Κολομβία – Ελλάδα 3-0 στην πρεμιέρα της εθνικής μας στο Μουντιάλ

Μπέλο Οριζόντε, Βραζιλία

Εάν κάποιος δεν έχει δει τον πρώτο αγώνα της Ελλάδας στον 3ο όμιλο του Μουντιάλ και κρίνει από την ήττα με 3-0, θα σκεφτεί ότι η Κολομβία μας νίκησε πανεύκολα. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι οι Έλληνες διεθνείς αδίκησαν την προσπάθειά τους, δέχτηκαν δύο… πάμφθηνά γκολ (5’ Αρμέρο, 58’ Γκουτιέρες) και πέταξαν τις δικές τους ευκαιρίες για να διεκδικήσουν τουλάχιστον τον βαθμό της ισοπαλίας. Πιο σημαντική στιγμή για τη «γαλανόλευκη» ήταν το οριζόντιο δοκάρι του Φάνη Γκέκα στο 63’ που θα μπορούσε να μας βάλει ξανά «μέσα» στο παιχνίδι. Έτσι, στο 93′ οι Κολομβιανοί έβαλαν και το… κερασάκι στην τούρτα.

Αν στην ψυχή εκατομμυρίων φιλάθλων σε κάθε γωνιά του πλανήτη το Παγκόσμιο Κύπελλο συνιστά την απόλυτη ευχαρίστηση, για τους ίδιους τους πρωταγωνιστές των γηπέδων αποτελεί ένα ταξίδι στο άγνωστο, καθώς η περιπέτεια μπορεί να εξελιχθεί σε όνειρο… βραζιλιάνικης νυκτός ή να συρρικνωθεί σε τρεις βραδιές, όσοι είναι οι αγώνες της πρώτης φάσης!

Κάπως έτσι το έθεσε ο αρχηγός της Εθνικής Γιώργος Καραγκούνης, ο οποίος ετοιμάζεται για την πρώτη μάχη με αντίπαλο την Κολομβία, στο Μπέλο Οριζόντε, καταμεσήμερο της Παρασκευής (13.00 ώρα Βραζιλίας, 19.00 για την Ελλάδα, σε τηλεοπτική μετάδοση από τη ΝΕΡΙΤ). «Τρία μόνο ματς είναι εγγυημένα. Γι’ αυτό πρέπει να είσαι προσγειωμένος και συγκεντρωμένος, καθώς στο Μουντιάλ δεν επιτρέπονται λάθη. Για εμάς ο σημαντικότερος αγώνας είναι με την Κολομβία, μια πολύ επικίνδυνη ομάδα» σχολίασε ο ρέκορντμαν συμμετοχών (135) της Εθνικής καταθέτοντας μια μεγάλη κουβέντα: «Είτε σε επαινούν είτε όχι, η αλήθεια βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο»…

Και εκεί, στο χορτάρι του Εστάδιο Μινεϊράο, η θριαμβεύτρια του Euro 2004 θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι η χρυσή δεκαετία που ακολούθησε του έπους της Πορτογαλίας δεν έχει ημερομηνία λήξης, αλλά περιθώρια για νέες διακρίσεις, ακόμη και σε ένα Μουντιάλ, που ποτέ δεν ήταν το φόρτε της Εθνικής. Δεν είναι τυχαίο ότι οι διάφορες παραλλαγές της έχουν ηττηθεί στους πέντε από τους έξι αγώνες που έχει δώσει, με μοναδική φωτεινή εξαίρεση τη νίκη (2-1) επί της Νιγηρίας στα Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 (17 Ιουνίου 2010). Η Ελλάδα, μάλιστα, κατέχει το δεύτερο χειρότερο ρεκόρ μεταξύ των ομάδων που μετρούν τουλάχιστον έξι ματς σε Μουντιάλ, αφού μόνο το Ελ Σαλβαδόρ ξεπερνά το ποσοστό ηττών της (83,3%).

