Λίμνη Τσιβλού, Περιστέρα, Σόλο, Ζαρούχλα. Η είσοδος σε αυτό το τοπίο της ορεινής Αχαΐας γίνεται σχεδόν χωρίς προειδοποίηση. Οι γνωστές εικόνες της εθνικής οδού Αθηνών – Πατρών και μετά η παράκαμψη για την Ακράτα. Η πινακίδα στην πλατεία δείχνει τον δρόμο προς τη Ζαρούχλα. Ο δρόμος, φαρδύς και ασφαλτοστρωμένος σε όλη τη διαδρομή, ανηφορίζει αμέσως προς το βουνό, ανάμεσα στο πευκοδάσος που συχνά φτιάχνει αψίδες και θόλους πάνω από την άσφαλτο.


Μετά από 11 χλμ. εμφανίζεται το πρώτο χωριό της διαδρομής, ο Πύργος, και μετά από άλλα 4 χλμ. η Βαλίμη με τα ωραία πετρόκτιστα σπίτια. Ανηφορίζοντας, η θέα του Κορινθιακού κόλπου που αποκαλύπτεται μέσα από τα «παράθυρα» των λοφοσειρών είναι ο πιο ευχάριστος σύντροφος. Τέσσερα χλμ. όμως μετά τη Βαλίμη η θέα του Κορινθιακού παραχωρεί τη θέση της στο αμιγές ορεινό τοπίο με τις βαθιές χαράδρες και τις δασοσκέπαστες πλαγιές.


Μετά από 5 χλμ. υπάρχει μια από τις ισχυρότερες προκλήσεις αυτής της περιοχής. Η πινακίδα μάς προτρέπει να μπούμε στον χωματόδρομο, ο οποίος ξεκινά από τα δεξιά της ασφάλτου και οδηγεί προς τα Καλάβρυτα και το χιονοδρομικό κέντρο. Λίγο μετά την παράκαμψη συναντάμε τα λίγα σπίτια του χωριού Τσιβλός, που τον χειμώνα ο μοναδικός του κάτοικος είναι ένας βοσκός, και μετά από 2,5 χλμ. βατής διαδρομής από την άσφαλτο την αποκάλυψη! Την πανέμορφη λίμνη Τσιβλού.


Το τοπίο είναι μοναδικό, καθώς το πυκνό πευκοδάσος ξεκινά από τις κορφές και φτάνει ως τα νερά της μικρής λίμνης. Η λίμνη είναι πλούσια σε ψάρια και γι’ αυτό συχνά όλο και κάποιος ψαράς θα κρατάει το καλάμι του καθισμένος κάτω από τα πεύκα, δοκιμάζοντας την τύχη του. Κάθε εποχή αφήνει πάνω στο τοπίο που συνθέτουν οι δασωμένες πλαγιές και η λίμνη τα δικά της χρώματα. Το φθινόπωρο και την άνοιξη δανείζεται τις αποχρώσεις από εκείνη την πλούσια παλέτα που μόνο η φύση διαθέτει αυτές τις εποχές, τον χειμώνα τα χιόνια και η σιωπή του τοπίου τη μεταμορφώνουν, ενώ το καλοκαίρι τη ζωηρεύει η παρουσία των κατασκηνωτών και των κολυμβητών.


Ξανά πίσω στην άσφαλτο διατηρώντας πάντα την επαφή με την υπέροχη φύση, η οποία γίνεται επιβλητικότερη καθώς λίγο μετά ο δρόμος διατρέχει την πλαγιά μιας βαθιάς χαράδρας, για να φτάσει μετά από 4 χλμ. από την παράκαμψη και να περάσει μέσα από το χωριό Αγρίδι, σε υψόμετρο 900 μ. Εδώ υπάρχει πάνω στον δρόμο μια βρύση με τρεχούμενο νερό για τους διψασμένους. Τέσσερα χιλιόμετρα μετά το Αγρίδι, στα δεξιά της ασφάλτου, οι πινακίδες δείχνουν έναν ακόμη χωματόδρομο ο οποίος οδηγεί στα χωριά Περιστέρα (1,5 χλμ.) και Σόλο (2,5 χλμ.). Τα πέτρινα σπίτια με τις κεραμοσκεπές της Περιστέρας είναι σκαρφαλωμένα στην απέναντι πλαγιά, πνιγμένα στο πράσινο. Το χωριό διαθέτει ταβέρνες, όπως ο «Πλάτανος» που σερβίρει ψητές πέστροφες, ξενώνα και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Από εδώ όσοι έχουν ορειβατικές ικανότητες μπορούν να ανεβούν μετά από δύο ώρες πεζοπορία στην κοιλάδα της Στύγας με τους υπέροχους καταρράκτες. Εδώ στα Αροάνια όρη τοποθετείται η ομώνυμη, γνωστή από την αρχαιότητα, πηγή, στο όνομα της οποίας οι θεοί έπαιρναν τον μεγαλύτερο και φοβερότερο όρκο.


Από εδώ η διαδρομή συνεχίζεται για 5 χλμ. ακόμη μέσα από το δάσος της Ζαρούχλας για να καταλήξει στο χωριό, στα 1.100 μ υψόμετρο. Ενα χιλιόμετρο πριν από τη Ζαρούχλα ένας χωματόδρομος οδηγεί στο πολύ κοντινό χωριό Αγία Βαρβάρα.


Η περιοχή φημιζόταν κάποτε για τους εξαιρετικούς κτίστες της. Το μαρτυρούν τα σκόρπια μέσα στο χωριό πυργόσπιτα, όσα έχουν απομείνει, όπως ο πύργος του Σωτ. Χαραλάμπη, προκρίτου Καλαβρύτων, ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην έκρηξη της επανάστασης στην Αγία Λαύρα, όπως μας πληροφορεί η σχετική πινακίδα. Το μαρτυρά και η όμορφη παλιά εκκλησία που προϋπαντεί τον επισκέπτη στην είσοδο της Ζαρούχλας.


