Κώστας Μπακογιάννης, υποψήφιος περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας, ΝΔ

«Οι κοινωνίες φτιάχνουν τις Δημοκρατίες»

Παρόλο που έχετε δηλώσει «φαν της Τοπικής Αυτοδιοίκησης» ακολουθείτε την επικαιρότητα της κεντρικής πολιτικής σκηνής; «Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι η πολιτική της αληθινής ζωής, γι’ αυτό και δεν την αλλάζω. Βέβαια, η κεντρική πολιτική σκηνή σού κάνει τη χάρη να σε κυνηγάει. Θέλουμε δεν θέλουμε, χρειάζεται να έχουμε τη μεγάλη εικόνα υπ’ όψιν».

Το τελευταίο διάστημα γίνεται λόγος για παρακράτος, για ασθενή δημοκρατία… «Οι ασθενείς δημοκρατίες ταυτίζουν πρόσωπα με θεσμούς και υποχωρούν σε ομάδες συμφερόντων. Επίσης, ανέχονται τη βία και την τρομοκρατία. Οι κοινωνίες φτιάχνουν τις δημοκρατίες. Εχουμε δρόμο ακόμη».
Χρησιμοποιούμε, πάντως, λεξιλόγιο που παραπέμπει στις ημέρες της δεκαετίας του ’60. «Θα σας έλεγα και στις ημέρες του Μεσοπολέμου και του εθνικού διχασμού. Κάποιοι επενδύουν στη διαίρεση και στην πόλωση γιατί μόνο έτσι υπάρχουν πολιτικά. Το εύκολο είναι να καταγγέλλεις και να εξάπτεις τις συνειδήσεις, το δύσκολο είναι να συνθέτεις και να προβάλλεις λύσεις».
Υπάρχει κρίση εκπροσώπησης; «Δυστυχώς μια κρίση εκπροσώπησης –απολύτως εύλογη, δεδομένων των συνθηκών –έχει μετατραπεί σε μια κρίση πολιτειακών θεσμών και δημοκρατικών αξιών. Εχουν διαρραγεί οι δεσμοί μεταξύ πολιτικού συστήματος και κοινωνίας. Το πολιτικό σύστημα αγωνιά να σώσει τον εαυτό του, ασχέτως αν ταυτόχρονα μερικές φορές θυσιάζει το δημόσιο συμφέρον».
Πολλοί υποστηρίζουν ότι πρόκειται για κάποιου είδους μετάβαση προς κάτι νέο. «Δεν είμαι τόσο παλιός ώστε να γνωρίζω αν αυτό είναι ένα αναγκαίο στάδιο που πρέπει να περάσουμε. Φοβάμαι ότι το μόνο που καταφέρνει τελικά αυτό το πολιτικό κλίμα είναι να εκτρέφει τα άκρα. Δεν πρόκειται, όμως, να το υπηρετήσω».
Θεωρείτε ότι υπάρχει ένα ρήγμα μεταξύ των γενεών; «Ανήκουμε σε μια γενιά, η οποία –τουλάχιστον στα χαρτιά –είναι η πλέον μορφωμένη και κοσμοπολίτικη, πράγμα που οφείλουμε στους γονείς μας. Είμαστε η γενιά που είδε το Τείχος να πέφτει, να ανοίγουν τα σύνορα. Πήραμε χαρτζιλίκι σε δραχμές, αλλά μισθούς σε ευρώ. Ωστόσο, η διαγενεακή αδικία είναι εμφανής».
Πώς θα είναι η ζωή μας; «Θα ζήσουμε χειρότερα από τους γονείς μας. Δείτε την αγορά εργασίας, το Ασφαλιστικό, τις κοινωνικές υπηρεσίες, το δημόσιο χρέος. Χρεωνόμαστε μια συστημική αποτυχία. Λέγεται, όμως, ότι ο Μωυσής οδηγούσε τους Ιουδαίους 40 χρόνια στην έρημο όχι επειδή είχε χάσει τον δρόμο, αλλά επειδή περίμενε να περάσει μια γενιά. Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αγωνιστούμε πολιτικά για να φέρουμε το καινούργιο».
Θεωρείτε ότι η σύγκρουση μπορεί να λάβει πιο έντονα χαρακτηριστικά; «Σήμερα υπάρχουν δημιουργικές και υγιείς δυνάμεις που πασχίζουν να απελευθερωθούν, ο καθένας στον τομέα του. Στις επιχειρήσεις, στο Δημόσιο, στα πανεπιστήμια και στην τέχνη. Θέλει χρόνο και υπομονή. Στο χωριό μου λέμε ότι «το ήρεμο ποτάμι τρυπάει το βουνό»».
Πού θα είστε τη βραδιά των εκλογών; «Στο Καρπενήσι, με συγγενείς, φίλους και συνεργάτες. Εκεί είναι η βάση μου».
Με τι έχετε συνδέσει το Καρπενήσι; «Πάνω απ’ όλα το Καρπενήσι είναι ο πατέρας μου. Εχω βαθύτατους συναισθηματικούς δεσμούς με τον τόπο».
Ξεπερνούν την ενασχόληση με τα κοινά; «Ναι, κατά πολύ. Εχω ζήσει κοντά στα 12 χρόνια στο εξωτερικό, στην Αγγλία, στην Αμερική, στις Βρυξέλλες, στο Κόσοβο. Είναι συνειδητή η επιλογή μου να ζω εκεί σήμερα».
Η Ευρυτανία είναι ταυτοχρόνως ο πιο φτωχός Νομός της Ελλάδας, αλλά και ένα από τα πιο καθαρά μέρη του κόσμου, σύμφωνα με έρευνα της UNESCO. «Η Ευρυτανία είναι ένας τόπος που ακόμη και σήμερα βιώνει την εγκατάλειψη, την απομόνωση και την ερήμωση. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι πρόσφατα ήταν τόπος εξορίας. Η Ευρυτανία, όμως, έχει γεννήσει σπουδαίους διανοητές, πολιτικούς και επιστήμονες. Εχει μια μοναδική διασπορά. Είναι ένας τόπος ευλογημένος από τη φύση».
