Στην Αθήνα επέστρεψε το πρωί της Πέμπτης ο Σπύρος Γιαννιώτης, έχοντας στις αποσκευές του το μοναδικό μετάλλιο που έλειπε από τη συλλογή του, το (ασημένιο) Ολυμπιακό μετάλλιο που κατέκτησε χθές στο Ρίο, στα 10χλμ. κολύμβησης σε ανοιχτή θάλασσα.
Ο 36χρονος κολυμβητής δήλωσε ότι με την κατάκτηση του μεταλλίου νιώθει ολοκληρωμένος και ότι σταματάει από την ενεργό δράση, όπως είχε ονειρευτεί, στην κορυφή του κόσμου.
«Ευχαριστώ την οικογένειά μου και τον προπονητή μου… Κλείνω την καριέρα μου τόσο όμορφα και τόσο μοναδικά» ανέφερε ο Ελληνας Ολυμπιονίκης κατά την διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε στο Ελευθέριος Βενιζέλος.
«Είναι μια απίστευτη ικανοποίηση. Τόσα χρόνια προσπάθειας και απωθημένου έγιναν πραγματικότητα. Είναι μια δικαίωση για μένα.
Όταν προσπαθείς για κάτι κι έρχεται μετά από τόσα χρόνια είναι κάτι μοναδικό. Υπομονή κι επιμονή. Δεν περιγράφεται η χαρά μου. Είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση. Είναι η καλύτερη στιγμή μακράν.
Ήξερα ότι ήταν η τελευταία μου κούρσα κι έδωσα παραπάνω από ό,τι είχα. Έκλεισα τα μάτια μου γιατί ήταν τόσο έντονος ο πόνος, αλλά ήταν μεγάλη και η επιθυμία μου γι’ αυτό το μετάλλιο», πρόσθεσε.
Για την απόφασή του να μη γίνει ένσταση για το τελικό αποτέλεσμα: «Ο Ολλανδός ακούμπησε πρώτος το χέρι του στο φίνις κι εγώ ήμουν δεύτερος. Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί στόχος μου ήταν το μετάλλιο και το κατάφερα. Ήταν κάτι τόσο όμορφο, κάτι συγκλονιστικό», δήλωσε.
Για το αν θα συνεχίσει να αγωνίζεται: «Είναι πολύ ωραίο να σταματάς ψηλά. Είχα πει κι από πριν πως θα σταματούσα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Νιώθω ολοκληρωμένος σαν αθλητής και θα ήμουν ακόμη και χωρίς το μετάλλιο. Η ολοκλήρωση της καριέρας μου με αυτό το μετάλλιο ήταν ό,τι καλύτερο.
»Θα μείνω στον αθλητισμό. Είναι μέρος της ζωής μου για 30 χρόνια και θα συνεχίσω από κάποιο άλλο πόστο. Τώρα θέλω να ξεκουραστώ και μετά θα δούμε», ανέφερε.
Ο 36χρονος πρωταθλητής ταξίδεψε μέσω Ρώμης και αφιχθη το πρωί της Πέμπτης στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος».
Μαζί με τον Γιαννιώτη επιστρέφουν ο προπονητής του Νίκος Γέμελος και η συναθλήτριά του Κέλλυ Αραούζου, η οποία κατετάγη 11η στον αντίστοιχο αγώνα των γυναικών.
Κατέκτησε το ασημένιο μετάλιο στα 10χλμ. κολύμβησης σε ανοιχτή θάλασσα
Κάνοντας τη δική του αντεπίθεση, δείχνοντας την τεράστια κλάση του, την αστείρευτη εμπειρία του και κυρίως το μεγαλείο της ψυχής του, ο Σπύρος Γιαννιώτης πήρε την 2η θέση και το ασημένιο μετάλλιο με χρόνο 1.52.59.8 στα 10χλμ. κολύμβησης σε ανοιχτή θάλασσα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.
Ο Έλληνας πρωταθλητής τερμάτισε έχοντας ακριβώς τον ίδιο χρόνο με τον Ολλανδό Φέρι Γουίρτμαν (1.52.59.8) που κατέκτησε το χρυσό!
Ο Ολλανδός όμως άπλωσε το χέρι του και ακούμπησε πρώτος την πινακίδα του τερματισμού, κάτι που κρίθηκε οριστικά από το φώτο-φίνις. Και όλα αυτά ενώ ο Κερκυραίος βρισκόταν ακόμα και στη 14η θέση λίγο πριν το τέλος.
