Την Τρίτη 28 Ιουνίου, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Χρυσόγονος, μιλά στις «Πρωινές Διαδρομές» και τον Βασίλη Αδαμόπουλο, για το Brexit και την ελληνική οικονομία. {{{ audio1 }}}

Για το Brexit και τυχόν συνέπειες στην Ελλάδα και την οικονομία της

«Υπάρχουν ήδη. Το γεγονός ότι οι μετοχές των ελληνικών τραπεζών έπεσαν κατά 30% την πρώτη ημέρα σημαίνει ότι χάνεται η εμπιστοσύνη των επενδυτών στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, υπάρχει μεγάλη αναταραχή και αυτό σημαίνει ότι χάνεται και δημόσια περιουσία, διότι οι μετοχές των τραπεζών ανήκουν κατά πλειοψηφία στο κράτος. Αλλά το χειρότερο είναι οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων που έχουν ανεβεί στη δευτερογενή αγορά, ενώ πρέπει να πέσουν δραστικά για να μπορέσουμε να διαθέσουμε νέα ομόλογα στις αγορές το 2018. Στην πραγματικότητα, από εκεί που πασχίζουμε να πάμε μπροστά, αυτό το πράγμα μας πηγαίνει τώρα πολλά βήματα πίσω και ο χρόνος μας δεν είναι απεριόριστος, όταν το 2018 πρέπει να βγούμε στις αγορές. Και αυτό βέβαια δεν ισχύει μόνο για εμάς, αλλά και για τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους κυρίως, οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα αναχρηματοδότησης του χρέους.

Δεν ξέρω αν θα έχει ή όχι επιπτώσεις στην αξιολόγηση. Ας υποθέσουμε ότι οι δανειστές θα ήταν διατεθειμένοι να μας δώσουν την επόμενη δόση χωρίς να μας βάλουν καθόλου – αν και δεν είναι αλήθεια – σε αξιολόγηση και τελειώνει το πρόγραμμα το 2018. Το ζήτημα είναι ότι το 2018 πλέον η Ελλάδα κάθε χρόνο θα έχει να πληρώνει αρκετά δις ευρώ σε τοκοχρεολύσια, τα οποία δεν υπάρχει περίπτωση να τα καλύψει από τα πρωτογενή πλεονάσματα του προϋπολογισμού. Δεν υπάρχει ούτε μία στο δισεκατομμύριο, σε καμία χώρα του κόσμου! Όλοι αναχρηματοδοτούν το χρέος τους από τις αγορές. Κι αν εμείς δεν καταφέρουμε να ανακτήσουμε την πιστοληπτική μας ικανότητα, τι μας απομένει; Είτε να πάμε στα άλλα κράτη της Ευρωζώνης και να ζητήσουμε δανεισμό, όπου με το πολιτικό κλίμα που διαμορφώνεται τώρα φαίνεται ολοένα και λιγότερο πιθανό να δεχθούν να μας δανείσουν για τέταρτη φορά. Είτε να χρεοκοπήσουμε. Και αυτό θα ήταν το πιο τραγικό, μετά από όλον αυτό τον εφιάλτη έξι συν δύο ετών, το 2018, να φτάσουμε εκεί που ήμασταν το 2010, αν δεν ξεκινούσαμε τα Μνημόνια και τους διακρατικούς δανεισμούς. Θα ήταν εφιάλτης. Αυτή τη στιγμή δεν είμαστε (θωρακισμένοι). Δεν έχουμε πιστοληπτική ικανότητα και γι’ αυτό πηγαίνουμε στα άλλα κράτη και ζητάμε να μας δανείσουν και το κάνουν βάζοντάς μας επαχθέστατους όρους. Το ζητούμενο είναι ακριβώς να ανακτήσουμε την πιστοληπτική ικανότητα, ούτως ώστε από το 2018 να γίνουμε ξανά ένα «φυσιολογικό» κράτος. Πάμε να την αποκτήσουμε, έχουν γίνει βήματα, αλλά το Brexit μας πάει πίσω. Έχουν γίνει βήματα μπροστά, με τη συμφωνία πέρσι το καλοκαίρι και μετά το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης τώρα, αλλά μας πάει βήματα πίσω αυτή η ιστορία του Brexit και είναι ό,τι χειρότερο μπορούσε να μας συμβεί αυτή τη στιγμή».