Τρυπώνει καθημερινά στα σπίτια και στις ζωές ανθρώπων οπλισμένη με την περιέργεια και τη φωτογραφική της μηχανή, έχοντας έναν και μοναδικό σκοπό, να βγάλει προς τα έξω εικόνες ανάγλυφες, αληθινές και πολύχρωμες. Η Νιλέτα Κοτσίκου είναι η γλυκύτατη 27χρονη αρχιτέκτονας –και φιλόδοξη φωτογράφος, όπως δηλώνει η ίδια- που βρίσκεται πίσω από το μπλογκ [imatioθíki]. Εκεί θα δεις να παρελαύνουν όλων των ειδών οι δημιουργικοί άνθρωποι χωρίς στημένες πόζες και photoshop. Τυχόν καλώδια δεν μαζεύονται, οι ατέλειες δεν καλύπτονται και τα ρούχα δεν είναι δανεισμένα από πανάκριβες μπουτίκ. Η ίδια μας μίλησε για την αρχή αυτής της ιδέας, την εξέλιξη της και τα απρόοπτα που συναντά.
*Εχω σπουδάσει αρχιτεκτονική στην Πάτρα, και συνέχισα στο επάνω στο ίδιο αντικείμενο κάνοντας για ένα χρόνο μεταπτυχιακό στη Βαρκελώνη και σεμινάρια στην Αμερική. Αυτή τη στιγμή κάνω το διδακτορικό μου επάνω στην αρχιτεκτονική και την κυκλοφορία στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
*Το μεταπτυχιακό μου στη Βαρκελώνη ήταν αρκετά έντονο, διαρκούσε εννέα μήνες, επομένως ήταν όλα πολύ συμπιεσμένα και περνούσα όλη μου τη μέρα μπροστά στον υπολογιστή. Μέσα σε όλες αυτές τις εργασίες που είχα, αποφάσισα να κάνω κάτι που εγώ επέλεξα, με τα δικά μου χρονικά όρια και γούστα. Ετσι ξεκίνησα αρχικά το ni.ko, το οποίο έχει κυρίως φωτογραφίες. Στη συνέχεια, επειδή μου άρεσαν από πάντα οι φωτογραφίες και έτυχε να έχω και χρόνο, ξεκίνησα πέρυσι τον Μάιο την Imatiothiki.
*Ηθελα να δω πώς θα πήγαινε ένα τέτοιο εγχείρημα στην Ελλάδα. Προσπαθώ να κρατάω τα όρια του κάπως ασαφή, δεν θέλω για παράδειγμα να έχει να κάνει αποκλειστικά με τη μόδα ή με τις γυναίκες, αλλά και με ανθρώπους γενικότερα δημιουργικούς. Κινείται γύρω από την ιδέα «ας είμαστε περίεργοι και ας μπούμε στον κόσμο του άλλου».
*Πολλές φορές μπορεί επικοινωνήσουν μαζί μου άνθρωποι που θέλουν να τους φωτογραφίσω, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό αυτό γίνεται συχνά από αυτούς που έχουν τώρα ξεκινήσει να κάνουν κάτι και θέλουν να αναδείξουν τη δουλειά τους. Εφόσον ταιριάζουν και στη δική μου αισθητική, επιλέγω να τους φωτογραφίσω. Από εκεί και πέρα, οι υπόλοιποι είναι φίλοι μου ή ακόμα και άτομα που έχω εντοπίσει μέσω Facebook, είναι περίεργο το πώς λειτουργεί το όλο θέμα με αυτό το μέσο. Υπάρχουν δηλαδή άτομα που ενώ δεν τους έχω συναντήσει ποτέ, τους βλέπω συνέχεια εκεί και αισθάνομαι ότι έχουν κάτι να μου πουν. Οσους τους επιλέγω εγώ, τους φωτογραφίζω δωρεάν, αλλά στους υπόλοιπους ζητάω ένα μικρό χρηματικό ποσό γιατί πλέον χρειάζεται να βγάλω και τα έξοδα μου. Θέλω να συντηρήσω το site, αλλά ο απώτερος σκοπός είναι να αγοράσω επιτέλους μία καλύτερη φωτογραφική μηχανή.