Ωστόσο, ο Έλληνας υπερ-αθλητής απέδειξε ότι ακόμα και στα 36 του χρόνια, στους τελευταίους αγώνες της καριέρας του, είναι αυτός που «κρίνει» τους μεγάλους αγώνες.
Στο τρίτο σκαλί του βάθρου ανέβηκε ο Γάλλος Μαρκ-Αντουάν Ολιβιέ.
Το Ολυμπιακό μετάλλιο είναι το μόνο που έλειπε από τη συλλογή του τεράστιου αυτού αθλητή. Αυτό ήταν και το 4ο μετάλλιο για την Ελλάδα στους 31ους Αγώνες στην Ιστορία, κάνοντας όλη τη χώρα να χαμογελάει από υπερηφάνεια.
Ο αγώνας των 10χλμ. στο Ρίο ήταν ένας από τους συναρπαστικότερους που έχουν γίνει στην ιστορία του open water. Ξεκίνησε με τον σχετικά άγνωστο Αυστραλό Τζαρόντ Πουρτ να φεύγει πολύ μπροστά, αποκτώντας προβάδισμα ενός λεπτού (!) στα πρώτα 2,5 χλμ.
Όπως ήταν φυσικό, κολυμπώντας μόνος του και σε τέτοιο ρυθμό μέσα στη θάλασσα, ο Αυστραλός δεν θα μπορούσε να αντέξει. Η διαφορά σταδιακά «ψαλιδίστηκε» και περίπου στα 8χλμ. εκμηδενίστηκε. Ένα γκρουπ αποτελούμενο από τον Βέερτμαν, τον Ουιλιμόβσκι, τον Μελούλι και τον Βρετανό Τζακ Μπέρνελ πέρασε μπροστά, με τον Γιαννιώτη να ακολουθεί λίγο πιο πίσω.
Κι ενώ ο Πουρτ «καταποντιζόταν» (κατετάγη 20ος), ο Έλληνας πρωταθλητής μαζί με τους Ολιβιέ και Ζου ανέβηκαν στις πρώτες θέσεις. Στην τελική ευθεία, έξι κολυμβητές πήραν θέση σε μία γραμμή, με τα σπρωξίματα να βρίσκονται στην… ημερήσια διάταξη.
Ο Γιαννιώτης ήταν αυτός που «άλλαξε ταχύτητα» και μπήκε μπροστά, καθώς οι αθλητές πλησίαζαν στον τερματισμό, με τον Βέερτμαν να «ξεκολλάει» από τους υπόλοιπους και να ακολουθεί.
Ο Κερκυραίος ήταν μπροστά, έδειχνε να «καλπάζει» προς τη νίκη, όμως στην τελευταία χεριά σαν να… κόλλησε και ο Ολλανδός χτύπησε πρώτος την πλακέτα τερματισμού, χαρίζοντας στη χώρα του το «νταμπλ» χρυσών μεταλλίων στην κολύμβηση ανοιχτής θάλασσας, μετά τη χθεσινή νίκη της Σάρον Φαν Ρούβεντααλ στις γυναίκες.
Στην τρίτη θέση έπεσαν μαζί ο Ολιβιέ, ο Ζου και ο Μπέρνελ, όμως ο Βρετανός ήταν αυτός που «πλήρωσε» τα σπρωξίματα στην τελική ευθεία, καθώς ακυρώθηκε. Το φώτο φίνις έδωσε τρίτο τον Γάλλο, ενώ ο Κινέζος με τον ίδιο χρόνο έμεινε εκτός βάθρου.
Η πρώτη οκτάδα στα 10χλμ. κολύμβησης σε ανοιχτή θάλασσα ανδρών:
1. Φέρι Βέερτμαν (Ολλανδία) 1ωρ.52:59.8
2. Σπύρος Γιαννιώτης (ΕΛΛΑΔΑ) 1ωρ.52:59.8
3. Μαρκ-Αντουάν Ολιβιέ (Γαλλία) 1ωρ.53:02.0
4. Λιτζούν Ζου (Κίνα) 1ωρ.53:02.0
5. Τζόρνταν Γουιλιμόβσκι (ΗΠΑ) 1ωρ.53:03.2
6. Σιμόνε Ρουφίνι (Ιταλία) 1ωρ.53:03.5
7. Φεντερίκο Βανέλι (Ιταλία) 1ωρ.53:03.9
8. Γιασουνάρι Χαράι (Ιαπωνία) 1ωρ:53.04.6
Γιαννιώτης: «Δεν μπορούσα να φανταστώ καλύτερο φινάλε…»
Από τα δάκρυα απογοήτευσης για την τέταρτη θέση του Λονδίνου, στα δάκρυα χαράς για το ασημένιο μετάλλιο στο Ρίο. Εμφανώς συγκινημένος μετά την τελευταία κούρσα και τη μεγαλύτερη διάκριση της τεράστιας καριέρας του, ο Σπύρος Γιαννιώτης δεν έδειξε καθόλου στενοχωρημένος από την απώλεια του χρυσού μεταλλίου στο φώτο φίνις.
