Αν υπάρχει ένα τραγούδι στις «Πρώτες λέξεις», το άλμπουμ σε μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη και στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου, που να συμπυκνώνει σε λίγα λόγια το πνεύμα της συνεργασίας τους αυτής λέγεται «Ανάποδα» και το ερμηνεύει η Νατάσσα Μποφίλιου (περιμένω πώς και πώς να τη δω να το λέει ζωντανά αυτό – ιδανικά κρατώντας ντέφι): «Θα πάμε ανάποδα να πιούμε απ’ την πηγή». Πηγή στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσαν να αποτελούν πολλά πράγματα: η ελληνική έντεχνη μουσική παράδοση, οι κύκλοι τραγουδιών με συμπαγή χαρακτήρα, νοηματικά και ηχητικά, ή οι στίχοι που διακρίνονται από αμεσότητα και δεν καμώνονται τους ποιητικούς – είναι. Συντελείται επίσης εδώ μια συνάντηση άξια και καρπερή. Δύο τριαντάρηδες πάνω στη μεγάλη φόρα τους (ο Καραμουρατίδης και η Μποφίλιου) δημιουργούν παρέα με δύο πιο έμπειρους εκπροσώπους της τέχνης του τραγουδιού (ο Ιωάννου πλησιάζει τα 50 και ο Σωκράτης Μάλαμας τα 60) και είναι φανερό (και τερπνό) ότι ωριμότητα και νιότη αλληλοτροφοδοτούνται.

Τίποτα από τα προαναφερθέντα δεν θα είχε βέβαια σημασία αν δεν είχαν προκύψει μερικά εξαιρετικά τραγούδια: το ζεϊμπέκικο «Πρώτες λέξεις», ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχει πει τα τελευταία χρόνια ο Μάλαμας, «Το όνομά μου», μια σπαραξικάρδια απαγγελία της Μποφίλιου, η «Θάλασσα» με την υπέροχα υπόκωφη μελωδία, τα «Μεγάλα πλοία», η δυναμική «Φλόγα» και το λυρικότατο ντουέτο «Το ποτάμι». Εμείς οι συνομήλικοι των δύο νεαρότερων συντελεστών, που λάβαμε την αισθηματική μας αγωγή στα 90s, προλάβαμε ως έφηβοι μερικούς σπουδαίους δίσκους του ελληνικού έντεχνου τραγουδιού, ζούμε τις πρώτες απώλειες, αλλά γεννάμε και τα πρώτα μας μωρά, δύσκολα θα αντισταθούμε στο ξόρκι αυτών των τραγουδιών. «Εδώ κυλάει το ποτάμι», άλλωστε. Από αυτή την πηγή θα ξεδιψάσουμε.

* Δημοσιεύθηκε στο BHMAgazino την Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015.