Στην ερώτηση «γιατί οι γυναίκες κάνουν σεξ;» με ευκολία θα απαντούσαμε το προφανές: για να νιώσουν ευχαρίστηση, για να εκφράσουν την αγάπη τους ή για να μείνουν έγκυοι. Δύο καθηγητές ψυχολογίας από το Τέξας όμως ήταν βέβαιοι ότι για τις γυναίκες τίποτα δεν είναι απλό ή αυτονόητο. Έκαναν μια έρευνα στην οποία συμμετείχαν 3.000 γυναίκες και προσδιόρισαν 237 διακριτά σεξουαλικούς λόγους που κατέγραψαν και ανέλυσαν στο βιβλίο «Γιατί οι γυναίκες κάνουν σεξ» (εκδ. Κάτοπτρο). Η Σίντι Μέστον και ο Ντέιβιντ Μπους εξηγούν ότι η φύση των κινήτρων των γυναικών κυμαίνεται από την πεζότητα («βαριόμουν») έως την άκρατη πνευματικότητα («ήθελα να πλησιάσω το Θεό») και από το γνήσιο αλτρουισμό («ήθελα να κάνω το σύντροφό μου να νιώσει καλά με τον εαυτό του») έως την καθαρή εκδίκηση («ο σύζυγός μου με απάτησε»). Μερικές γυναίκες κάνουν σεξ για να αισθανθούν ισχυρές και άλλες για να εξευτελίσουν τον εαυτό τους. Ορισμένες θέλουν να εντυπωσιάσουν τις φίλες τους, άλλες να βλάψουν τους εχθρούς τους («έπρεπε να διαλύσω τη σχέση μιας κοπέλας που μισούσα οπότε κοιμήθηκα με το φίλο της»). Μερικές εκφράζουν την αγάπη τους («ήθελα να γίνω ένα με το σύντροφό μου»), ενώ άλλες σοκάρουν με την κακία τους («ήθελα να μεταδώσω σε κάποιον άλλο την ασθένεια που είχα»). Βασιζόμενοι στις μαρτυρίες, οι Αμερικανοί καθηγητές έδωσαν στη γυναικεία σεξουαλικότητα τόσες ερμηνείες ώστε σίγουρα σε μία – ή σε περισσότερες από αυτές – όλες να μπορούμε να βρούμε ένα κομμάτι του εαυτού μας.

Το σεξ ως ψυχοθεραπεία

Η αυτοεκτίμηση μιας γυναίκας επηρεάζει και επηρεάζεται από τη σεξουαλικότητά της, τις σεξουαλικές εμπειρίες της και το σεξαπίλ της. «Έχω κοιμηθεί με έξι άνδρες στη ζωή μου», λέει μια 24χρονη. «Τις πέντε από τις έξι φορές το έκανα επειδή κολακεύτηκα από το φλερτ τους. Συνήθως μου την πέφτουν κάτι αχρείοι οπότε ένιωσα υπέροχα όταν με πρόσεξαν σοβαροί και όμορφοι τύποι». Η έρευνα αποδεικνύει πως η σεξουαλική συνεύρεση «μπουστάρει» τον εγωισμό καθώς αυξάνει την έκκριση των ορμονών της ευτυχίας και τονώνει την αυτοπεποίθηση ώστε να βρει κάποια καλύτερο εραστή από αυτόν που ήδη έχει ενώ δίνει την αίσθηση της σεξουαλικής ισχύος.

Βέβαια, γυναίκες που ως παιδιά δεν πήραν αρκετή προσοχή από τους γονείς τους ή που δεν πήραν το είδος της προσοχής που είχαν ανάγκη, ενδέχεται να εξελιχθούν σε ενήλικες με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αυτές οι γυναίκες είναι πιθανό να αναζητούν μέσω του σεξ την προσοχή που δεν έλαβαν από τους γονείς τους, όπως φαίνεται στην έρευνα των δύο Αμερικανών καθηγητών ψυχολογίας. Οι ίδιες αναφέρουν μάλιστα ότι μέσα από τη σαρκική επαφή θέλησαν να νιώσουν την αγάπη που δεν πήραν από την οικογένειά τους. «Μεγάλωσα πιστεύοντας ότι κάτι πήγαινε στραβά μ’ εμένα, κάτι για το οποίο άξιζα να με κακοποιούν. Αργότερα το σεξ ήταν η πρώτη μορφή προσοχής που μου προσφέρθηκε και, παρ’ ότι δεν έκανα μακροχρόνιες σχέσεις, τουλάχιστον για όσο συνέβαινε ένιωθα να με εκτιμούν και να με αγαπούν», λέει μια 26χρονη.