Σε μία επίδειξη «ευ αγωνίζεσθαι», μάλιστα, παραδέχθηκε ότι η νίκη του Φέρι Βέερτμαν ήταν δίκαιη, εξηγώντας ότι «έχασε» την τελευταία χεριά.
Για τον 36χρονο πρωταθλητή μας, η κούραση ήταν ο μεγάλος αντίπαλος. «Στα τελεταία μέτρα, είπα στον εαυτό μου, «Σπύρο, δώσε αυτό που δεν μπορείς να φανταστείς, παραπάνω και από την τελευταία ικμάδα δυνάμεων. Ολα για όλα, είναι η τελευταία σου ευκαιρία»», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γιαννιώτης.
«Ηταν πολύ δύσκολα τα τελευταία χρόνια, αλλά οι κόποι μου δικαιώθηκαν 110%. Τόσα χρόνια έχω κουραστεί πάρα πολύ. Ημουν σε καλή κατάσταση, αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου στο βάθρο, το ονειρεύτηκα μόνο στα τελευταία 100μ. Στα τελευταία μέτρα είχα θολώσει, προσπάθησα για το καλύτερο και νομίζω ότι ήταν το καλύτερο.
Δεν μπορούσα να έχω καλύτερο φινάλε, έστω κι αν δεν «βγήκε» η χεριά», συνέχισε, εξηγώντας για το συγκλονιστικό φινάλε της κούρσας ότι «.. επειδή δεν ήμουν στην αναπνοή του Ολλανδού, είχα κλείσει τα μάτια από τον πόνο, δεν μου βγήκε η τελευταία χεριά. Κέρδισε δίκαια ο Ολλανδός, για μένα η δεύτερη θέση είναι σαν πρώτη…».
Ο Σπύρος Γιαννιώτης χρειάστηκε να περιμένει 16 χρόνια και να συμμετάσχει πέντε φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αριθμός αδιανόητος για κολυμβητή, ώστε να φτάσει στη μεγάλη διάκριση. «Ξεκινώντας από το 2000 στο Σίδνεϊ και βλέποντας τη μαγεία των Ολυμπιακών Αγώνων, το όνειρό μου ήταν αυτό. Μετά από πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες τα κατάφερα και δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματά μου.
Μετά τη νίκη μου το 2013 στο Παγκόσμιο της Βαρκελόνης, είπα στον εαυτό μου ότι θα κυνηγήσω το Ρίο. Οταν προκρίθηκα πέρυσι (σ.σ. με την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο του Καζάν) και ήξερα ότι θα κολυμπήσω στη θάλασσα, όπου ειμαι καλύτερος, αυτό ήταν το σπρώξιμο για να κυνηγήσω κάτι πολύ όμορφο.
Είχαμε πει με το Νίκο (σ.σ. Γέμελο, τον προπονητή του) να μη φτάσουμε στα τελευταία 100μ. μαζί με όλους, κι όμως κατάφερα να ξεφύγω. Αυτό που ήρθα να κάνω το έκανα», κατέληξε ο ασημένιος Ολυμπιονίκης, ο οποίος αφιέρωσε πολύ συγκινημένος την επιτυχία του στον προπονητή του, την οικογένειά του και ιδιαίτερα τη γυναίκα του, αλλά και φίλους και γνωστούς που του έδωσαν κουράγιο να φτάσει ως εδώ.
* Να σημειωθεί ότι η ελληνική αποστολή κατέθεσε ένσταση για την επανεξέταση του φώτο φίνις, αν και λογικά αυτό δύσκολα θα αλλάξει το τελικό αποτέλεσμα, την οποία όμως «πάγωσε» ο ίδιος ο αθλητής.