*Η φωτογράφηση γίνεται μέσα σε μία ημέρα και τον χειμώνα είναι περισσότερο πιεσμένα τα πράγματα, γιατί δεν υπάρχει τόσο φως. Συνήθως τους αναγκάζω να ξυπνάνε νωρίς! Ξεκινάω με τη συνέντευξη, την οποία παλαιότερα την προετοίμαζα, αλλά πλέον δεν έχω τόσο χρόνο. Εχει στην ουσία τη μορφή μιας συζήτησης που μπορεί να κρατήσει και δύο ώρες. Ο σκοπός είναι να νιώσουμε και οι δύο άνετα γιατί και εγώ πηγαίνω στο σπίτι κάποιου που δεν γνωρίζω καθόλου. Θέλω να βγαίνει και αυτό που κάνει ο άλλος, αλλά και το ποιος είναι, για αυτό αφήνω την κουβέντα να κυλήσει και όπου πάει. Στη συνέχεια κοιτάμε τα ρούχα που θα φορέσουν και τώρα πλέον τα επιλέγω εγώ γιατί θέλω να βγει και κάτι διαφορετικό.
*Μέχρι στιγμής δεν έχει πάει κάτι στραβά, αλλά η αλήθεια είναι ότι θα κοιτάξω να υπάρχει πάντα κάποιος κοινός γνωστός, δεν θέλω να πηγαίνω σε κάποιον που δεν ξέρω καθόλου. Μου έχουν συμβεί καλά απρόοπτα, από την άποψη ότι έχω γνωρίσει αξιόλογα άτομα, με τα οποία κάνω τελικά παρέα.
*Αυτό που μπορεί να συμβεί είναι να βρεθώ σε ένα σπίτι που θα είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που είχα φανταστεί ή να είναι πολύ μικρό και σκοτεινό. Οσο γνωρίζεις όμως και τον άλλο, βρίσκεις και τον τρόπο να τον φωτογραφίσεις στον χώρο του. Δεν ζούμε όλοι στα τεράστια σπίτια που βλέπουμε στα περιοδικά, οι περισσότεροι από εμάς μένουμε στην πραγματικότητα σε ένα διαμέρισμα, αυτά είναι τα σπίτια μας. Θέλω να φαίνονται ακόμα και τα καλώδια και οι πρίζες γιατί αυτή είναι η αλήθεια.
*Την μόδα την παρακολουθώ και μου αρέσει πάρα πολύ. Αυτό που μου αρέσει απίστευτα είναι να βλέπω τι φοράνε οι άλλοι και το πώς επιλέγουν να το φορέσουν, ειδικά αν πρόκειται για άτομα που τιμούν και εκτιμούν τα ρούχα τους και συνδέονται με αυτά χωρίς να τα πετάνε αμέσως. Προσωπικά θα έλεγα ότι ο τρόπος που ντύνομαι είναι βαρετός. Οταν φωτογραφίζω κοπέλες έχω πολλές ιδέες για το τι να βάλουν και ενθουσιάζομαι, αλλά όταν ντύνομαι εγώ καταλήγω στα ίδια και λέω πάντα πως θα ήθελα να βάλω κάτι πιο ωραίο.
*Μου αρέσει ο σχεδιαστής Hussein Chalayan γιατί πηγαίνει τη μόδα σε άλλα επίπεδα, ο τρόπος που σχεδιάζει σχετίζεται και αρκετά με τον χώρο του design , είναι πιο κοντά σε μένα. Πραγματικά κάνει τέχνη, για μένα είναι ο καλύτερος.
