Οταν το 1983 ο Διονύσης Σαββόπουλος τραγουδούσε «φτιάχνουν οι Ελληνες κυκλώματα και Ιστορία οι παρέες», ο Διομήδης Αργους είχε μόλις έναν χρόνο ζωής και προσπαθούσε να μάθει στους Αργίτες χάντμπολ. Σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα, μια παρέα από πρώην αθλητές του Διομήδη που συγκροτούν τη διοίκησή του μπορεί να χαίρεται γιατί η δική τους ομάδα γράφει Ιστορία. Σήμερα στις 18.00 στο κλειστό γήπεδο του Λουτρακίου η ομάδα του Αργους αγωνίζεται σε έναν ευρωπαϊκό τελικό, του Τσάλεντζ Καπ, και καταγράφεται ως η δεύτερη ελληνική ομάδα, μετά τον Φίλιππο Βέροιας το 2003, που καταφέρνει να ζήσει το ευρωπαϊκό όνειρο.

Στο ξεκίνημα της σεζόν η συμμετοχή του Διομήδη σε έναν ευρωπαϊκό τελικό δεν υπήρχε ούτε καν σαν όραμα στα σχέδια της διοίκησης, όπως εξομολογείται στο «Βήμα» ο πρόεδρός του κ. Τάκης Ρέντας, ένας από την παρέα που πριν από εννέα χρόνια αποφάσισε να πάρει στα χέρια της τις τύχες της ομάδας και να βάλει τη σφραγίδα της στην πορεία του Διομήδη. Μαζί του ήταν οι κκ. Βλαχοσπύρος, Νίκας, Χιβιδόπουλος, Μούκιος, όπως και ο αδελφός του κ. Δ. Ρέντας, πρώην πρόεδρος της ομάδας. Εφέτος γιόρτασαν τον παρθενικό τίτλο του ελληνικού πρωταθλήματος και ταυτόχρονα ζουν το ευρωπαϊκό τους όνειρο.

«Θελήσαμε να βοηθήσουμε την αγαπημένη μας ομάδα και βάλαμε στόχο να την καταστήσουμε πρωταγωνίστρια. Θελήσαμε να την αναπτύξουμε δημιουργώντας ακαδημίες για να αναδείξουμε τα δικά μας παιδιά και έχουμε καταφέρει ήδη να έχουμε 120 παιδιά σε αυτές και σημαντικές διακρίσεις στα παιδικά και σχολικά πρωταθλήματα» παραθέτει μία από τις αρχές του σχεδίου ο πρόεδρος της αργίτικης ομάδας.
Από τα σπλάχνα της ομάδας
Ταυτόχρονα με το χτίσιμο μιας ομάδας πάνω στις δικές της βάσεις, ο Διομήδης κατάφερνε να ανεβαίνει τα σκαλιά του ελληνικού χάντμπολ. Το 2004 αναρριχήθηκε στην Α1 ανδρών, γεγονός που «δημιούργησε ένα ρεύμα στην πόλη για την ομάδα» τονίζει ο πρόεδρός της. Δύο χρόνια αργότερα η ομάδα σφραγίζει για πρώτη φορά το ευρωπαϊκό διαβατήριό της και κατοχυρώνει τη θέση της ως πρωταγωνίστριας του ελληνικού χάντμπολ, για να εκτοξευθεί εφέτος στην κορυφή του με τον πιο εμφατικό τρόπο, αν και ασφυκτιά σε ένα κλειστό γήπεδο μόλις 300 θέσεων, το οποίο είναι πάντα γεμάτο.
Κυρίαρχο στοιχείο στις επιλογές αυτής της διοίκησης που «προέρχεται από τα σπλάχνα της ομάδας», όπως υπογραμμίζει ο κ. Ρέντας, είναι από τη μία η στενή σύνδεση με την πόλη και από την άλλη «η συγκρότηση μιας ομάδας που θα παίζει ωραίο χάντμπολ και θα φέρει τον κόσμο στο γήπεδο για να παρακολουθεί ένα όμορφο θέαμα».
