Είναι λίγο δύσκολο αυτές τις μέρες να πεις σε κάποιον «Hello» χωρίς να λάβεις την απάντηση «It’s me» (ή χωρίς έστω κάποιος να σου πει «Αντέλ, εσένα πήρα;»). Η επιτυχία της 27χρονης Βρετανίδας τραγουδίστριας και τραγουδοποιού είναι τόσο σαρωτική τους τελευταίους μήνες που δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι το αγαπημένο κορίτσι των μουσικοκριτικών το 2008 (με το άλμπουμ «19») θεωρείται πλέον από πολλούς ως η μοναδική σωτηρία της ασθμαίνουσας μουσικής βιομηχανίας. Σε περιπτώσεις σαν τη δική της δεν μπορεί τίποτε, μεμονωμένα, να εξηγήσει το μέγεθος της απήχησης. Δεν οφείλεται ένα κατακλυσμιαίο φαινόμενο μόνο στη φωνή ούτε μόνο στα τραγούδια ή στην αξιαγάπητη προσωπικότητα. Τίθεται θέμα συγκυριών και τύχης αλλά κι εκείνος ο σημαντικός παράγων που οι Γάλλοι αποκαλούν je ne sais quoi (αυτό το «κάτι», δηλαδή, που έψαχνε και η Καίτη Γαρμπή πριν από 15 χρόνια).

Η Αντέλ, ο Τζίμι Φάλον και η παρέα τους ερμηνεύουν το «Hello» συνοδεία παιδικών μουσικών οργάνων. Φωτογραφία: Alasdair Mclellan, Instagram, Fame Flynet/visualhellas.gr

Για κάθε σούπερ σταρ υπάρχει μια συγκεκριμένη στιγμή που εκτοξεύει τη φήμη του στα πέρατα της οικουμένης. Για την Αντέλ αυτή η στιγμή ήταν η σπαραξικάρδια ζωντανή ερμηνεία του τραγουδιού «Someone Like you» στα Brit Awards του 2011. Μια φωνάρα, ένα πιάνο και τα δάκρυα που δεν κατάφερε να συγκρατήσει στο τέλος της εμφάνισής της ήταν αρκετά για να συγκινηθεί σχεδόν ολόκληρος ο πλανήτης. Το τραγούδι έγινε νούμερο ένα στη Βρετανία μέσα σε λίγες μέρες και το άλμπουμ «21», που είχε ήδη βγάλει την επιτυχία «Rollling in the Deep», ξεκίνησε δυναμικά την (τρελή) πορεία του. Μέχρι σήμερα έχει πουλήσει πάνω από 30 εκατομμύρια αντίτυπα διεθνώς, μιλάμε για αστρονομικά νούμερα και για ένα σουξέ που θα φαινόταν αδιανόητο να επαναληφθεί. Μετά ήρθε το «Hello». Η Αντέλ περίμενε 4 χρόνια για να επιστρέψει στη δισκογραφία – η μόνη κυκλοφορία που παρηγόρησε για λίγο τους θαυμαστές της όσο ζούσε έναν καινούργιο έρωτα, έμενε έγκυος και γεννούσε ήταν το «Skyfall», ένα τραγούδι που γράφτηκε για την ομώνυμη ταινία του Τζέιμς Μποντ και για τη σύνθεση του οποίου η ξανθιά από το Τότεναμ κέρδισε Χρυσή Σφαίρα και Όσκαρ.