Πώς θα λέγατε ότι εργαστήκατε ως δήμαρχος; «Ως δήμος έχουμε επενδύσει πάρα πολύ στη βιώσιμη ανάπτυξη. Υλοποιούμε ένα δίκτυο βιολογικών καθαρισμών και αποχετεύσεων, προχωράμε τη δίδυμη ανάπλαση της πόλης του Καρπενησίου με στόχο να αλλάξει όψη η πόλη και επεξεργαζόμαστε ένα σχέδιο για οικολογικά πάρκα που πιστεύουμε πως μπορεί να δώσει ζωή στην Ευρυτανία».
Εχετε δηλώσει «φανατικός τοπικιστής». Τώρα που ενδεχομένως να εκλεγείτε και να έχετε την ευθύνη για μια ευρύτερη περιοχή θα διατηρήσετε τον τοπικισμό σας; «Θα έλεγα ότι θα τον διευρύνω, καθώς δεν υπάρχει Στερεά Ελλάδα χωρίς την Ευρυτανία και Ευρυτανία χωρίς τη Στερεά Ελλάδα».
Τι παρατηρείτε γυρίζοντας τη Στερεά Ελλάδα εν όψει των εκλογών; «Περπατώντας στη Στερεά Ελλάδα, που σε μεγάλο βαθμό είναι μια μικρογραφία της Ελλάδας, διαπιστώνω καθημερινά ότι έχει τεράστια ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, πέρα από στερεότυπα του τύπου «συνδυάζει βουνό και θάλασσα». Στεγάζει τη βαριά βιομηχανία της χώρας, έχει πολύ δυναμικό πρωτογενή τομέα, είναι μια περιφέρεια η οποία μπορεί να επενδύσει στον τουρισμό, καθώς διαθέτει περιοχές μοναδικού φυσικού κάλλους, μνημεία αρχαιολογικής κληρονομιάς και σημαντικά βυζαντινά αξιοθέατα. Είναι μια περιφέρεια με εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό και στους τέσσερις νομούς. Πρόκειται για έναν από τους βασικούς λόγους για τους οποίους έχω μπλεχτεί σε αυτή την περιπέτεια. Ζώντας την Tοπική Aυτοδιοίκηση τα τελευταία χρόνια και αντιλαμβανόμενος τη δημοσιονομική συγκυρία, τις δυνατότητές μας, αλλά και την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, είμαι πεπεισμένος ότι η περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας μπορεί να είναι η πρώτη περιφέρεια η οποία θα βγει από την κρίση».
Προέρχεστε από μια οικογένεια συνδεδεμένη με την πολιτική ζωή της Ελλάδας εδώ και δεκαετίες. Ποια ήταν τα σχόλια που ακούσατε προτού αποφασίσετε την υποψηφιότητά σας; «Οπως κάθε οικογένεια, η οποία μαζεύεται γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι, έτσι και εμείς διαφωνούμε, λέμε ιδέες για το τι μπορεί να γίνει καλύτερα και τα ξαναβρίσκουμε. Κυρίως, όμως, σεβόμαστε ο ένας την απόφαση του άλλου».
Τους τελευταίους μήνες έχει αρχίσει ένας δημόσιος διάλογος σχετικά με τα βιβλία των καταδικασθέντων για συμμετοχή στη «17 Νοέμβρη». Εμπλέκεστε τόσο πολιτικά όσο και προσωπικά. Θεωρείτε ότι η υπόθεση αποτελεί ανοιχτή πληγή για τη μεταπολιτευτική Ελλάδα; «Δυστυχώς, ναι.Η αδελφή μου, η μητέρα μου και εγώ, όπως και πολλοί άλλοι, έχουμε βιώσει στο πετσί μας τι σημαίνει τρομοκρατία. Δεν θέλω, δεν αντέχω και δεν μπορώ να πρέπει να πάω σε ακόμη μία κηδεία. Κάθε φορά που γίνεται μια τρομοκρατική ενέργεια, κάθε φορά που δολοφονείται ένας άνθρωπος, όλοι εύχονται να είναι η τελευταία. Δυστυχώς, όμως, ποτέ δεν είναι.Αισθάνομαι έντονα την ευθύνη, όπως το αισθάνονται όλες οι οικογένειες των θυμάτων της τρομοκρατίας, να ενώσουμε τις φωνές μας, όσο ψυχοφθόρο και αν είναι, και να δώσουμε τη μάχη μας».
Ωστόσο, υπάρχει απειλή σήμερα; «Αυτή τη στιγμή που μιλάμε τρεις γενιές τρομοκρατών κυκλοφορούν ελεύθεροι. Ταυτόχρονα, υπάρχει ένα δίκτυο ανθρώπων, πολύ μικρό αλλά με δυσανάλογα μεγάλη πρόσβαση στα ΜΜΕ, που επιχειρεί κατά τρόπο στρεβλό και άκρως ιδεοληπτικό να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Ο αγώνας μας θα πρέπει να συνεχιστεί, γιατί μας αφορά όλους».
Μετά τις εκλογές υπάρχει κάτι που ανυπομονείτε να κάνετε; «Ανυπομονώ να πάω ένα ταξίδι με τα παιδιά μου, τους το έχω υποσχεθεί».