Το χωριό είναι κτισμένο στις πλαγιές και στο βάθος μιας ρεματιάς. Το πυκνό δάσος από έλατα που κατεβαίνει από τα γύρω βουνά παραχωρεί τη θέση του στις καρυδιές και στα μποστάνια, για να μη διακοπεί σε κανένα σημείο η παντοκρατορία του πράσινου. Μέσα από αυτό ξεφυτρώνουν οι κόκκινες κεραμοσκεπές των σπιτιών. Το δειλινό, όταν το νερό τρέχει στα αυλάκια για να ποτίσει τα μποστάνια, είναι η πιο «μουσική» ώρα της Ζαρούχλας.


Παλιά το χωριό περιοριζόταν μόνο στη δυτική πλευρά της ρεματιάς και αργότερα επεκτάθηκε και στην άλλη. Εκεί υπάρχουν τα πιο παλιά κτίσματα, μερικά καστρόσπιτα από τα πολλά που έστεκαν κάποτε εκεί ψηλά σαν βιγλάτορες. Τώρα ατενίζουν το υπόλοιπο χωριό που απλώνεται στα πόδια τους. Εκεί υπάρχει και η μεταβυζαντινή εκκλησία της Αγίας Τριάδας με το θεόρατο δένδρο στον περίβολό της.


Το πιο εντυπωσιακό μεσαιωνικό κτίσμα όμως είναι ο πύργος της Ζαρούχλας, ο οποίος αποτελούσε κάποτε την οχυρωμένη κατοικία της οικογένειας Ντεμίρη. Ανακαινίστηκε με μεγάλο σεβασμό από τους σημερινούς ιδιοκτήτες του, την οικογένεια Αγγελή, και λειτουργεί ως μικρή ξενοδοχειακή μονάδα. Είναι τριώροφος, με καθιστικό και τραπεζαρία στο ισόγειο και από δύο δωμάτια σε κάθε όροφο. Στη διακόσμηση κυριαρχούν οι ξυλοκατασκευές και τα πλακόστρωτα. Η εξωτερική του όψη δεν πειράχτηκε καθόλου. Στους χοντρούς τοίχους χάσκουν ακόμη οι πολεμίστρες και πάνω από την πόρτα που συνδεόταν με κινητή γέφυρα με τη σκάλα υπάρχει η «θερμίστρα» από όπου έριχναν καυτό λάδι ή νερό σε αυτούς που πήγαιναν να μπουν με κακές διαθέσεις. Πίσω από τον Πύργο ξεκινά ένα σκιερό μονοπάτι κάτω από τα πλατάνια και δίπλα στα τρεχούμενα νερά, από όπου μετά από σύντομη πεζοπορία μπορούμε να επιστρέψουμε στο χωριό. Στον δρόμο που περνάει από τη μέση του χωριού υπάρχουν οι ταβέρνες. Η ταβέρνα του Γιάννη προσφέρει εξαιρετικό φαγητό, ζυμωτό ψωμί και καλό κρασί.


Από τη Ζαρούχλα ξεκινά ο βατός χωματόδρομος που οδηγεί μετά από διαδρομή 14 χλμ. στον Φενεό. Αυτή μπορεί να είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή για την επιστροφή. Αλλά και αν ακόμη ο επισκέπτης δεν έχει σκοπό να φτάσει ως εκεί, αξίζει με τα πόδια ή με το αυτοκίνητο να χωθεί όσο περισσότερο μπορεί μέσα στο παρθένο δάσος που διασχίζει αυτός ο δρόμος. Τέσσερα χιλιόμετρα μετά τη Ζαρούχλα υπάρχει το κεφαλόβρυσο Κρυονέρι, από όπου ξεκινούν όλα τα νερά που φτάνουν στο χωριό. ΠΩΣ ΤΙ ΠΟΥ


Πώς θα πάτε


Μόνο με ιδιωτικό αυτοκίνητο, αφού δεν υπάρχει γραμμή λεωφορείου του ΚΤΕΛ από την Ακράτα για τη Ζαρούχλα.


Χιλιομετρικές αποστάσεις: Αθήνα (Δαφνί) – Ακράτα 138 χλμ., Ακράτα – Λίμνη Τσιβλού 27,5 χλμ., Ακράτα – Ζαρούχλα 35 χλμ.


Πού θα μείνετε


Στη Ζαρούχλα, «Πύργος της Ζαρούχλας» παραδοσιακός ξενώνας, τηλ. 0696/51252, 5445596· «Χελμός», πανσιόν, τηλ. 0696/51243, 7242133.


Πού θα φάτε


Στη Ζαρούχλα, στις ταβέρνες του Γιάννη, του Μαχαίρα και του Ψαριάδη, όλες πάνω στον κεντρικό δρόμο. Εκτός από τα ψητά κρέατα προσφέρουν και μαγειρευτά φαγητά. Στου Γιάννη δοκιμάσαμε αρνάκι λεμονάτο, φρέσκα φασολάκια και συκωταριά «τηγανιά». Η ταβέρνα του Μαχαίρα βρίσκεται κάτω από την πανσιόν «Χελμός», και του Ψαριάδη, που είναι και παντοπωλείο, είναι η πιο γραφική.


Τι θα αγοράσετε


Καρύδια, φασόλια φρέσκα και ξερά, μυρωδάτη ρίγανη.


Πληροφορίες


Κοινότητα Ζαρούχλας, τηλ. 0696/51260.