«Ποτέ δεν θα ξεπεράσω τον Βαλβέρδε. Εχει κάνει πολλά και είναι πολύ ψηλά στην καρδιά των φίλων του Ολυμπιακού».
Τη συγκεκριμένη ατάκα ο Μίτσελ την είχε εκστομίσει τον περασμένο Δεκέμβριο, τη βραδιά που σφράγισε η ομάδα του την πρόκριση στις “16” καλύτερες ομάδες της Ευρώπης μετά τη νίκη της επί της Αντερλεχτ.
Και όμως, χθες το βράδυ στο “Καραϊσκάκης” ο κόσμος φώναζε ρυθμικά το όνομά του σαν επιβράβευση για το θέαμα που προσφέρει σταθερά πλέον ο Ολυμπιακός του Ισπανού τεχνικού.
Στην περσινή διοργάνωση η Ατλέτικο Μαδρίτης πήρε την πρωτιά στον όμιλο (με Πόρτο, Ζενίτ και Αούστρια Βιέννης) με 5 νίκες και 1 ισοπαλία, έχοντας πετύχει 15 τέρματα στην επίθεση και έχοντας μόλις 3 παθητικό.
Οσα δηλαδή δέχτηκε το βράδυ της Τρίτης – σε ένα μόλις παιχνίδι – η πρωταθλήτρια Ισπανίας.
Ο Ολυμπιακός με τον Μίτσελ «μεγάλωσε» και δεν εννοούμε από πλευράς αποτελεσμάτων, καθώς πολλοί προπονητές που είχαν καθίσει στον “ερυθρόλευκο” πάγκο είχαν φέρει κάποια σπουδαία αποτελέσματα στην Ευρώπη.
Ο Μίτσελ έφερε την ολοκληρωτική αλλαγή νοοτροπίας στο σύλλογο, τοποθετώντας τον να παίζει πλέον όπως ένοιωθε ο ίδιος ως παίκτης της βασίλισσας της Ευρώπης Ρεάλ Μαδρίτης. Σίγουρος για τις δυνατότητές του και με πίστη σε κάθε προσπάθεια.
Το πιθανότερο είναι ότι με άλλο προπονητή, πέρυσι ο Ολυμπιακός στο «Ολντ Τράφορντ» θα είχε πάρει το αποτέλεσμα που ήθελε για να αποκλείσει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Με μια διαφορά όμως. Είναι σχεδόν αδύνατον άλλος προπονητής να είχε οδηγήσει την ομάδα του σε τέτοια εμφάνιση εντός έδρας και νίκη με 2-0 επί των (έστω ταλαιπωρημένων) “μπέμπηδων”.
Μα ακριβώς αυτό το δρόμο διάλεξε ο Ισπανός στο πιο καθοριστικό – τότε – ματς της χρονιάς στο “Θέατρο των ονείρων”.Ηταν εύκολο να “πατήσει” πάνω στο μαξιλαράκι του 2-0 από τον πρώτο αγώνα και παίζοντας κλεφτοπόλεμο και με ένα πούλμαν μπροστά στην εστία να πάρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Δεν το έκανε όμως, γιατί ήξερε ότι θα ήταν πισογύρισμα για την ομάδα και κυρίως για τη φιλοσοφία που ήθελε να περάσει στους παίκτες του. Για αυτό και ο Ολυμπιακός μπήκε με νοοτροπία μεγάλης ομάδας και κυνήγησε το γκολ που θα σφράγιζε ουσιαστικά το εισιτήριο για τα προημιτελικά. Η πρόκριση δεν ήρθε λόγω των εξαιρετικών επεμβάσεων του Ντε Χέα και χάθηκε στις λεπτομέρειες.
Ομως δεν είχε χαθεί η μαγιά που ήθελε ο Ισπανός να περάσει στο μυαλό των παικτών του, είτε ήταν οι περσινοί, είτε οι νέοι που έχουν έρθει εφέτος στο λιμάνι.
Ο Ισπανός τεχνικός δεν είναι κάποιος θαυματοποιός για να παρουσιάζει τόσο έτοιμο, ένα σύνολο νέων παικτών που προσπαθούν να γίνουν ομάδα.
“Δεν είμαστε ούτε στο 70% ουσιαστικά” παραδέχτηκε την Τρίτη το βράδυ, αλλά ήδη έχει περάσει ένα πράγμα στο κεφάλι των παικτών του, ιδιαίτερα των καινούργιων.
Πως μέσα από αυτή την προσπάθεια οι ορίζοντές τους θα ανοίξουν γενικότερα και ουσιαστικά τα κέρδη τους θα είναι μακροπρόθεσμα, κάτι που φάνηκε πεντακάθαρα με τις μεταγραφές ρεκόρ των Μήτρουγλου, Μανωλά και Σάμαρη.
Το μόνο…άσχημο για τον Ολυμπιακό, είναι ότι και ο Μίτσελ μεγαλώνει ιδιαίτερα με αυτά τα αποτελέσματα και κυρίως τις εμφανίσεις και είναι σχεδόν βέβαιο πως δεν θα αργήσει η μέρα που θα έρθει μια ακόμα μεγαλύτερη πρόταση.
Γιατί όχι, ακόμα και από την ομάδα της καρδιάς του (στην Ισπανία βέβαια γιατί εδώ ο Ολυμπιακός έχει αυτό το ρόλο) την Ρεάλ Μαδρίτης.