Ρένα Δούρου, υποψήφια περιφερειάρχης Αττικής, ΣΥΡΙΖΑ

«Εχω κακή σχέση με τις καρέκλες»

Θα έλεγε κάποιος ότι από την αχανή παρακολούθηση της διεθνούς πολιτικής στη σχετική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, «περιορίσατε» το βλέμμα σας σε ένα πολύ μικρό και με συγκεκριμένα προβλήματα σημείο του χάρτη, την περιφέρεια Αττικής. Είχατε εντοπίσει τη συγκεκριμένη αντίθεση;
«Παρατήρηση πρώτη: παραγνωρίζετε τη διεθνή, ευρωπαϊκή διάσταση που μπορεί να έχει η περιφέρεια Αττικής μέσα από την Επιτροπή των Περιφερειών της ΕΕ, αλλά και την Ενωση Ευρωπαϊκών Δήμων και Περιφερειών. Παρατήρηση δεύτερη, συνέχεια της πρώτης: τα προβλήματα της μεγαλύτερης περιφέρειας της Ελλάδας δεν είναι ξεκομμένα από το ευρωπαϊκό και το διεθνές γίγνεσθαι. Ιδέες, προτάσεις, λύσεις για τα προβλήματα των περίπου πέντε εκατομμυρίων κατοίκων της περιφέρειας Αττικής δεν θα προέλθουν από παρθενογένεση, αλλά από μια δημιουργική σύνθεση με όσα συμβαίνουν και εκτός συνόρων. Γι’ αυτό εκτιμώ ότι η ενασχόλησή μου με τα διεθνή με “οπλίζει” με εξαιρετικά επωφελή τρόπο για την περιφέρεια και τους πολίτες της».

