Οταν ο Βαγγέλης Μυτιληναίος τον Δεκέμβριο του 2002 υποστήριζε ότι η Θεσσαλονίκη θα πρέπει να έχει μόνο μία μεγάλη ομάδα και πρότεινε τη συνένωση των σωματείων της πόλης, η έννοια οικονομική κρίση δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο των Ελλήνων.
«Εφόσον πηγαίνουμε σε παγκοσμιοποίηση του ποδοσφαίρου, η Θεσσαλονίκη δεν μπορεί να έχει τρεις μεγάλες ομάδες. Για μένα είναι όνειρο ζωής να γίνει κάποια ένωση, αλλά δεν είμαι εγώ ο αρμόδιος για να το προτείνω», είχε δηλώσει μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης. Δώδεκα χρόνια μετά, τα λόγια του κ. Μυτιληναίου φαντάζουν προφητικά και οι εξελίξεις οδήγησαν νομοτελειακά την πόλη εκεί όπου ο παλιός μεγαλομέτοχος του Ηρακλή οραματιζόταν ότι θα έφταναν ως αποτέλεσμα γενναίων αποφάσεων των παραγόντων, των τεσσάρων ποδοσφαιρικών συλλόγων της Θεσσαλονίκης. Οι νόμοι της αγοράς όμως και η πρωτόγνωρη οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα οδήγησαν νομοτελειακά την πόλη στο να έχει μόνο μία ομάδα στη Σούπερ Λιγκ, τον ΠΑΟΚ, να έχει τον Ηρακλή και τον Απόλλωνα Καλαμαριάς στη Β’ Εθνική και τον Αρη, ο οποίος έχει δηλώσει μεν συμμετοχή στο Πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής, όμως κανείς δεν γνωρίζει πού θα αγωνιστεί τελικά.
Λίγα χρόνια μετά τις δηλώσεις Μυτιληναίου ο νυν δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης υποστήριξε το ίδιο, επεκτείνοντας τη σκέψη Μυτιληναίου και στα υπόλοιπα επαγγελματικά αθλήματα. Σε πρόσφατη συνέντευξή του μάλιστα στα «ΝΕΑ» δήλωσε: «Είχα πει πριν από πάρα πολλά χρόνια, και το είχα πει και στον Βαγγέλη τον Μυτιληναίο και στον Παναγιώτη Σπύρου: η Θεσσαλονίκη είναι καταδικασμένη να έχει μία ομάδα ποδοσφαίρου, τον ΠΑΟΚ, που έχει τον λαό, μια ομάδα μπάσκετ, τον Αρη, και μία ομάδα βόλεϊ, τον Ηρακλή, στην εθνική κατηγορία».
Η Θεσσαλονίκη είχε τις ευκαιρίες της να διατηρήσει ακόμη και τέσσερις επαγγελματικές ομάδες στη Σούπερ Λιγκ. Και από τις τέσσερις ΠΑΕ πέρασαν ισχυροί οικονομικά παράγοντες, οι οποίοι θα μπορούσαν να τις διατηρήσουν στη μεγάλη κατηγορία.
Ακόμη και ο Απόλλωνας Καλαμαριάς είχε ως το 2002 στο τιμόνι του τον Δημήτρη Αγγελόπουλο, ο οποίος αποχώρησε απογοητευμένος από το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον Απόλλωνα, όταν το 2002 η ομάδα δεν κατάφερε να ανέβει στην Α’ Εθνική, με κάποια αποτελέσματα της τελευταίας αγωνιστικής της Β’ Εθνικής (Παναιγιάλειος – Προοδευτική 2-1) να γεννούν πολλά ερωτηματικά.
Στον Αρη και στον Ηρακλή οι καταστάσεις ήταν πιο άγριες. Οι Κοντομηνάς και Μυτιληναίος, αν και ξόδεψαν πολλά εκατομμύρια, έφυγαν με τον χειρότερο τρόπο από τις ομάδες τους.