Καιρός να ξορκιστεί αυτή η «κατάρα» απέναντι σε μια ομάδα που «χτυπήθηκε» από αρκετά προβλήματα, αλλά οι περισσότεροι ξένοι αναλυτές τη δίνουν ως φαβορί για τη νίκη (με 2-0 ή 3-0) απέναντι στην Ελλάδα. Αρχικά, απουσιάζει ο Ράνταμελ Φαλκάο, «El Tigre», όπως είναι το παρωνύμιό του, λόγω της επέμβασης χιαστών στο γόνατο. Και ακολουθούν οι Λουίς Περέα και Αλντο Ραμίρεζ, που δεν θα ενισχύσουν την επανεμφάνιση της Κολομβίας σε Μουντιάλ έπειτα από 16 ολόκληρα χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, ο προπονητής Χοσέ Πέκερμαν έχει στη διάθεσή του ισχυρή επιθετική γραμμή, που συγκροτούν οι Κάρλος Μπάκα, Τέο Γκουτιέρες και Τζάκσον Μαρτίνες.

Αντιθέτως, η επίθεση της Ελλάδας δεν φάνηκε τόσο αποτελεσματική στους φιλικούς αγώνες, όπου χρειάστηκε να περάσουν τρία ματς (μία ήττα με 2-0 από τη Νότια Κορέα και δύο «λευκές» ισοπαλίες με Πορτογαλία και Νιγηρία) για να «βρουν» οι έλληνες διεθνείς τα αντίπαλα δίχτυα στο νικηφόρο 2-1 επί της Βολιβίας στη Νέα Υόρκη. Ούτως ή άλλως η ομάδα του Φερνάντο Σάντος φημίζεται για την άμυνά της, η οποία δέχτηκε μόλις τέσσερα γκολ σε δέκα αγώνες της προκριματικής φάσης, όλα μάλιστα εκτός έδρας.

«Πιστεύω ότι θα εμφανιστούμε καλύτεροι στο ματς με την Κολομβία. Σε δύσκολες συνθήκες, βέβαια, καθώς έχει πολλή ζέστη και υγρασία. Δεν ξέρω πώς θα μας επηρεάσει όλο αυτό» δήλωσε ο Κώστας Κατσουράνης, ενώ ο πορτογάλος τεχνικός υποστήριξε με αρκετή δόση αισιοδοξίας, που μαρτυρεί τη δυναμική και τις φιλοδοξίες της Εθνικής: «Χαίρομαι γιατί δημιουργούμε περισσότερες ευκαιρίες. Είμαστε σε έναν όμιλο (σ.σ.: με Κολομβία, Ιαπωνία και Ακτή Ελεφαντοστού), όπου όλες οι ομάδες μπορούν να προκριθούν, αλλά εγώ πιστεύω ότι θα περάσουμε στην επόμενη φάση».

Για την ιστορία, Ελλάδα και Κολομβία έχουν συναντηθεί μόνο σε έναν φιλικό αγώνα, στις παρυφές του Μουντιάλ 1994 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η χώρα της Λατινικής Αμερικής επικράτησε με 2-0, ωστόσο αυτό που επακολούθησε ήταν δυσάρεστο για την Ελλάδα και εφιαλτικό για την Κολομβία. Η Εθνική, άβγαλτη και «ψαρωμένη», θύμιζε… περιπλανώμενο θίασο γνωρίζοντας τρεις ήττες με δέκα γκολ παθητικό (4-0 από την Αργεντινή, 4-0 από τη Βουλγαρία και 2-0 από τη Νιγηρία), ωστόσο η Κολομβία βίωσε ακόμη μεγαλύτερο –και όχι αθλητικό, που ξεπερνιέται –δράμα:

Λειτουργώντας μονίμως υπό καθεστώς ψυχολογικής βίας, για το οποίο ήταν υπεύθυνοι οι βαρόνοι της κοκαΐνης, η Κολομβία αποκλείστηκε έπειτα από δύο ήττες (από Ρουμανία και ΗΠΑ) και μία νίκη (επί της Ελβετίας) και λίγες ημέρες μετά την επιστροφή της αποστολής στα πάτρια εδάφη δολοφονήθηκε σε ηλικία 27 ετών έξω από μπαρ ο αμυντικός της ομάδας Αντρές Εσκομπάρ. Σύμφωνα με τις φήμες που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή, το αυτογκόλ που πέτυχε στο ματς με τις ΗΠΑ προκάλεσε την απώλεια υπέρογκων ποσών ανθρώπων του υποκόσμου σε στοιχήματα. Η ειρωνεία είναι ότι αμέσως μετά τον αποκλεισμό ο ίδιος είχε δηλώσει στην εφημερίδα «El Tiempe» της Μπογκοτά: «Η ζωή δεν τελειώνει εδώ». Συγκλονιστικό…