Μιλώντας για εξωτερική πολιτική, μετά και τα γεγονότα των τελευταίων μηνών στην Ουκρανία, ποια είναι η θέση της Ελλάδας σε μια τόσο ταραγμένη περιοχή; «Το στοίχημα της Ελλάδας θα έπρεπε να είναι η άσκηση μιας ειρηνικής, πολυδιάστατης, πολυεπίπεδης, ενεργητικής πολιτικής για τη διαφύλαξη και προώθηση των συμφερόντων της χώρας, στη βάση του διεθνούς δικαίου, μέσα σε αυτό το αντιφατικό και επικίνδυνο περιβάλλον. Τα ραγδαία γεγονότα στην Ουκρανία επιβεβαιώνουν τα βασικά χαρακτηριστικά της σημερινής, πολυ-πολικής περιόδου».

Ποια είναι, αλήθεια, αυτά;
«Η αστάθεια, η μη προβλεψιμότητα, η συνθετότητα. Τα ίδια ισχύουν και στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή».

Εχετε μιλήσει για «μάχη των μαχών» στην Αττική. Εκτός ασφαλώς από την εκλογή περιφερειάρχη, ποιο είναι το διακύβευμα αυτής της μάχης; «Να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Να γυρίσουμε σελίδα με τη σφραγίδα των πολιτών και όχι των συμφερόντων που βρίσκονται, για παράδειγμα, πίσω από τον πολλαπλασιασμό των διοδίων στην Αττική ή πίσω από το σημερινό σύστημα διαχείρισης των απορριμμάτων σε βάρος των πολιτών και του περιβάλλοντος».

Εχετε κάποια πρόβλεψη για την εξέλιξή της; «Η μάχη είναι δύσκολη, γιατί μιλάμε για πανίσχυρα συμφέροντα, με… άκρες. Θα τα καταφέρουμε, όμως, γιατί έχουμε τους πολίτες στο πλευρό μας».

Η παραίτησή σας από το βουλευτικό αξίωμα εν όψει των περιφερειακών εκλογών εξέπληξε πολλούς. «Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν νομίζω ότι πρωτοτύπησα. Τον δρόμο τον έχει ανοίξει από το 1987 ο Μανώλης Γλέζος, όταν είχε παραιτηθεί από βουλευτής για να γίνει πρόεδρος στην κοινότητα Απειράνθου. Η περιφέρεια Αττικής δεν είναι μια παρένθεση, αλλά μια επιλογή, χωρίς ημερομηνία λήξεως».

Πώς θα χαρακτηρίζατε τη σχέση σας με τις «καρέκλες»; «Κακή. Θεωρώ, πάντως, ότι ειδικά στη σημερινή εποχή, που ο κόσμος δεν εμπιστεύεται τους πολιτικούς και η αξιοπιστία τους βρίσκεται στο ναδίρ, η παραίτηση από τη βουλευτική έδρα ήταν επιβεβλημένη».

Η δήλωσή σας περί «μνημονιακού και αντιμνημονιακού τρόπου συλλογής των απορριμμάτων» συζητήθηκε. Κατηγορηθήκατε ότι επιχειρείτε να διχάσετε.
«Οφείλουμε να μην ξεχνάμε τόσο εύκολα. Ξεχάσαμε, δηλαδή, τα πηγαινέλα ανά την επικράτεια του κ. Φούχτελ που είχε μια συγκεκριμένη αντίληψη για την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Οτι την έβλεπε ως ιδανικό πεδίο εφαρμογής των πολιτικών λιτότητας;».