Με τούτα και με τα άλλα φτάσαμε στους τελευταίους μήνες του 2015. Το βίντεο για το τραγούδι «Hello» – πόσο ευφυές το να ξεκινάει το πρώτο της σινγκλ έπειτα από χρόνια απουσίας με τη φράση «Γεια. Εγώ είμαι» – έκανε την εμφάνισή του στο διαδίκτυο στις 22 Οκτωβρίου και μέσα σε 24 ώρες είχε συγκεντρώσει πάνω από 27,7 εκατομμύρια views στο you tube, καταρρίπτοντας το ρεκόρ που κατείχε μέχρι τότε η Τέιλορ Σουίφτ με το βίντεο για το τραγούδι «Bad Blood». Την ώρα μάλιστα που γράφονταν αυτές οι γραμμές είχε ξεπεράσει τα 714 εκατομμύρια views. Το άλμπουμ «25» που κυκλοφόρησε στις 20 Νοεμβρίου ξεπέρασε τελικά ακόμα και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις σχετικά με την εμπορικότητά του, με πάνω από 8 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως μέσα σε διάστημα 3 μονάχα εβδομάδων σε μια εποχή και σε μια βιομηχανία που μόνο μείωση βλέπει στους αριθμούς και τους δείκτες της.

Η Αντέλ μοιάζει ασταμάτητη. Τέτοια θερμότατη ανταπόκριση δεν συναντάται συχνά. Ελάχιστοι είναι οι αστέρες της μουσικής που έχουν αγαπηθεί με τόσο καθολικό τρόπο. Ως ένα βαθμό η επιτυχία της μέτζο-σοπράνο Αντέλ οφείλεται στη φωνή της. Μπορεί να μην έχει τη μεγαλύτερη έκταση του κόσμου (δεν πιάνει τις οκτάβες της Μαράια Κάρεϊ), όμως έχει χαρακτήρα, βάθος και ζεστή χροιά. Στα τέλη του 2011, στο απόγειο της επιτυχίας του «21», υπέφερε από αιμορραγία στις φωνητικές χορδές και χρειάστηκε επέμβαση, η οποία ενίσχυσε τελικά τις ψηλές νότες της και άφησε τη φωνή της πιο καθαρή. Αυτό που υπάρχει περίσσιο (και συχνά μεγαλειώδες) στις ερμηνείες της είναι το συναίσθημα. Το «21» έσκισε γιατί το μετέδιδε ατόφιο, είτε επρόκειτο για θυμό και πικρία είτε για την αίσθηση της παραίτησης που μπορεί να σου προκαλέσει μια ερωτική απογοήτευση. Στο «25» δεν έχει να αντλήσει έμπνευση από τα γκομενικά της – βρίσκεται άλλωστε σε σταθερή σχέση (με Βρετανό επιχειρηματία και φιλάνθρωπο) και μεγαλώνει το μικρό Άντζελο – γι’ αυτό και στρέφεται στην (πρόωρη) κρίση ηλικίας που περνάει (αναφέρεται πολλές φορές στους στίχους της στην ενηλικίωση και στην έναρξη της περιόδου της ωριμότητας) αλλά και στο αντίο που πρέπει να πει οριστικά στον τρόπο ζωής των κοινών θνητών.

Με τα βραβεία Γκράμι στην αγκαλιά της το 2012.Φωτογραφία: Alasdair Mclellan, Instagram, Fame Flynet/visualhellas.gr