«Ο Γκουαρδιόλα του χάντμπολ»…
Τον τελευταίο χρόνο το σχέδιο αυτό κλήθηκε να υπηρετήσει ένας άνθρωπος ο οποίος για οκτώ χρόνια φόρεσε τη φανέλα του Διομήδη. Προερχόμενος από τον Αρχέλαο Κατερίνης, μια από τις κοιτίδες του ελληνικού χάντμπολ, ο κ. Δημήτρης Δημητρούλιας βρήκε στο Αργος τη δική του «γη της επαγγελίας». Ως πέρυσι προπονητής των ακαδημιών, κατάφερε στην πρώτη του χρονιά να κατακτήσει το πρωτάθλημα και να οδηγήσει την ομάδα στον ευρωπαϊκό τελικό.
«Είστε τελικά ο Γκουαρδιόλα του χάντμπολ;» τον ρωτάμε, θυμίζοντάς του ότι ο πρώην προπονητής της Μπαρτσελόνα έφθασε στο απόγειο των επιτυχιών του από την πρώτη χρονιά στον πάγκο της. «Δεν χρειάζονται τέτοιες συγκρίσεις» απαντά ο 34χρονος κ. Δημητρούλιας, που προτιμά να εξομολογείται «την απέραντη χαρά που ένιωσα» για τα ανδραγαθήματα του Διομήδη.
Οπως και ο κ. Ρέντας, αποκαλύπτει ότι στο ξεκίνημα της χρονιάς ο Διομήδης δεν είχε στόχο το πρωτάθλημα, πολύ περισσότερο έναν ευρωπαϊκό τελικό. «Λόγω της οικονομικής κρίσης από το 2008 προχωρήσαμε σε μείωση του μπάτζετ και προσπαθήσαμε να βρούμε λύσεις αντίστοιχες. Θελήσαμε να στηριχθούμε στη δημιουργία μιας ομάδας με καλή χημεία και με ταυτόχρονη ανάδειξη των δικών μας παιδιών. Ετσι στην Ελλάδα έχουμε έναν από τους χαμηλότερους προϋπολογισμούς, ενώ βρήκαμε στήριξη από τους φορείς της Αυτοδιοίκησης» εξηγεί ο πρόεδρος του Διομήδη.
Η αγαπημένη της πόλης
Η «χαντμπολική» παιδεία των παραγόντων του Διομήδη τούς βοήθησε να βρουν «έξυπνες λύσεις» με μεταγραφές παικτών που έδεσαν απόλυτα με την ομάδα, όπως ο Μεγαλοοικονόμου από την ΑΕΚ και ο Μαραγκός από τον ΠΑΟΚ. «Στον σχεδιασμό η εφετινή χρονιά ήταν μεταβατική. Αποφασίσαμε να στηριχθούμε σε Ελληνες. Ετσι στήσαμε ένα ρόστερ με επτά παίκτες μεγάλης εμπειρίας, ενώ οι υπόλοιποι ήταν δικοί μας ταλαντούχοι, χωρίς μεγάλη εμπειρία. Ωστόσο η ομάδα έδεσε πιο γρήγορα απ’ ό,τι φανταζόμασταν και έτσι από τον Νοέμβριο – Δεκέμβριο αρχίσαμε να κάνουμε όνειρα τίτλου» επισημαίνει ο κ. Δημητρούλιας.
Με τον ίδιο σχεδόν απρόσμενο τρόπο άρχισαν να χτίζουν στο Αργος και το όνειρο της ευρωπαϊκής διάκρισης. Στη φάση των «32» του Τσάλεντζ Καπ αντιμετώπισαν την πολωνική Μίελετς. «Ηταν μια ομάδα-θηρίο. Δεχθήκαμε μάλιστα να δώσουμε και τα δύο παιχνίδια στην Πολωνία, αφού οι αντίπαλοι μας πλήρωσαν τα έξοδα. Τελικά καταφέραμε να τους αποκλείσουμε και τότε καταλάβαμε ότι ήμασταν καλύτεροι απ’ ό,τι νομίζαμε και έτσι μας άνοιξε η όρεξη» αναπολεί το ξεκίνημα της όμορφης ευρωπαϊκής περιπέτειας ο κ. Δημητρούλιας.