Θα δηλώνατε το ίδιο σήμερα, γνωρίζοντας το πώς απομονώθηκε και ερμηνεύτηκε; «Δεν νομίζω ότι έγινε λάθος στην ερμηνεία της δήλωσης. Απλώς εκείνοι που ενοχλήθηκαν από αυτήν, επειδή ακριβώς έθιξε τα συμφέροντά τους, αντέδρασαν. Είναι γνωστό, πάντως, ότι η αλήθεια προκαλεί συνήθως αντιδράσεις, ενοχλεί. Και κάποιοι φροντίζουν, σε όποιον “ενοχλεί”, να του δώσουν να το “καταλάβει”. Ομως εγώ δεν “καταλαβαίνω”. Και επιμένω: η μνημονιακή διαχείριση των απορριμμάτων σημαίνει ότι πλουτίζουν τα εργολαβικά συμφέροντα σε βάρος των πολιτών και αυτό δεν πρέπει να συνεχιστεί».

Θεωρείτε ότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ καμιά φορά το παρακάνουν με το «αριστερόμετρο»; «Οι πυξίδες στα κόμματα δεν είναι κακό πράγμα, με την προϋπόθεση ότι δεν θα γίνονται εμπόδιο στην κίνηση προς τα εμπρός».

Οι πολιτικοί αντίπαλοί σας χαρακτήρισαν «παλινωδία» τη στάση σας στο θέμα του γηπέδου της ΑΕΚ. Τι απαντάτε; «Ο ΣΥΡΙΖΑ, σας θυμίζω, ήταν κατά της κατεδάφισης του γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια που άφησε την ΑΕΚ άστεγη. Και σήμερα, και πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι υπέρ της ανέγερσης του γηπέδου, τηρώντας τους νόμους, με σεβασμό στο περιβάλλον».

Σας προβληματίζει η σύγκρουση σε ένα πεδίο όπως το ποδόσφαιρο; «Δεν με αποθαρρύνουν οι οπαδικοί στρατοί. Δεν θα επιτρέψω ο απερχόμενος περιφερειάρχης (σ.σ.: ο Γιάννης Σγουρός) να κάνει προεκλογική σπέκουλα με υποσχέσεις για κατασκευή γηπέδων, πλατειών, γεφυρών και δεν ξέρω τι άλλο. Αντιλαμβάνομαι ότι έτσι θα επιδιώξει να εξασφαλίσει υποστηρικτές, αλλά οι ανέξοδες υποσχέσεις δεν κοροϊδεύουν πια σχεδόν κανέναν».

Η σχετική έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής χαρακτηρίζει τον ΧΥΤΑ Φυλής «μνημείο περιβαλλοντικού χάους, αρρώστιας και ανθρώπινου πόνου». Πώς θα διαχειριστείτε το θέμα σε περίπτωση που εκλεγείτε; «
Εφαρμόζοντας τη νομιμότητα. Εφαρμόζοντας, δηλαδή, την κοινοτική οδηγία 2008/98, όπως έχει ενσωματωθεί στο εθνικό μας δίκαιο με τον Ν. 4042/12. Γιατί η κυβέρνηση και η απερχόμενη περιφερειακή διοίκηση είναι “αλλεργικές” στην εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τα απορρίμματα;».

Γιατί λέτε; «Μήπως επειδή προσκρούει στα ντόπια συμφέροντα; Μήπως επειδή θα φέρει στην επιφάνεια το γεγονός ότι δεν χρειαζόμαστε φαραωνικές εγκαταστάσεις επεξεργασίας σύμμεικτων (αστικών και βιομηχανικών δηλαδή) αποβλήτων; Μήπως επειδή θα φέρει στο προσκήνιο τη διαιώνιση της εγκληματικής διαχείρισης των απορριμμάτων;».

Καταπιέζεστε ως γυναίκα στην πολιτική; «Από τα πρώτα θύματα μιας περιόδου ευτελισμού της πολιτικής και συρρίκνωσης της Δημοκρατίας είναι οι γυναίκες. Και ειδικά εκείνες που εκτίθενται δημοσίως με την ανάμειξή τους στα πολιτικά πράγματα».

Εχετε αισθανθεί έτσι;
«Η χυδαιότητα και ο σεξισμός, αν θεωρήσει κανείς ότι είχαν ποτέ υποχωρήσει, έχουν επανέλθει. Ωστόσο σε αυτή τη συγκυρία οφείλουμε ορισμένες γυναίκες να λειτουργήσουμε ως ανάχωμα αυτού του χυδαίου κλίματος. Να δώσουμε μια έμπρακτη απάντηση».

