Οι 100 κόκκινες νίκες και οι αναμνήσεις του Νικοπολίδη

Το γκολ του Εστεμπάν Καμπιάσο στη Βέρνη στην πρεμιέρα των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ δεν χάρισε απλώς άλλη μια νίκη στον Ολυμπιακό (1-0 επί της Γιουνγκ Μπόις). Επρόκειτο για μια ιστορική συγκυρία, καθώς οι πρωταθλητές έγιναν η πρώτη ελληνική ομάδα που έφτασε τις 100 νίκες στα Κύπελλα Ευρώπης!

Πριν από 53 χρόνια η πρώτη νίκη

Σαν σήμερα, πριν από μισό και πλέον αιώνα (για την ακρίβεια 53 χρόνια), στις 25 Σεπτεμβρίου του 1963, οι Ερυθρόλευκοι έκαναν την παρθενική τους νίκη με το 2-1 κόντρα στην πολωνική Ζαγκλέμπιε για τον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Μάλιστα, παρά την ήττα τους στη ρεβάνς (1-0), δεδομένου ότι δεν ίσχυε τότε ο κανονισμός του εκτός έδρας γκολ, οι δύο ομάδες έπαιξαν και τρίτο παιχνίδι-μπαράζ σε ουδέτερο έδαφος (Βιέννη), με τον Ολυμπιακό να παίρνει τη νίκη-πρόκριση (2-0). Ενα ιδιαίτερα εντυπωσιακό στατιστικό είναι ότι από τις 100 νίκες, το ¼ αυτών έγινε από το 2010 και μετά, όταν δηλαδή η ομάδα πέρασε στα χέρια του Βαγγέλη Μαρινάκη. Είναι χαρακτηριστικό πως οι περισσότερες εξ αυτών των 25 νικών ήρθαν στο άκρως ανταγωνιστικό Τσάμπιονς Λιγκ, με τους Πειραιώτες να συγκεντρώνουν (μίνιμουμ συνήθως) εννέα βαθμούς στον όμιλο. Διόλου τυχαίο, λοιπόν, δεν είναι το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έχει αναρριχηθεί στο Νο 26 της ευρωπαϊκής κατάταξης της UEFA, στην οποία ως γνωστόν υπολογίζεται κάθε φορά η εκάστοτε τελευταία πενταετία αποτελεσμάτων.

«Μόνο συμπτωματική δεν είναι η πορεία του Ολυμπιακού στην Ευρώπη, καθώς συστηματικά εδώ και αρκετά χρόνια σημειώνει πολύ μεγάλες νίκες επί τεράστιων κλαμπ. Αυτό είναι αποτέλεσμα της ενίσχυσης του συλλόγου κάθε φορά από τη διοίκηση» λέει στο «Βήμα» ο Αντώνης Νικοπολίδης, που για μία επταετία (2004-2011) όχι μόνο υπερασπίστηκε με επιτυχία την εστία των πρωταθλητών, αλλά ήταν και ένας από τους βασικότερους κρίκους στο να αρχίσει αυτή η ευρωπαϊκή «εκτόξευση».

Η μεγάλη νίκη επί της Βέρντερ Βρέμης

Αναμφίβολα, σημαντικό ρόλο σε αυτή την εξέλιξη έπαιξε το παρθενικό «διπλό» στο Τσάμπιονς Λιγκ ύστερα από 32 αποτυχημένες προσπάθειες! Εκείνο το βράδυ (4.10.2007) στη Βρέμη ο Αντώνης Νικοπολίδης ήταν κέρβερος κάτω από την εστία και θυμάται:

«Αποτελεί ένα από τα κορυφαία παιχνίδια στην ιστορία του συλλόγου γιατί διώξαμε τα… φαντάσματα που ήθελαν να συμβαίνει πάντα κάτι εκτός έδρας και να μην έρχεται η νίκη. Ο Ολυμπιακός, ακόμα και όπως τον θυμάμαι ως αντίπαλο, ήταν μια από τις κορυφαίες ομάδες εντός έδρας, που νικούσε ή έβαζε πάντα δύσκολα σε μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους.

Απλά έπρεπε να σπάσει η παράδοση και εκτός έδρας και έγινε τότε στη Βρέμη, αλλάζοντας πλέον για τα καλά τη νοοτροπία και την ψυχολογία της ομάδας, όταν πλέον έπαιζε και μακριά από τον Πειραιά. Δεν είναι τυχαίο ότι εκείνη τη χρονιά μετά το 3-1 επί της Βέρντερ Βρέμης ήρθε και η νίκη στη Ρώμη επί της Λάτσιο (2-1) και πλέον το νερό είχε μπει στο αυλάκι» λέει ο Αντώνης Νικοπολίδης, ο οποίος είχε ζήσει εκείνο το βράδυ στη γερμανική πόλη μαζί με όλους τους συμπαίκτες του και τον κόουτς Τάκη Λεμονή την απόλυτη ευφορία.

