Τη Δευτέρα 23 Μαίου, βουλευτής του Ποταμιού, Σπύρος Λυκούδης μιλά στους Δημήτρη Καμπουράκη και Νότη Παπαδόπουλο για το Ποτάμι, την Κεντροαριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ. {{{ audio1 }}}
Για την πιθανότητα συνεργασίας του Ποταμιού με τη Ν.Δ.
«Εγώ ξέρω ότι το Ποτάμι, του οποίου είμαι βουλευτής, έχει πάρει πολιτική απόφαση συμμετοχής στη διαδικασία του διαλόγου που θα ανοίξει ένα δρόμο για να συγκροτηθεί ο χώρος (της Κεντροαριστεράς). Πρέπει να σας πω ότι σέβομαι και τιμώ τη Ν.Δ., διότι είναι μια μεγάλη παράταξη, η οποία, πέρα από τις αδυναμίες της και τα προβλήματά της, έχει επιδείξει και περιόδους θετικής παρουσίας στην ελληνική πολιτική ζωή. Αλλά πολιτικά, από την άποψη του στρατηγικού σχεδιασμού και λοιπά, νομίζω ότι εγώ δεν μπορώ, ούτε η προϊστορία μου ούτε η διαδρομή μου ούτε οι πολιτικές μου απόψεις ταιριάζουν, στο να είμαι σε μια τέτοια συνάντηση.
Εάν η αντίληψη που υπάρχει στο ΠΑΣΟΚ και στην Κεντροαριστερά είναι ότι αυτός ο χώρος είναι ο εκφραστής της Κεντροαριστεράς, τότε πρέπει να πάψουμε να την ψάχνουμε όλοι οι υπόλοιποι και να πούμε να πάμε να προσχωρήσουμε. Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Θέλω να πω ότι εδώ είναι και πολιτική συμπεριφορά που έχει πολλές φορές το ΠΑΣΟΚ, ότι «εμείς είμαστε εδώ και αν θέλετε, ελάτε». Δεν είναι έτσι τα πράγματα».
Για τον ΣΥΡΙΖΑ
«Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ έχει μια πολιτική συμπεριφορά που είναι μακράν αυτών που επιδιώξαμε όταν φτιάχναμε το Συνασπισμό, δηλαδή αυτός ο άκρατος λαϊκισμός και οι πολιτικές του συνεργασίες, με τμήματα πολιτικά, ενός χώρου που δεν θα μπορούσα να διανοηθώ στο παρελθόν εγώ ποτέ ότι θα μπορούσαμε να συμπράξουμε, εννοώ με το χώρο της λαϊκίστικης Δεξιάς, του κ. Καμμένου, με πείθουν ότι σε ένα τέτοιο χώρο δεν θα μπορούσα να παραμείνω. Αυτά που είπε ο ΣΥΡΙΖΑ τα 3-4 τελευταία χρόνια, δεν έχουν καμία σχέση με τους λόγους που τον γέννησαν».
Για τις σχέσεις του με τον Φώτη Κουβέλη
«Όχι, δεν έχω διακόψει τις προσωπικές μου σχέσεις, αλίμονο, αλλά έχουν περιοριστεί στα τυπικά, δηλαδή τα χρόνια πολλά στις γιορτές και λοιπά και αν ποτέ συναντηθούμε. Ξέρετε, ακόμη και οι πιο έντονες φιλίες, σε περιβάλλοντα πολιτικά και σε πολιτικές παρέες, όταν επέρχονται αλλαγές ριζικές και βασικές πολιτικές αλλαγές, αλλάζουν και οι σχέσεις».
