Τη Δευτέρα 20 Οκτωβρίου η εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ., Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου μιλησε στους Μπάμπη Παπαπαναγιώτου και Άρη Ραβανό για την οικονομία, την κρίση και την έξοδο από το Μνημόνιο.{{{ audio1 }}}

Για την οικονομία, την κρίση και την έξοδο από το Μνημόνιο

«Στο τέλος του χρόνου υπάρχει το τέλος της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης και η συνέχιση αυτής του ΔΝΤ, η οποία καλό θα ήταν να συμφωνήσουμε πως άμα δεν τη χρειαζόμαστε, να μην την πάρουμε. Σ’ αυτό το πλαίσιο, υπάρχει μια συζήτηση με όλους για την πραγματοποίηση αυτής της εξόδου, με όρους ασφάλειας. Έχει σχολιαστεί πανταχόθεν, από όλους τους παράγοντες, ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή μια αξιωματική αντιπολίτευση στη χώρα που υποστηρίζει ανοιχτά ότι εάν υπάρξει συμφωνία με τους εταίρους μας, δεν θα τηρηθεί αυτή η συμφωνία. Αυτό δημιουργεί μία αβεβαιότητα που είναι λογικό και επόμενο να έχει επιπτώσεις. Όταν βρισκόμαστε μπροστά στο ενδεχόμενο λήξης του Μνημονίου και συζητάμε πώς θα πάμε στην επόμενη μέρα και η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας μας λέει ότι δεν τη νοιάζει πώς θα το κάνουμε αυτό και πως δεν θα αναγνωρίσει τη συμφωνία, είναι λογικό να υπάρχουν αναταράξεις. Η διαφορά μας είναι στην προσέγγιση του πώς θα φύγουμε. Η προσέγγιση της κυβέρνησης είναι ότι θα φύγουμε σε συνεννόηση με τους εταίρους μας και βάζοντας ένα δίχτυ ασφαλείας, ούτως ώστε να μας προστατεύσει από φαινόμενα όπως αυτά που είδαμε προχθές. Όταν ξεκίνησε η κρίση, η Ευρώπη ήταν αμήχανη να προστατευθεί από την κρίση και όχι μόνο να προστατεύσει την Ελλάδα. Τώρα, υπάρχουν αυτοί οι μηχανισμοί, τους οποίους θυμίζω ότι φτιάξαμε εμείς, όλοι μαζί οι Ευρωπαίοι, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε φαινόμενα όπως αυτά που συνέβησαν πριν από χρόνια και πριν από τρεις ημέρες επίσης. Με χαροποιεί ότι υφίστανται αυτοί οι μηχανισμοί και θέλουμε να βρεθεί ένας τρόπος – και αυτό προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση – να λειτουργήσουν αυτοί οι μηχανισμοί σαν δίχτυ ασφαλείας για να μπορέσουμε να περάσουμε στη μετά το Μνημόνιο εποχή όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Και αυτό, θα έπρεπε να είναι εθνικός στόχος και να συζητάμε το πώς και όχι το αν πρέπει…»