«Και με χιόνια και με κρύα, Ελαφρά Ταξιαρχία». Το σύνθημα θα αντηχεί και πάλι στα γήπεδα της Α’ Εθνικής. Ο Γυμναστικός Σύλλογος Απόλλων Σμύρνης έπειτα από 13 δύσκολα χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έφτασε ακόμη και στα όρια της διάλυσης, επιστρέφει στα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Απόλλωνας δεν είναι ένα σωματείο όπως όλα τα άλλα. Κουβαλάει στις πλάτες του κομμάτια της ιστορίας της νεότερης Ελλάδας. Ιδρύθηκε στη Σμύρνη το 1881 ως φιλαρμονικός σύλλογος. Εξ ου και το όνομα του θεού της μουσικής το οποίο φέρει. Πριν από τον ξεριζωμό του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, πρόλαβε και αναδείχτηκε πρωταθλητής Σμύρνης στο ποδόσφαιρο τα έτη 1917, 1918, 1919, 1920, 1922.

Στην Αθήνα, όπου μετακόμισε υποχρεωτικά, δίδαξε ποδόσφαιρο προτού ιδρυθούν οι λεγόμενες σήμερα μεγάλες ομάδες. Το 1924, 1938, 1948 και 1958 αναδείχτηκε πρωταθλητής Αθηνών. Για περισσότερα δεν επέτρεπε το ταμείο, αλλά και οι (ανύπαρκτες) διασυνδέσεις με την ποδοσφαιρική και πολιτική εξουσία. Ο Απόλλωνας επί δεκαετίες αναδείκνυε τα ταλέντα που θα έκαναν καριέρα στον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ…