Υπάρχει κάποιο σημείο στην Αττική όπου αισθάνεστε ωραία, κάπου που επιστρέφετε συχνά;
«Η αίσθηση της οικειότητας δεν έχει να κάνει μόνο με τους χώρους, αλλά και με τους ανθρώπους, οι οποίοι άλλωστε προσδίδουν τον χαρακτήρα τους στους χώρους. Στο Αιγάλεω, λοιπόν, έχω πολλούς και καλούς φίλους. Μαζί τους μοιράζομαι τις αγωνίες της πόλης μας που υφίσταται όλες τις καταστροφικές συνέπειες της κρίσης».

Πού πηγαίνετε;
«Περπατάμε στο Μπαρουτάδικο και διαπιστώνουμε την περιβαλλοντική υποβάθμιση. Στη Θηβών μετράμε τα λουκέτα στα κλειστά καταστήματα. Και όταν κοιτάμε το κομμάτι της αρχαίας Ιεράς Οδού που ήρθε στο φως, υποσχόμαστε ότι θα αλλάξουμε όσα στερούν την αξιοπρέπεια από τον τόπο μας».

Αντζελα Γκερέκου, υποψήφια περιφερειάρχης Ιονίων Νησιών

«Η πολιτική είναι σκληρό “σπορ”»

Οι πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις εμφανίζουν το ΠαΣοΚ σε δυσχερή θέση. Είχατε ανέκαθεν μια ιδιοσυγκρασιακή σχέση με το κόμμα – έχετε παραιτηθεί, έχετε διαγραφεί από την ΚΟ, έχετε επιστρέψει… Εχετε κάποιο σχόλιο για τη σημερινή κατάστασή του; «Κατά τη γνώμη μου το ΠαΣοΚ εξακολουθεί να πληρώνει, περισσότερο από ό,τι του αναλογεί, το κόστος δύσκολων επιλογών. Οταν παίρνεις, έστω από ανάγκη, αποφάσεις που δεν τις πιστεύεις, αυτό σου γυρίζει μπούμερανγκ…».

Υπάρχει πια ακροατήριο; «Το ΠαΣοΚ, και ο χώρος της Κεντροαριστεράς γενικότερα, έχει κοινό, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είναι πρόθυμο να ακούσει».

Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο; «Οι όποιες προσπάθειες για την ανασυγκρότηση του χώρου σκόνταψαν σε προσωπικές στρατηγικές και εκφυλίστηκαν από την εμμονή στα πρόσωπα. Ο χώρος θα έχει μέλλον εφόσον αποκτήσει ξεκάθαρες απαντήσεις σε μια σειρά από ζητήματα και καταφέρει να εκφράσει αποτελεσματικά συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες: τους νέους, τις παραγωγικές ηλικίες, τους κοινωνικά αποκλεισμένους».

Θα έχετε παρατηρήσει σίγουρα κατά τον προεκλογικό αγώνα σας ότι η σύνδεση μεταξύ των νησιών του Ιονίου είναι σχετικά άβολη για κατοίκους και ταξιδιώτες.
«Τα Ιόνια χρειάζονται ένα περιφερειακό δίκτυο μεταφορών που θα συνδυάζει διαφορετικά μέσα συγκοινωνίας. Τα υδροπλάνα είναι το πιο κατάλληλο μέσο. Μπορούν να πραγματοποιήσουν από επιβατικές και νοσοκομειακές πτήσεις μέχρι πτήσεις έρευνας και διάσωσης».

Σε ποιο σημείο βρίσκεται το θέμα των υδροπλάνων; «Είμαι χαρούμενη που μια προσπάθεια την οποία είχα ξεκινήσει πριν από τέσσερα χρόνια, ως υφυπουργός Τουρισμού, σε συνεργασία με το υπουργείο Μεταφορών, ολοκληρώθηκε πέρυσι με την ψήφιση του θεσμικού πλαισίου. Σύμφωνα με τον αρμόδιο υφυπουργό, αυτό το καλοκαίρι θα έχουμε τις πρώτες πτήσεις υδροπλάνων από Κέρκυρα, Βόλο και Λαύριο, ενώ το καλοκαίρι του 2015 θα λειτουργούν περισσότερα από 50 υδατοδρόμια σε όλη τη χώρα».