Το οικογενειακό κλίμα ήταν ένα από τα μυστικά της επιτυχίας του Διομήδη, όπως αναγνωρίζει και ο νιόφερτος Μεγαλοοικονόμου που έχει πανηγυρίσει τίτλο με τη φανέλα της ΑΕΚ. «Στο Αργος τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η πόλη στρέφεται γύρω από το χάντμπολ και ο κόσμος γνωρίζει το άθλημα. Ερχεται στο γήπεδο με τα παιδιά του. Εχουμε εισπράξει μια ανεπανάληπτη βοήθεια και την αγάπη του καθημερινά» επισημαίνει ο διεθνής πίβοτ.
Για τον κ. Δημητρούλια η πρόκληση του Διομήδη πηγαίνει πέρα από την κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τίτλου. Ονειρό του είναι «η δημιουργία μιας σχολής χάντμπολ στο Αργος που να συνδυάζει ορισμένα αγωνιστικά χαρακτηριστικά, όπως η ανοιχτή άμυνα, με στοιχεία ανθρωπολογικά της περιοχής. Εδώ δεν υπάρχουν τα ψηλά κορμιά όπως στη Μακεδονία, αλλά οι άνθρωποι έχουν πάθος και ταμπεραμέντο και θέλω να στηριχτώ σε αυτό».

Τσάλεντζ Καπ
Τελικός με ελβετικό θηρίο
Αντίπαλος του Διομήδη στον σημερινό πρώτο τελικό του Τσάλεντζ Καπ (ο επαναληπτικός θα διεξαχθεί στις 28 Μαΐου στην Ελβετία) είναι η Βάκερ Τουν. «Πρόκειται για έναν πολύ ισχυρό αντίπαλο. Είναι κυπελλούχος Ελβετίας και μια ομάδα με δεκαπλάσιο μπάτζετ από μας. Διαθέτει παίκτες πολύ υψηλής κλάσης» «ακτινογραφεί» την Τουν ο κ. Δημητρούλιας. Το… αντίδοτο για το ελβετικό θηρίο είναι, σύμφωνα με τον 34χρονο προπονητή, «να πιάσουμε πολύ υψηλά στάνταρντ απόδοσης. Πρέπει να επενδύσουμε στις γρήγορες επιστροφές, γιατί έχουμε μια ομάδα που παίζει εξαιρετικά τον αιφνιδιασμό, αλλά και να έχουμε υπομονή στην επίθεση γιατί η Τουν έχει διάρκεια στην άμυνα».
Ο Μεγαλοοικονόμου δεν κρύβει ότι ο Διομήδης προσέρχεται στον τελικό ως αουτσάιντερ: «Εμείς πάμε για να διασκεδάσουμε και τα δύο παιχνίδια αλλά και για να κερδίσουμε. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον κόσμο καταθέτοντας την ψυχή μας. Είμαστε αισιόδοξοι και αυτό θα βγει και στο γήπεδο, όπου θα έχουμε και τη βοήθεια του κόσμου μας». Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των δύο τελικών ο Διομήδης έχει στείλει το μήνυμά του και, σύμφωνα με τον κ. Ρέντα, αυτό λέει ότι «όταν μια ομάδα είναι ενωμένη, έχει καλή χημεία και υπάρχει σεβασμός, τότε μπορεί να τα βάλει με μεγαθήρια. Μια ομάδα της επαρχίας μπορεί να εμπνέει περισσότερο έναν αθλητή, καθώς είναι ισχυρότερο το πνεύμα της ομαδικότητας και της οικογένειας».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