Το κίνητρο της ενίσχυσης του Εγώ μπορεί να είναι τόσο καθοριστικό ώστε να φτάνει στα άκρα: πολλές γυναίκες ομολογούν στην έρευνα ότι έχουν κάνει σεξ με στόχο να νιώσουν αφέντρες. «Έχει να κάνει περισσότερο με το αίσθημα ότι μπορείς να πάρεις την πρωτοβουλία των κινήσεων και ότι διαθέτεις εξουσία πάνω στον ερωτικό σου σύντροφο», λέει μια 30χρονη. Μία άλλη αποκομίζει ακόμα μεγαλύτερη ηδονή όταν έχει την εξουσία: «Έχω κάνει σεξ με δύο τύπους επειδή τους λυπήθηκα. Ήταν παρθένοι και ντρέπονταν οπότε τους πρόσφερα εγώ αυτήν τη χαρά. Ένιωσα ότι είχα εξουσία πάνω τους, σαν να ήταν αδύναμα πλασματάκια που ήλεγχα εγώ».

Αν και φαινομενικά αντίθετη με την ηδονή της εξουσίας, η σεξουαλική υποταγή είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. «Το βρίσκω απολαυστικό να παραδίνομαι όταν κατά τα άλλα πρέπει να έχω διαρκώς τον έλεγχο της ζωής μου. Όταν ο άλλος με επιθυμεί τόσο πολύ ώστε θέλει να με εξουσιάζει, νιώθω πως έχω τον απόλυτο έλεγχο», λέει μια 32χρονη. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που η σεξουαλική υποταγή αποτελεί αγαπημένη σεξουαλική φαντασίωση, δεύτερη στη λίστα της έρευνας μετά τη φαντασίωση του «ρομαντικού εραστή».

Το σεξ ως αντάλλαγμα

Το Σεπτέμβριο του 2008 η Νάταλι Ντίλαν, 22 ετών, ήθελε να κάνει το μάστερ της στην ψυχολογία αλλά δεν της έφταναν τα χρήματα. Σκέφτηκε να δουλέψει ως πόρνη όπως η μεγαλύτερη αδελφή της (που χρειάστηκε μόνο τρεις εβδομάδες για να μαζέψει τα δίδακτρά της) τελικά όμως κατέληξε σε κάτι πιο προσοδοφόρο: να βγάλει σε δημοπρασία την παρθενιά της. Και να κερδίσει – λέγεται – 4 εκατομμύρια δολάρια. Η Στεφάνι Γκέρσον, μια Αμερικανίδα τουρίστρια, ήθελε να κατασκηνώσει στη ζούγκλα του Αμαζονίου για μερικές εβδομάδες. Για προστασία σκέφτηκε να ζητήσει τη βοήθεια ενός αγοριού που εργαζόταν ως σερβιτόρος στο ξενοδοχείο της. Δεν της άρεσε αλλά τον φλέρταρε και τελικά έφυγαν μαζί για το δάσος. «Ήταν καλή συμφωνία και για τις δύο πλευρές. Εγώ κέρδισα αναμνήσεις από τον Αμαζόνιο κι εκείνος σεξ με μια Αμερικανιδούλα».