Οι Πειραιώτες αν και βρέθηκαν να χάνουν από το πρώτο ημίχρονο με γκολ του νυν άσου της ΑΕΚ Ούγκο Αλμέιδα, έκαναν την ανατροπή μέσα σε 14 λεπτά (73′-87′) με Στολτίδη, Πατσατζόγλου και Κοβάτσεβιτς.

Ο Αντώνης Νικοπολίδης ξεχωρίζει τρία παιχνίδια από αυτή την ευρωπαϊκή πορεία που έζησε με τον Ολυμπιακό και δεν αναφέρεται μόνο σε νίκες:

«Σαφώς το παιχνίδι στη Βρέμη μπαίνει αυτοδικαίως στο τοπ 3, καθώς είναι ο αγώνας από τον οποίο άλλαξε εντελώς η αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας όταν αγωνιζόταν εκτός έδρας στην Ευρώπη και είναι κάτι που το ζήσαμε και εμείς εκ των έσω. Θα συμπεριλάμβανα επίσης ένα εκπληκτικό παιχνίδι στη Μαδρίτη με τη Ρεάλ, όπου κοιτάξαμε στα μάτια της Βασίλισσα της Ευρώπης. Προηγηθήκαμε 2-1 με Τζόρτζεβιτς, η Ρεάλ έκανε το 3-2 στο 83′ με τον Ρομπίνιο και εμείς χάσαμε εκπληκτική ευκαιρία να ισοφαρίσουμε στο 92′ με τον Κοβάτσεβιτς, για να δεχτούμε το 4ο γκολ στο 93′. Ενα ματς όπου η μπάλα πήγαινε πάνω – κάτω σε ένα παιχνίδι που έπαιζαν δύο πολύ μεγάλες ομάδες. Τέλος, έστω και αν ομαδικά δεν είχαμε πάει πολύ καλά, ξεχωρίζω και την ήττα μας στο Λονδίνο από την Αρσεναλ με 2-0, με γκολ στα τελευταία δώδεκα λεπτά, που ήταν ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της καριέρας μου» θυμάται ο βετεράνος άσος, που ιδιαίτερα εκείνο το βράδυ είχε κρατήσει για 78 λεπτά σχεδόν μόνος του την Αρσεναλ από το να μην καταφέρει να σκοράρει.

Ο Ολυμπιακός μέσα από αυτές τις ευρωπαϊκές νύχτες κέρδισε πολλά και όπως λέει και ο Αντώνης Νικοπολίδης: «Αυτά είναι παράσημα για έναν σύλλογο. Να παίρνει το Πρωταθλητριών με απίστευτη ανατροπή στον τελικό (από 3-0 σε 3-3 και νίκη στα πέναλτι) η Λίβερπουλ από τη Μίλαν και ο προπονητής της ο Ράφα Μπενίτεθ να χαρακτηρίζει ως πιο κομβικό σημείο της πορείας προς τον τίτλο τη νίκη-πρόκριση επί του Ολυμπιακού.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός έχει νικήσει σχεδόν όλους τους μεγάλους του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, τη Ρεάλ, τη Λίβερπουλ, τη Γιουβέντους, την Ατλέτικο Μαδρίτης, την Αρσεναλ και στο Λονδίνο, την Ντόρτμουντ. Εχει μια σταθερή εξέλιξη έστω και αν υπάρχουν και οι αποτυχίες, όπως βιώσαμε τον αποκλεισμό από τα ευρωπαϊκά Κύπελλα το 2010 και ήταν οδυνηρός» αναφέρει.

Ευκαιρία διάκρισης το Γιουρόπα Λιγκ

«Ομως, αυτό συμβαίνει και στα μεγαλύτερα κλαμπ της Ευρώπης, γι’ αυτό και θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός έχει μπει σε μια σωστή τροχιά. Ακόμα και εφέτος δεν πρέπει να υπάρξει απογοήτευση, αλλά να το δουν στην ομάδα ως μια ευκαιρία διάκρισης στο Γιουρόπα. Μια διοργάνωση που μπορεί στην αρχή οι ομάδες να ρίχνουν περισσότερο το βάρος στα πρωταθλήματά τους, αλλά όταν πλησιάζουμε προς το τέλος όλοι επικεντρώνονται σε αυτό.

Ο Ολυμπιακός έχει πολλούς έμπειρους παίκτες που έχουν κατακτήσει ευρωπαϊκά τρόπαια, όπως ο Καμπιάσο, ο Ντομίνγκες, ο Μάριν, ο Μποτία, ο Φιγκέιρας, αλλά έχει και εξίσου έμπειρους Ελληνες όπως ο Φορτούνης που έκανε εκπληκτική χρονιά πέρυσι αλλά και ο Σιόβας, και μπορεί να πετύχει τη διάκριση και εφέτος στην Ευρώπη».