Ο πιονιέρος του ποδοσφαίρου Κατσουράνης

Εδώ και περίπου ενάμιση μήνα ο Κώστας Κατσουράνης ζει σε έναν άλλο κόσμο, και μάλιστα όχι μεταφορικά! Η εμπειρία της Ινδίας, μιας χώρας με τόσο διαφορετική κουλτούρα από κάθε άλλη στον πλανήτη, εξελίσσεται σε άκρως ενδιαφέρουσα, περισσότερο ίσως από όσο περίμενε όταν αποφάσιζε να γίνει κοινωνός της προσπάθειας να διδαχθούν και να αγαπήσουν οι κάτοικοι της αχανούς χώρας το ποδόσφαιρο. Η απαραίτητη αθλητική μαγιά άλλωστε υπήρχε. Σε έναν τόπο που αριθμεί 1,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους δεν πρέπει να αναγνωρίζεται Ινδός που να μην ασχολείται με το κρίκετ!

«Τα πρώτα σημάδια προόδου έχουν ήδη καταγραφεί. Θυμάμαι τις πρώτες ημέρες, όταν ταξιδεύαμε με το πούλμαν της ομάδας σε άλλη πόλη ή επιστρέφοντας στο Πούνε (σ.σ.: πρόκειται για πόλη της Ανατολικής Ινδίας), δεν υπήρχε άνθρωπος γύρω μας. Αυτό αλλάζει καθημερινά. Τώρα εμφανίζονται αυτοκίνητα που μας κορνάρουν, οπαδοί που κρατούν κασκόλ της ομάδας, άνθρωποι που σε προσεγγίζουν για ένα αυτόγραφο» εξιστορεί στο «Βήμα της Κυριακής» τις εμπειρίες του στην Ινδία ο διεθνής μέσος.

Ενα ταξίδι που θα διαρκέσει μόλις δυόμισι μήνες για τον 35χρονο ποδοσφαιριστή και το οποίο ο Κατσουράνης βιώνει με όρεξη να μάθει όσα πιο πολλά μπορεί, να αποτυπώσει στο μυαλό του όσο περισσότερες εικόνες γίνεται. Οπως αυτή που για όλους τους άλλους συνιστά μια περίεργη κατάσταση, όμως για τους Ινδούς το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο: το περπάτημα της ιερής αγελάδας μέσα στους δρόμους.

«Βλέπεις ό,τι μπορείς να φανταστείς. Αγελάδες, κατσίκες, βόδια. Σε περιοχή της Βορειοανατολικής Ινδίας θεωρείται φυσιολογικό το να μεγαλώνουν έναν σκύλο με σκοπό να τον μαγειρέψουν, όπως εμείς κάνουμε με το αρνί. Τους μιλάς για κάποιο θέμα και κουνούν το κεφάλι δεξιά και αριστερά, μοιραία νομίζεις ότι αμφιταλαντεύονται. Με αυτή την κίνηση όμως δείχνουν ότι συμφωνούν. Για τον παγκόσμιο κινηματογράφο δεν γνωρίζουν τίποτε, δεν υπάρχει κάτι άλλο που να τους προσελκύει το ενδιαφέρον πέρα από το Μπόλιγουντ. Το δικό τους Χόλιγουντ. Είναι μια άλλη ζωή, ένας κόσμος που δεν συναντάται σε οποιοδήποτε άλλο μέρος της Γης».

Η απόφαση για τη δημιουργία της Ινδικής Σούπερ Λίγκας (Indian Super League) με σκοπό την εξάπλωση του ποδοσφαίρου σε μια πρωτόγονη αγορά με τεράστια περιθώρια απορρόφησης (άρα κατ’ επέκταση κέρδους) υποστηρίζεται από μεγιστάνες. Η Πούνε Σίτι του Κατσουράνη έχει ως αφεντικά δύο Ινδούς που ζουν στο Ντουμπάι. Το (εκτός προγραμματισμού) δώρο τους για την εκτός έδρας νίκη επί της πρωτοπόρου του πρωταθλήματος Κολκάτα ήταν από ένα iPhone 6 της Apple σε κάθε ποδοσφαιριστή.

«Είναι ένα πολύ μικρό δείγμα για το πόσο ζεστά έχουν πάρει αυτή την ιστορία. Στο πρωτάθλημα έχουν εισχωρήσει υποστηρικτικά εταιρείες – κολοσσοί, ενώ το ποδόσφαιρο έχει κάνει εισβολή στην τηλεόραση και απολαμβάνει πρωτόγνωρη για τη χώρα δημοσιότητα. Το αγωνιστικό πρόγραμμα έχει καταρτιστεί με τέτοιον τρόπο ώστε να προβάλλεται καθημερινά ένας ματς του πρωταθλήματος, σε συνδυασμό με ειδική εκπομπή εμπλουτισμένη από συνεντεύξεις και αφιερώματα. Είναι εικόνες που ο Ινδός δεν είχε δει ξανά και πλέον βομβαρδίζεται από αυτές, δείχνοντας ανταπόκριση».

Τα γήπεδα γεμίζουν, συνήθως μετά τα πρώτα δέκα λεπτά του αγώνα, καθώς σχηματίζονται ουρές ατελείωτες. Ασφαλώς και απαιτείται καλύτερη οργάνωση, όμως υπάρχει τεράστια επιθυμία για να γιγαντωθεί το ποδόσφαιρο στη χώρα. Ηδη κάποιες ομάδες που συνεργάζονται με ευρωπαϊκούς συλλόγους, όπως η δική μας με τη Φιορεντίνα, βρίσκονται σε διαδικασία σχεδιασμού προπονητικών κέντρων στα πρότυπα των πιο εξελιγμένων που υπάρχουν στον κόσμο».

Και εντός των ομάδων όμως συντελούνται πρόοδοι που δεν συναντώνται σε ευρωπαϊκούς συλλόγους, όπως για παράδειγμα η ενημέρωση για το καθημερινό πρόγραμμα της Πούνε μέσω της εφαρμογής «What’s Up». Οι ποδοσφαιριστές βλέπουν στο κινητό τους τι ακολουθεί την επόμενη ημέρα, και μάλιστα το σχολιάζουν (chat) μέσω του σχετικού γκρουπ της ομάδας στο οποίο μετέχουν ο προπονητής, ο αθλητικός διευθυντής, ακόμη και οι ιδιοκτήτες της Πούνε!