Η έρευνα του Πανεπιστημίου του Τέξας δείχνει πως οι γυναίκες χρησιμοποιούν το σεξ ως αντάλλαγμα, όχι όμως για λόγους επιβίωσης (σε αυτή την περίπτωση γίνεται επάγγελμα). «Περισσότερο έχει να κάνει με το να αποκτήσουν κάτι που έχουν βάλει στόχο παρά για είδη πρώτης ανάγκης –εκτός αν πιστέψουμε ότι μια τσάντα που κοστίζει 2.000 δολάρια είναι απαραίτητη», σχολιάζουν οι ερευνητές. Μεταξύ των λόγων για τους οποίους έκαναν σεξ, οι γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη ανέφεραν: ήθελα να πάρω αύξηση/να με προσλάβουν σε δουλειά/να πάρω προαγωγή/να βγάλω χρήματα/να κάνω δωρεάν διακοπές/μου πρόσφεραν ναρκωτικά. Μάλιστα, το σεξ ως αντάλλαγμα δεν είναι φαινόμενο που συμβαίνει μόνο στις κοινωνίες του καταναλωτισμού αλλά και σε άλλες με πιο πρωτόγονη οργάνωση. Οι γυναίκες στα νησιά Τρόμπριαντ (στην Παπούα Νέα Γουινέα) λαμβάνουν δώρα για κάθε συνεύρεση. Το αξιοπερίεργο είναι πως σε αυτό τον πολιτισμό οι γυναίκες επιθυμούν τη σεξουαλική επαφή όσο και οι άνδρες. Γι’ αυτές αλλά και για πολλές γυναίκες σε όλο τον κόσμο ισχύει ότι η σεξουαλικότητά τους είναι τόσο πολύτιμη ώστε αξίζει να προσφέρεται ως αντάλλαγμα.

Το σεξ ως τρόπαιο

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε, τόσο εμπειρικά όσο και επιστημονικά, ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των ανδρών είναι κυρίαρχη δύναμη στη φύση – ακόμα και τα ζώα μπορεί να κάνουν καβγά για να κερδίσουν ένα θηλυκό. Αυτό που αποκαλύπτει η έρευνα είναι ότι οι γυναίκες ανταγωνίζονται μεταξύ τους σεξουαλικά όπως και οι άνδρες. Και όπως ακριβώς οι άνδρες κονταροχτυπιούνται για να κατακτήσουν μια θέση κύρους και να έχουν περισσότερα χρήματα (άρα και ερωτικές επιτυχίες), έτσι και οι γυναίκες επιδίδονται σε ένα μόνιμο αγώνα: αυτόν την εξωτερικής εμφάνισης. Σύμφωνα με έρευνα του Χάρβαρντ, οι γυναίκες ξοδεύουν περισσότερα χρήματα για την ομορφιά τους απ’ όσα δίνουν για την εκπαίδευση ή για άλλες κοινωνικές υπηρεσίες.

Ο ανταγωνισμός δεν είναι μόνο γραμμένος στα γονίδιά μας αλλά γίνεται και αυτοσκοπός, όταν ας πούμε σε μια παρέα οι γυναίκες βάζουν τα δυνατά τους για το ποια θα ρίξει στο κρεβάτι τον έναν και μοναδικό άνδρα ή όταν μια γυναίκα θέλει να συνευρεθεί με έναν άνδρα μόνο και μόνο για να πληγώσει τη σύντροφό του. Οι ίδιες αντιπαλότητες βρίσκονται και πίσω από αυτό που οι ψυχολόγοι ονομάζουν «το φαινόμενο του μπασίστα»: επειδή ο μπασίστας στέκεται πιο πίσω από τον τραγουδιστή ή τον πρώτο κιθαρίστα, οι γκρούπις που κοιμούνται με αυτόν είναι λιγότερο σημαντικές από εκείνες που κοιμούνται με τον τραγουδιστή.

Είτε είναι γκρούπις είτε κορίτσια σε ηλικία γάμου, οι γυναίκες πάντα κυνηγούν τους πιο επιθυμητούς άνδρες (αυτούς που είναι κατάλληλοι για αναπαραγωγή). Σε κοινωνίες όπου επιτρέπεται η πολυγυνία, πολλές γυναίκες προτιμούν να είναι δεύτερες ή τρίτες σύζυγοι ενός άνδρα υψηλής κοινωνικής θέσης παρά οι μοναδικές σύζυγοι ενός με χαμηλή κοινωνική θέση. Στις μονογαμικές κοινωνίες όμως το παιχνίδι παίζεται αλλιώς: ο μόνος τρόπος για να έχεις ένα δεσμευμένο άνδρα είναι να γίνεις ερωμένη του. Κάπως έτσι ξεκινάει, από καταβολής κόσμου, η ιστορία της μοιχείας. Σύμφωνα με την έρευνα, το 87% των ανδρών και το 94% των γυναικών ομολογούν ότι είχαν τουλάχιστον μία ερωτική περιπέτεια ενώ βρίσκονταν σε σχέση.