Ως υφυπουργός Τουρισμού προωθήσατε την άρση του καμποτάζ. «Το καμποτάζ ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα προς την ανάπτυξη της κρουαζιέρας, αλλά χρειάζονται κι άλλα».

Υπάρχει κάτι για το οποίο θα πιέσετε τη σημερινή υπουργό σε περίπτωση που εκλεγείτε; «Θα ζητούσα πιο γρήγορες διαδικασίες για την κατασκευή και την αδειοδότηση των τουριστικών λιμανιών στα Ιόνια, με δεδομένο ότι η στήριξη του θαλάσσιου τουρισμού, κυρίως της κρουαζιέρας και του ιστιοπλοϊκού τουρισμού, είναι από τις προτεραιότητές μας».

Η Κεφαλλονιά επλήγη από τους πρόσφατους σεισμούς. Τι εικόνα έχετε;
«Οπως διαπίστωσα κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου, τα προβλήματα είναι πολλά και επείγοντα, ιδιαίτερα στο Ληξούρι και στην ευρύτερη περιοχή της Παλικής. Δημόσια κτίρια, όπως το Μαντζαβινάτειο Νοσοκομείο και η Ιακωβάτειος Βιβλιοθήκη, έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές μετά τους τελευταίους σεισμούς».

Ποια είναι η κατάσταση στον οικισμό εργατικών κατοικιών; «Εχει καταστραφεί ολοσχερώς και οι κάτοικοί του φιλοξενούνται σε φίλους και συγγενείς. Ο σεισμός αποκάλυψε κακοτεχνίες που δεν λύνονται με μπαλώματα, αλλά με συνολική ανοικοδόμηση των κατοικιών, η οποία πρέπει να επιχορηγηθεί στο 100% της αξίας τους».

Πώς θα συμβάλει η περιφέρεια στην αντιμετώπιση των προβλημάτων; «H αποκατάσταση των ζημιών στο οδικό δίκτυο, στις κατοικίες και στις δημόσιες υπηρεσίες προϋποθέτει τη συνεργασία δήμου, περιφέρειας και συναρμόδιων υπουργείων. Η περιφέρεια πρέπει να εξαντλήσει κάθε αρμοδιότητα που διαθέτει για τον σκοπό αυτόν».

Παραιτηθήκατε από τη θέση του υφυπουργού Τουρισμού το 2010 εξαιτίας ενός φορολογικού σκανδάλου στο οποίο ενεπλάκη ο σύζυγός σας…
«Επιτρέψτε μου να σας διορθώσω. Ο σύζυγός μου (σ.σ.: ο τραγουδιστής Τόλης Βοσκόπουλος) έχει προσφύγει στη Δικαιοσύνη, όπως ο κάθε έλληνας πολίτης, πολύ πριν από την κοινή μας ζωή, προκειμένου να εκθέσει τις απόψεις του για μια πολύ συγκεκριμένη φορολογική υπόθεση. Αυτό ήταν γνωστό και στο ΠαΣοΚ, από την πρώτη ημέρα που μου προτάθηκε να πολιτευτώ».

Η υπόθεση, όμως, δημοσιοποιήθηκε λίγους μήνες μετά την ανάληψη του υπουργείου. «Ο τρόπος και ο χρόνος με τον οποίο δημοσιοποιήθηκε η υπόθεση του συζύγου μου υπέκρυπτε σαφώς πολιτική σκοπιμότητα. Παραιτήθηκα επειδή δεν ήθελα να δώσω την παραμικρή λαβή για να χτυπηθεί η κυβέρνηση του ΠαΣοΚ».

Φοβάστε τα χτυπήματα κάτω από τη μέση σε αυτόν τον αγώνα σας;
«Τα αναμένω, αλλά δεν τα φοβάμαι. Θα έλεγα περισσότερο υποδηλώνουν φόβο και απουσία πολιτικών επιχειρημάτων από την πλευρά των εμπνευστών τους. Εγώ δεν μπήκα ούτε πρόκειται να μπω σε αυτή τη διαδικασία. Και αυτό ο κόσμος, νομίζω, το έχει αναγνωρίσει…».

