίων όπου δάνειζε μόνο τη φωνή του (οι ταινίες «Toy story 3» και «Αυτοκίνητα»), όλα έδειχναν ότι ο Μάικλ Κίτον είχε πλέον τελειώσει, ανήκε στο παρελθόν. Δεν τον βοηθούσε ούτε καν η μπέρτα του Μπάτμαν που είχε κάποτε φορέσει, διότι μετά τον Κρίστιαν Μπέιλ που έγινε ο Μπάτμαν των ταινιών του Κρίστοφερ Νόλαν, ποιος αλήθεια θυμόταν τον Κίτον;
Ο ίδιος φυσικά δεν θα το ομολογήσει ποτέ. Ηθοποιός είναι στο κάτω κάτω. «Για να είμαι ειλικρινής, δεν ταυτίζομαι τόσο πολύ με τον ήρωά μου στο «Birdman», αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτε γιατί γενικώς δεν ταυτίζομαι με τους ήρωές μου» απάντησε στην ερώτηση για το κατά πόσο αναγνωρίζει τους ήρωες της ταινίας από τον πραγματικό κόσμο της σόουμπιζ (το «Birdman» στο μεγαλύτερο μέρος του είναι γυρισμένο στον χώρο του θεάτρου και των παρασκηνίων του). «Ως έναν βαθμό εμφανώς σχετίζομαι με τον Ρίγκαν Τόμσον γιατί βγάζω το ψωμί μου με τον ίδιο τρόπο, είμαι ηθοποιός, μα και επειδή γνωρίζω τι σημαίνει να υποδύεσαι έναν υπερήρωα. Ως εκεί όμως, τίποτε παραπάνω».
Το βέβαιο είναι ότι ο Κίτον θέλησε πάση θυσία να συνεργαστεί με τον Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου. Οταν είδε ταινίες του μεξικανού σκηνοθέτη όπως οι «Χαμένες αγάπες», η «Βαβέλ» και τα «21 γραμμάρια» αναρωτήθηκε «ποιοι άνθρωποι κάνουν τέτοιες ταινίες». Ο Ινιάριτου ήταν που ζήτησε πρώτος συνάντηση με τον Κίτον, όμως ο περίγυρος του ηθοποιού ήταν αποτρεπτικός. Η ατζέντισσά του μάλιστα του είπε χαρακτηριστικά: «Δεν σε βλέπω σε κάτι τέτοιο». Το αστείο είναι ότι όταν του το είπε, ο Κίτον έπαιζε στο ριμέικ του… «RoboCop» και ήταν το μοναδικό καλό στοιχείο εκείνης της ταινίας.
Ολως τυχαίως Κίτον και Ινιάριτου αποδείχθηκαν γείτονες στο Λος Αντζελες. Βγήκαν, έφαγαν, κουβέντιασαν και μετά ο Ινιάριτου του ζήτησε να τον πάει στο σπίτι. Τότε του έδωσε το σενάριο. Χωρίς δέσμευση. Αυτό που δεν του είπε ήταν το πόσο δυσκολευόταν να συγκεντρώσει τα χρήματα για την ταινία. «Εντάξει, δεν είναι και το σενάριο που το λες και περιμένεις να σου δώσουν λεφτά» είπε ο Κίτον. «Εδώ που τα λέμε, κι εγώ ακόμη δεν νομίζω ότι θα το χρηματοδοτούσα». Εν τέλει τα χρήματα βρέθηκαν την τελευταία στιγμή, ο Ινιάριτου βρήκε τους ηθοποιούς που ήθελε (Εντουαρντ Νόρτον, Ναόμι Γουότς, Αντρέα Ράισμπορο, Ζακ Γαλιφιανάκης) και τα υπόλοιπα ανήκουν πια στην Ιστορία. Μετά τον θρίαμβό του στις Χρυσές Σφαίρες, όπου κέρδισε το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας σε κωμωδία ή μιούζικαλ (παρεμπιπτόντως το «Birdman» δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο), ο Μάικλ Κίτον βρίσκεται πολύ κοντά στο πολυπόθητο Οσκαρ, το οποίο ποτέ στη ζωή του δεν είχε διεκδικήσει.
Η ταινία «Birdman ή Η απρόσμενη αρετή της αφέλειας» θα προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από την Πέμπτη 22 Ιανουαρίου, σε διανομή ODEON.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