Τα δίνει όλα για την Ευρωλίγκα ο Ολυμπιακός

Με δύο (ουσιαστικά) νέους ξένους μπαίνει ο Ολυμπιακός στην τελική ευθεία για την κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας. Καθώς πέραν της απόκτησης του Μπόμπι Μπράουν, επέστρεψε στην αγωνιστική δράση και ο Κιμ Τιλί.

Οι Ερυθρόλευκοι σε μια κρίσιμη καμπή της ευρωπαϊκής τους πορείας (σε αυτές τις επτά εναπομείνασες αγωνιστικές θα κριθεί το αν τελικά θα πάρουν πλεονέκτημα έδρας) θέλουν να μπουν με το καλύτερο δυνατό πρόσωπο σε αυτά τα τελευταία παιχνίδια πριν από τα πλέι οφ και φυσικά να τερματίσουν όσο το δυνατόν πιο ψηλά γίνεται.

Διότι ακόμη και στο πλεονέκτημα έδρας, άλλο να παίξεις με την 7η και 8η ομάδα της βαθμολογίας και άλλο με την 5η ή την 6η, κάτι που φάνηκε περίτρανα και πέρυσι.

Οπου ο 3ος Ολυμπιακός «έφτυσε αίμα» για να αποκλείσει την 6η Εφές Αναντολού (και αφού προσωρινά έχασε το πλεονέκτημα και χρειάστηκε να το ανακτήσει εκ νέου με διπλό στην Πόλη) ενώ ο 4ος Παναθηναϊκός αποκλείστηκε με 3-0 (εκ των οποίων οι δύο ήττες έγιναν στο απόρθητο φρούριο του ΟΑΚΑ) από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Φενέρμπαχτσε του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Η απώλεια του κυπέλλου (το οποίο έχει να κατακτήσει από το 2011) και ιδιαίτερα ο τρόπος που έγινε ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε και έκανε πλέον τον Γιάννη Σφαιρόπουλο να πει «ναι» σε προθήκη ενός ακόμη (8ου) ξένου.

Η φιλοσοφία του έλληνα τεχνικού είναι να στηρίζει όσο δεν παίρνει το ρόστερ και τους παίκτες, Ελληνες και ξένους, που έχει από την αρχή της χρονιάς, και για του λόγου του αληθές θα θυμίσουμε το πιο τρανό παράδειγμα.

Οταν τον Οκτώβριο του 2014 διαδέχτηκε τον Γιώργο Μπαρτζώκα στον πάγκο του Ολυμπιακού (για την ακρίβεια βρήκε τον Μίλαν Τόμιτς σε ρόλο υπηρεσιακού), δεν άλλαξε ούτε έναν παίκτη του πρώην τεχνικού της ομάδας, θεωρώντας εξαιρετικό το ρόστερ.

Μάλιστα, το διαλαλούσε σε διάφορες στιγμές της σεζόν, όταν δεχόταν ερώτηση για πιθανή αλλαγή ξένου κ.λπ.

Το πήγε έτσι μέχρι το τέλος και δικαιώθηκε πανηγυρικά με το πιο εύκολο πρωτάθλημα του Ολυμπιακού (3-0 τον Παναθηναϊκό στους τελικούς και με άνετες ως επί το πλείστον νίκες) αλλά και τη συμμετοχή στον τελικό της Ευρωλίγκας στη Μαδρίτη κόντρα στη γηπεδούχο Ρεάλ από την οποία και ηττήθηκε προς το φινάλε χάρις στο αγωνιστικό ξέσπασμα του Κάρολ.

Εκείνη τη σεζόν δεν έκανε την παραμικρή αλλαγή, απλώς είχε προσθέσει μόνο κάποια στιγμή έναν Ελληνα (Τσαϊρέλης) για να καλύψει κενά από τραυματισμούς.

Ετσι και εφέτος ο κόουτς Σφαιρόπουλος δεν έδειχνε διατεθειμένος να πάρει παίκτη, παρά τους πολλούς και σοβαρούς τραυματισμούς. Αναγκάστηκε απλά να πάρει επίσης έναν (Ουίλτζερ) για να καλύψει το μεγάλο –χρονικά και κατά συνέπειαν και αγωνιστικά –κενό που θα άφηνε ο Κιμ Τιλί.

Με την ΑΕΚ ο Σπανούλης έπαιζε (ως συνήθως στα παιχνίδια που κρίνουν τρόπαια) αφιονισμένος και κρατούσε σχεδόν μόνος του τον Ολυμπιακό. Που χρειαζόταν να βρει την κρίσιμη ώρα 1-2 μεγάλα σουτ και από κάποιον άλλο, Ελληνα ή (κυρίως) ξένο, αλλά τζίφος και έτσι ήρθε η ήττα από την ΑΕΚ.

Η Ενωση είχε τρομερή πνευματική προετοιμασία και απίστευτη συγκέντρωση παίζοντας στο 101% την ίδια ώρα που οι μπαρουτοκαπνισμένοι σε τέτοια νοκ άουτ παιχνίδια έλληνες παίκτες του Ολυμπιακού (πλην Σπανούλη) όχι μόνο ήταν αλλού για αλλού, αλλά κάποιες στιγμές… έτρεμαν τα χέρια τους μην μπορώντας να διαχειριστούν τον ξεκάθαρο ρόλο του φαβορί.

Εκεί ο Σπανούλης (και φυσικά ο Σφαιρόπουλος) ήθελε έναν ξένο να βγει μπροστά, αλλά ο –εκ των πιο εύστοχων παικτών στην Ευρωλίγκα στις βολές με ποσοστό πάνω από 92% –Γιάνις Στρέλνιεκς λύγισε ακόμα και σε αυτό το κομμάτι χάνοντας κρίσιμες βολές!

Ο κόουτς Σφαιρόπουλος, που χρεώνεται φυσικά το μεγαλύτερο μερίδιο της συγκεκριμένης ήττας, έχοντας δει και τα σημάδια εκείνου του τραγικού Ιανουαρίου (με συντριβές σε Βιτόρια και Μόσχα και απίστευτη ήττα σε Βελιγράδι), έδωσε το ΟΚ στη διοίκηση για ενίσχυση πηγαίνοντας σε έναν πρώην πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης (2012-13), τον Μπόμπι Μπράουν, που έχει ακριβώς και την εμπειρία της Ευρωλίγκας αλλά και του ελληνικού πρωταθλήματος λόγω της θητείας του στον Αρη (2010-11).

Την ίδια στιγμή θεωρεί ότι η παρουσία του μπορεί να «ξυπνήσει» τον αθλητικό εγωισμό του άνευρου Μπράιαν Ρόμπερτς που ουσιαστικά δεν έχει προσφέρει ούτε το 30%-40% από αυτά που περίμενε ο έλληνας τεχνικός.

Παράλληλα μπαίνει στην εξίσωση και ο Τιλί και εδώ είναι το δύσκολο κομμάτι για τον προπονητή του Ολυμπιακού, το να ταιριάξει όλο αυτό το νέο αγωνιστικό σχήμα μέσα στη φιλοσοφία που θέλει και έχει περάσει σε σημαντικό βαθμό στην ομάδα του.