Θα υποβάλλατε παραίτηση από τη βουλευτική ιδιότητα, όπως έκαναν η κυρία Δούρου και ο κ. Σπηλιωτόπουλος, ως ένδειξη αφοσίωσης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση; «Τι σχέση έχει η επάρκειά μου να διεκδικήσω την περιφέρεια με τη βουλευτική μου ιδιότητα; Δηλαδή θα ήμουν πιο κατάλληλη για τη θέση αν παραιτούμουν από βουλευτής; Είναι ένα ξεπερασμένο τρικ δημιουργίας εντυπώσεων. Η παραίτηση είναι μια συμβολική πράξη αφοσίωσης∙ προσέξτε, συμβολική».

Δεν φανερώνει αφοσίωση;
«Το ενδιαφέρον για την αυτοδιοίκηση αποδεικνύεται με την ανάδειξη και την επίλυση τοπικών θεμάτων, από οποιαδήποτε θέση».

Με ποιον τρόπο τα αναδεικνύετε εσείς; «Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στις παρεμβάσεις μου ως βουλευτού για να διαπιστώσει ότι, τουλάχιστον τα τελευταία δύο χρόνια, οι περισσότερες αφορούν τοπικά θέματα. Οχι μόνο της Κέρκυρας, αλλά και των Ιονίων Νήσων γενικώς. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την αφοσίωσή μου στην περιοχή; Ο κόσμος με έχει τιμήσει με την ψήφο του για να τον εκπροσωπήσω στη Βουλή. Και αυτό θα συνεχίσω να κάνω, μέχρις ότου, και εφόσον, αποφασίσει διαφορετικά, επιβραβεύοντας την πρωτοβουλία μου να διεκδικήσω την περιφέρεια Ιονίων Νήσων».

Είστε τοπικίστρια; «Καθένας από εμάς έχει, λιγότερο ή περισσότερο, συναισθηματικούς δεσμούς με τον τόπο καταγωγής του και δεν αποτελώ εξαίρεση. Αλλο όμως αυτό και άλλο ο τόπος καταγωγής να γίνεται το υπέρτατο κριτήριο με το οποίο αξιολογούνται και κρίνονται τα πάντα: άνθρωποι, σχέσεις, προβλήματα».

Ποιον λόγο θα δίνατε σε κάποιον να προτιμήσει τα νησιά του Ιονίου έναντι εκείνων του Αιγαίου για τις διακοπές του;
«Αν και δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική, θα πρότεινα σε κάποιον το Ιόνιο για να δει ένα σταυροδρόμι πολλών και διαφορετικών πολιτισμών που αποτυπώνεται στην αρχιτεκτονική, στις τέχνες – κυρίως στη μουσική –, στα γράμματα, στα ήθη και στα έθιμα. Για το φυσικό περιβάλλον που παντρεύει καταπράσινες ενδοχώρες με γαλάζια νερά. Για τα μοναδικά προϊόντα και τη γαστρονομική παράδοση. Και για το ιδιαίτερο ταμπεραμέντο των ανθρώπων».

Οι δύο προηγούμενες δραστηριότητές σας, η ηθοποιία και η αρχιτεκτονική, περιλαμβάνουν δημιουργικότητα και κάποια «τρέλα». Εχετε αισθανθεί να «στεγνώνετε» συναισθηματικά τα δέκα χρόνια που ασχολείστε με την πολιτική;
«Σίγουρα. Αλλωστε η πολιτική είναι σκληρό “σπορ”. Εχει από τη φύση της εντάσεις και υφέσεις, νίκες και ήττες. Κάθε φορά, όμως, βρίσκω τον τρόπο να γεμίσω με έμπνευση και δύναμη και να συνεχίσω…».

Διατηρείτε τη ματαιοδοξία του ηθοποιού και στην πολιτική; «Από τα χαρακτηριστικά του ηθοποιού που φέρνω στην πολιτική επιλέγω την ευαισθησία, τη σύνθεση και τη δημιουργικότητα. Την “άλλη ματιά”».

*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 27 Απριλίου 2014

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