Το ποδοσφαιρικό κατεστημένο, όπως μεταμορφώθηκε μετά το 1959 οπότε καθιερώθηκε το πανελλήνιο πρωτάθλημα, μία και μοναδική φορά του επέτρεψε να πλησιάσει την κορυφή. Το 1995 με 11 νίκες στα τελευταία 12 παιχνίδια κατέκτησε την 4η θέση στο πρωτάθλημα και την έξοδο στο Κύπελλο UEFA.
Η κακοδιαχείριση της επιτυχίας από τους τότε διοικούντες την ΠΑΕ Απόλλων παραλίγο να τον διαλύσει. Το 2000 υποβιβάστηκε στη Β’ Εθνική. Το 2005 έπεσε στη Γ’. Το 2007 ακόμη χαμηλότερα στη Δ’ Εθνική. Εναν χρόνο μετά, στο παρά πέντε απέφυγε το τοπικό πρωτάθλημα Αθηνών.
«Το 1999 που πήγα να βοηθήσω τον ερασιτέχνη Απόλλωνα τα πάντα ήταν υπό διάλυση. Η ΠΑΕ δεν πλήρωνε τίποτα. Ούτε το νερό για το χορτάρι του γηπέδου. Τα χρέη ήταν τεράστια και ορατός ο κίνδυνος της προσωποκράτησης» θυμάται ο τότε πρόεδρος και παλαίμαχος άσος του Απόλλωνα και του Παναθηναϊκού Αριστείδης Καμάρας.
Οι λιγοστοί αλλά ηρωικοί οπαδοί του Απόλλωνα ανέλαβαν να σώσουν τις ιστορικές αναμνήσεις των προγόνων τους. Το 2005 οργάνωσαν συγκέντρωση στο Κολωνάκι και πορεία στην Αναγνωστοπούλου όπου έμενε ο τότε πρόεδρος της ΠΑΕ Απόλλων Κώστας Αλαμάνος. Επικεφαλής της πορείας με τη σημαία του συλλόγου οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές Φράγκου και Σκόρδας. Από πίσω ακολουθούσαν καμιά διακοσαριά φίλοι της ιστορικής ομάδας. Η πορεία έκανε πάταγο. Δίπλα στο σπίτι του Αλαμάνου κατοικούσε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.
«Πριν από 114 χρόνια, στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας, στην αθάνατη ελληνική ιωνική γη, μέσα από τα σπλάχνα του συλλόγου «Ορφέας Σμύρνης – 1890», ιδρύθηκε ο «Απόλλων Σμύρνης». Η κακή μοίρα που χτύπησε τον Ελληνισμό, τον έφερε πρόσφυγα στην Αθήνα, το 1922. Δεν επανιδρύθηκε ως αθηναϊκό σωματείο, αλλά παρέμεινε με το όραμα της επιστροφής στα πάτρια εδάφη, ένα όραμα που δεν εκπληρώθηκε ποτέ…» ανέφερε μεταξύ άλλων το ψήφισμα που θυροκολλήθηκε στην εξώπορτα του κ. Αλαμάνου και το οποίο έφερε τις υπογραφές 1.195 πιστών Απολλωνιστών.
«Η οικονομική κατάσταση του Απόλλωνα παρέμεινε τραγική. Ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας της ΠΑΕ που τέθηκε υπό εκκαθάριση. Την ομάδα ανέλαβε ο Ερασιτέχνης. Ο Βασίλης Κυριακού κλήθηκε αρχικά να βοηθήσει και στη συνέχεια ο Νίκος Καρούλιας. Ο τελευταίος το 2008 έφερε κοντά στην ομάδα τον εφοπλιστή Σταμάτη Βελλή. Γέννημα θρέμμα Απολλωνιστής. Αρχικά βοηθούσε κατά το ήμισυ τον Ερασιτέχνη. Βλέποντας όμως ότι δεν τα βγάζαμε πέρα, την επόμενη χρονιά ανέλαβε εξ ολοκλήρου την ομάδα» συνεχίζει ο Αριστείδης Καμάρας.
«Μετά από τεσσεράμισι χρόνια παρουσίας μου στην ιδιοκτησία της αγαπημένης μου ομάδας, κατάφερα επιτέλους να συναντηθώ με το ίνδαλμά μου από τα εφηβικά χρόνια, τον Βασίλη Κυριακού. Μπορώ να πω ανεπιφύλακτα ότι ο κυριότερος λόγος που έγινα και παρέμεινα Απολλωνιστής ήταν αυτός ο άνθρωπος. Κοιμόμουν και ξύπναγα με τον Βασίλη Κυριακού στο μυαλό μου. Ολη την εβδομάδα ζούσα για να έρθει η Κυριακή να τον ξαναδώ να παίζει με την αγαπημένη μου ομάδα» αποκάλυψε πρόσφατα ο κ. Βελλής.
Οι παλαιότεροι θα θυμούνται τον Σταμάτη Βελλή ως οδηγό σε αγώνες αυτοκινήτου, δίδυμο με τον Στρατή Χατζηπαναγιώτου, που έμεινε στην ιστορία του αυτοκινήτου ως «Στρατιτσίνο» και ο οποίος είναι σήμερα η ψυχή της ΠΑΕ Απόλλων. Ο Σταμάτης Βελλής είναι εφοπλιστής και παντρεμένος με τη Νινέτα Περατικού, της γνωστής οικογένειας εφοπλιστών. Επί των ημερών του ο Απόλλωνας αρχίζει να θυμίζει κάτι από την παλαιά Ελαφρά Ταξιαρχία του Σιμονόφσκι και να ανεβαίνει μία-μία τις κατηγορίες. Το 2010 πρωταθλητής Δ’ Εθνικής. Το 2012 πρωταθλητής Γ’ Εθνικής. Το 2013 πρωταθλητής Β’ Εθνικής.
«Ο Απόλλων είναι πλέον ομάδα πρότυπο. Δεν οφείλει ευρώ σε κανέναν. Είναι πεντακάθαρος σε όλα. Εχει έναν πρόεδρο νοικοκύρη. Είναι η πιο οργανωμένη ομάδα ανά την επικράτεια. Δεν εξαρτάται από κανέναν. Ο κ. Βελλής αρνήθηκε να παραχωρήσει το γήπεδο αρχικά στον Παναθηναϊκό και στη συνέχεια στην ΑΕΚ. «Πληρώνω 300 χιλιάδες τον χρόνο για να έχω ένα γήπεδο με αγωνιστικό χώρο χαλί. Για ποιο λόγο να βάλω νοικάρη;» λέει. Ο Απόλλωνας μέσα στα δεινά που πέρασε, τη φτώχεια, την γκρίνια, τους αλλεπάλληλους υποβιβασμούς, ευτύχησε να έχει στο τιμόνι του έναν υπεύθυνο άνθρωπο» υπογραμμίζει ο Αριστείδης Καμάρας.