Ο Δημήτρης Κοντομηνάς ανέλαβε την ΠΑΕ Αρης το 1998 δηλώνοντας: «Βλέπω τον Αρη σαν μια επιχείρηση με στόχους και με επιχειρηματικό σχέδιο και ταυτόχρονα μια ομάδα με μεγάλο αριθμό φιλάθλων που έδειξαν την αγάπη τους σε κρίσιμες στιγμές». Τότε οι Κίτρινοι μόλις είχαν ξεπεράσει την πρώτη τους περιπέτεια με τον υποβιβασμό στη Β’ Εθνική. Το 2001 ο Δημήτρης Κοντομηνάς αποχώρησε από τον Αρη, έχοντας ξοδέψει πολλά εκατομμύρια, τα οποία ουσιαστικά δεν έφεραν κάποιο θεαματικό αποτέλεσμα, ενώ ο οι φίλαθλοι τον έβριζαν και αναρτούσαν πανό εναντίον του.
Την ίδια τύχη είχε και ο Βαγγέλης Μυτιληναίος, ο οποίος ανέλαβε τον Ηρακλή τον Φεβρουάριο του 2000 εκπληρώνοντας τη λαϊκή απαίτηση για αποχώρηση του Πέτρου Θεοδωρίδη. Ηρθε μετά βαΐων και κλάδων και έφυγε με τον χειρότερο τρόπο, ξοδεύοντας και αυτός πολλά εκατομμύρια δίχως να καταφέρει κάτι εντυπωσιακό.
Τα δεδομένα όμως τότε ήταν διαφορετικά στην Ελλάδα. Οι αγελάδες ήταν παχιές. Η οικονομική κρίση ήταν άγνωστη και ίσως αυτό να δικαιολογεί τη συμπεριφορά των οπαδών, οι οποίοι αξίωναν όλο και μεγαλύτερες επενδύσεις από τους μεγαλομετόχους. Αυτό που παραμένει ίδιο όμως με την πάροδο των χρόνων είναι η στρεβλή εικόνα που έχουν οι οπαδοί για την πραγματικότητα και τις ομάδες τους. Τότε, όπως και τώρα, απαιτούσαν όλο και περισσότερες «επενδύσεις» σε ένα πρωτάθλημα όπου όσα χρήματα και αν βάζει κάποιος είναι σαν να τα ρίχνει σε έναν τρύπιο κουβά. Αυτό συνειδητοποίησε και ο Ιβάν Σαββίδης εσχάτως, αναπροσαρμόζοντας την τακτική του. Βέβαια ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ πέρασε απότομα από το ένα άκρο στο άλλο και οι μεταγραφές του καλοκαιριού έγιναν με παίκτες μέτριας ποιότητας και με μπαλώματα της τελευταίας στιγμής.
«Μικραίνεις τον ΠΑΟΚ. Εδώ δεν είναι Ροστόφ. Να φύγεις» ήταν μερικά από αυτά που φώναζαν οι οπαδοί του Δικεφάλου στον Ιβάν Σαββίδη την περασμένη Κυριακή μετά την ισοπαλία με την Καλλονή 1-1. Déjà vu έξω από την Τούμπα. Η κατάσταση στον ΠΑΟΚ θυμίζει κάτι από Ηρακλή και Αρη του παρελθόντος. Το σίγουρο πάντως είναι ένα. Υπάρχει διαφορετική αντίληψη της πραγματικότητας ανάμεσα στον μεγαλομέτοχο και στους οπαδούς. Η εντυπωσιακή νίκη-πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ με 4-0 επί της Ζίμπρου βελτίωσε την κατάσταση και έδωσε χρόνο στον Ιβάν Σαββίδη και στους συνεργάτες του. Αυτό όμως που χρωστά ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ στον κόσμο, προκειμένου να γλιτώσει και ο ίδιος αλλά και ο σύλλογος τα χειρότερα, είναι να εξηγήσει την αναπροσαρμογή των στόχων που έχει θέσει. Αυτό αναμένεται να γίνει την Τρίτη στη συνέντευξη Τύπου που θα παραχωρήσει ο νέος πρόεδρος του συλλόγου Ιάκωβος Αγγελίδης.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