Άλλη μία αιτία της παγκόσμιας κυριαρχίας της είναι φυσικά η ευκολία με την οποία μπορεί να ταυτιστεί μαζί της ο μέσος ακροατής, είτε βρίσκεται στη Βέροια είτε ζει στο Τόκιο. Στις τηλεοπτικές συνεντεύξεις της εμφανίζεται συνήθως φυσική, αυθόρμητη και αστεία, ελαφρώς αδέξια και αφοπλιστικά ειλικρινής. Υπάρχει μάλιστα ένα βίντεο στο you tube με τίτλο «The Adele Cackle», ένα μοντάζ που δείχνει την Αντέλ να γελάει με το δικό της χαρακτηριστικό τρόπο σε διάφορες τηλεοπτικές εμφανίσεις. Είναι τόσο χαριτωμένη που προσωπικά θα μπορούσα να το βλέπω να παίζει σε λούπα χωρίς να βαρεθώ. Δεν ντρέπεται να παραδεχτεί ότι η μεγάλη μουσική επιρροή της είναι τα τραγούδια των Spice Girls, τις οποίες μιμούνταν σε οικογενειακά δείπνα όταν ήταν κοριτσάκι (παρεμπιπτόντως, τη μεγάλωσε η μητέρα της μόνη). Η αγαπημένη της ήταν η Ginger Spice και η μικρή Αντέλ ένιωσε συντετριμμένη όταν η Τζέρι Χάλιγουελ αποφάσισε να εγκαταλείψει το συγκρότημα για να ακολουθήσει σόλο καριέρα. Στην εφηβεία της βέβαια άκουγε Σινέντ Ο’ Κόνορ, The Cure, Ντάστι Σπρίνγκφιλντ, Σελίν Ντιόν και Άνι Λένοξ. Πήγε στο ίδιο σχολείο, μια φημισμένη μουσική ακαδημία του Λονδίνου, με τη Λιόνα Λιούις και την Τζέσι Τζέι κι εκεί έμαθε και θαύμασε την Έτα Τζέιμς και την Έλα Φιτζέραλντ.

Υπάρχει ωστόσο και το θέμα των κιλών. Τώρα που προσπαθεί να αποκτήσει μεγαλύτερη σωματική αντοχή προκειμένου να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της επικείμενης περιοδείας της, δήλωσε στο περιοδικό «Rolling Stone» πως έχει ελαττώσει τη ζάχαρη, δεν έχει κόψει όμως τους υδατάνθρακες γενικώς («ποτέ δεν θα επέβαλλα τέτοια στέρηση στον εαυτό μου») και πηγαίνει πιο συχνά στο γυμναστήριο «για να είμαι σε λίγο καλύτερη φόρμα, όχι για να γίνω ξαφνικά αδύνατη». «Τι πρόγραμμα ακολουθείς;» τη ρώτησε ο δημοσιογράφος. «Κυρίως βαρυγγωμώ», απάντησε καγχάζοντας. Γενικώς μιλάει σαν να σκέφτεται φωναχτά: «Θα επιδείκνυα το σώμα μου αν ήμουν πιο λεπτή; Μάλλον όχι, γιατί το κορμί μου είναι δικό μου. Όμως μερικές φορές με πιάνει περιέργεια σχετικά με το αν θα είχα υπάρξει το ίδιο επιτυχημένη αν δεν ήμουν ελαφρώς παχουλή. Νομίζω ότι θυμίζω σε όλους τον εαυτό τους. Όχι επειδή έχουν όλοι περιττά κιλά αλλά επειδή δεν είμαι τέλεια και πολλοί σταρ παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως τέλειο, άπιαστο, απρόσιτο».

Εννοείται πως δεν μασάει καθόλου να καταγγείλει το σεξισμό της βιομηχανίας του θεάματος. «Με έχουν ρωτήσει τόσες πολλές φορές αν θα έκανα φωτογράφιση για το «Playboy» που καταντάει γελοίο. Και αναρωτιέμαι αν με ρωτάνε επειδή είμαι γυναίκα ή επειδή είμαι χοντρή», δηλώνει αυτοσαρκαζόμενη. Φιλοδοξεί επίσης να αποτελέσει υγιές πρότυπο για τα νεαρά κορίτσια που τη θαυμάζουν: «Μου αρέσει να δείχνω ωραία, όμως βάζω πάντα την άνεση πάνω από τη μόδα. Δεν βρίσκω ελκυστικά τα πολύ αδύνατα κορίτσια. Να είσαι υγιής και ευτυχής είναι αυτό που έχει σημασία. Ποτέ δεν είχα θέμα με την εμφάνισή μου. Ούτως ή άλλως, πάντα προτιμούσα να πάω για φαγητό με τους φίλους μου παρά να πάω στο γυμναστήριο», λέει και την πιστεύεις. Πιθανώς να μην υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να κάνει καλά η Αντέλ. Να μια ντίβα που αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να την εφεύρουμε.