Το αφεντικό της «ταξιαρχίας»
«Τα καλύτερά μου χρόνια ήταν στο ερασιτεχνικό»

Ο Σταμάτης Βελλής παραλίγο πέρυσι να εγκαταλείψει τον Απόλλωνα. Η απόφαση της ΕΠΟ να «επιβραβεύσει» τις ΠΑΕ που δεν έλαβαν άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας λόγω χρεών τον πίκρανε. Ο ίδιος είχε μάθει να δουλεύει διαφορετικά. «Το 2008 που μπήκα στον Απόλλωνα πίστευα, και το έλεγα, ότι η χώρα θα μπει σε σοβαρές δυσκολίες. Κι εγώ όταν ξεκινάω κάτι, θέλω να είμαι σίγουρος για όσα έχω στην τσέπη μου. Γι’ αυτό ανακοινώνω κάθε χρόνο αν θα συνεχίσω. Κι αυτό εξαρτάται από τρία πράγματα: αν με θέλει ο κόσμος, αν αισθάνομαι ότι μπορώ να πάω την ομάδα ψηλά και αν έχω τη δυνατότητα να δαπανήσω τα χρήματα που απαιτούνται» έχει τονίσει το «αφεντικό» του Απόλλωνα.

Η αδυναμία εξεύρεσης επιχειρηματία να παραλάβει δωρεάν τις μετοχές και να εγγυηθεί το μέλλον του Απόλλωνα υποχρέωσε τον κ. Βελλή να παραμείνει στην ομάδα και σίγουρα δεν το μετάνιωσε. Αναφερόμενος στο έργο του δεν είχε διστάσει μάλιστα να δηλώσει ότι τα καλύτερά του χρόνια ήταν όταν ο Απόλλωνας αγωνιζόταν στην ερασιτεχνική κατηγορία. «Είναι μεγάλη ικανοποίηση να βλέπεις μέσα σε αυτά τα σκ… του ποδοσφαίρου μια ομάδα να λειτουργεί με τελείως διαφορετικά πρότυπα. Εμένα δεν με ενδιαφέρει ο Απόλλωνας να πάει στη Σούπερ Λίγκα. Αν αυτό συμβεί, θα με χαροποιήσει αλλά δεν είναι το κριτήριο της απόλυτης ευτυχίας. Τα καλύτερά μου χρόνια ήταν στο ερασιτεχνικό. Και ας το εκλάβει ο καθένας όπως θέλει. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να βλέπω ένα σωματείο υγιές, να παίζει την μπάλα που μπορεί, να είναι νοικοκυρεμένο και να δίνει χαρά σε 200, 300, 500 άτομα που πηγαίνουν και το βλέπουν. Αν η κατηγορία θα λέγεται Γ’, Β’ ή Δ’ είναι το τελευταίο που με απασχολεί» υπογράμμισε.
Ο κ. Βελλής είναι το ίδιο απαιτητικός και προς τους ποδοσφαιριστές του. Ουκ ολίγες φορές τούς προειδοποίησε ότι θα τους αφήσει απλήρωτους αν δεν αποβάλουν τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία. «Θέλω από εσάς προσπάθεια από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό κάθε αγώνα. Αυτό δεν το διαπραγματεύομαι. Σας θέλω αποφασισμένους για τη νίκη. Δεν πρόκειται να χαριστώ σε κανέναν» τους τόνισε κατ’ επανάληψη.
Και απαιτήσεις μπορεί να έχει μόνο εκείνος που είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