Ο ΑΡΧΗΓΟΣ,τα στελέχη του,τα γκρουπ «εργασίας» που αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας μια πολύπλοκη αλλά εξαιρετικά κερδοφόρα αποστολή. Το στήσιμο των αγώνων, το παράνομο τζογάρισμα σε αυτούς, δεν είναι μια δουλειά για ερασιτέχνες αλλά μια «επαγγελματική» δραστηριότητα με εκατομμύρια κέρδη. Ταυτόχρονα μια επιχείρηση πολυπλόκαμη που περιλαμβάνει από κακοποιούς με βεβαρημένο ποινικό μητρώο ως «επιλήσμονες» ποδοσφαιριστές και διαιτητές πρόθυμους να ανταλλάξουν την ενασχόλησή τους με το ποδόσφαιρο με εξασφάλιση παράνομου χρήματος,την ίδια ώρα που τα αφεντικά της κομπίνας ξεπλένουν μέσω του στοιχήματος βρώμικο χρήμα που έχουν κερδίσει από άλλες εγκληματικές δραστηριότητες. Η σκηνή θα μπορούσε να είναι από την αρχή μιας τυπικής «μαφιόζικης» ταινίας. Σε ένα πολυτελές εστιατόριο, σε μια απόμερη γωνιά, μακριά από αδιάκριτα βλέμματα και μπροστά από ένα πιάτο σπαγκέτι (αν μιλάμε για Ιταλούς) ή από μια σούπα μπορς (αν πρόκειται για τη ρωσική μαφία) ή από μια ελληνική σπεσιαλιτέ (αν μιλάμε για εγχώρια μπουμπούκια), ο αρχηγός με τους επιτελείς του θέτουν τα θέματα… στο τραπέζι. Λίγο πιο πέρα οι μπόντιγκαρντ διασφαλίζουν την ηρεμία της ομήγυρης που πρέπει να συζητήσει και να αποφασίσει για σημαντικά ζητήματα, για μπίζνες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ ή δολαρίων.
Το βρώμικο χρήμα που έχει συγκεντρωθεί από άλλες παράνομες δραστηριότητες πρέπει να ξεπλυθεί και το ποδόσφαιρο- και ειδικά το στοίχημα- προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία. Αποτελεί ένα ασφαλές όχημα, πολύ περισσότερο αν τα ματς στα οποία θα «επενδυθούν» τα χρήματα έχουν… σίγουρο και διασφαλισμένο αποτέλεσμα. Οι «μπος» πρέπει να αποφασίσουν λοιπόν σε ποια ματς θα τοποθετήσουν τα χρήματά τους, να ενημερωθούν για το «ποιόν» των ανθρώπων στους οποίους θα στηριχθούν, να μοιράσουν καθήκοντα και ρόλους.
Αφού αποφασιστούν τα παιχνίδια που θα στηθούν παίρνει μπρος ένας μηχανισμός που αποτελείται από τρία βασικά κομμάτια. Το ένα γκρουπ αποτελείται από τους «κομπιουτεράδες», το άλλο από τους «επενδυτές», το τρίτο από τους «διαφθορείς». Καθένα από αυτά αναλαμβάνει το δικό του ξεχωριστό έργο αλλά πάντα σε συνεννόηση με την «κεντρική διοίκηση», με τα αφεντικά.
Το γκρουπ των «κομπιουτεράδων» είναι αυτό που αναλαμβάνει να κάνει την έρευνα αγοράς και να ενημερώσει τα «αφεντικά» για τα πιο κερδοφόρα στοιχήματα. Οι ειδικοί αυτοί, αφού περιδιαβάσουν όλους τους διαδικτυακούς στοιχηματικούς τόπους, εντοπίζουν τις καλύτερες αποδόσεις, που συνήθως προσφέρουν οι ασιάτες μπουκμέικερ, ελέγχουν την αξιοπιστία τους και τη ροή των κερδών προκειμένου να προσφέρουν στους «μπος» τις πιο επικερδείς επιλογές. Αφού επιλεχθούν τα ματς από τους επικεφαλής της εγκληματικής οργάνωσης, οι «κομπιουτεράδες» θα επιστρέψουν για ακόμη μία φορά στην επιχείρηση προκειμένου να τοποθετήσουν μέσω Διαδικτύου τα χρήματα στους «στημένους» αγώνες.
Αυτό όμως πρέπει να γίνει την κατάλληλη στιγμή, δηλαδή όταν η απόδοση στο «στημένο» σημείο (1, Χ, 2 ή στο over ή under κτλ.) θα έχει φθάσει στο αποκορύφωμά της. Αρα η τοποθέτηση των χρημάτων πρέπει να γίνει ενόσω ο αγώνας εξελίσσεται.
Στην ελληνική αργκό του στοιχηματισμού η εν λόγω διαδικασία έχει καθιερωθεί με το περίφημο «διπλό» ημίχρονο- «άσο» τελικό, τουτέστιν σε ένα παιχνίδι με γνωστό το τελικό αποτέλεσμα, τον άσο, στο ημίχρονο προηγούνταν οι φιλοξενούμενοι, με αποτέλεσμα η απόδοση της νίκης των γηπεδούχων να εκτοξευθεί.
Κρίσιμος είναι και ο ρόλος του γκρουπ των «επενδυτών», αυτών δηλαδή που θα καθορίσουν ποιο μέρος των χρημάτων θα τοποθετηθεί στο στοίχημα και πόσα θα δοθούν για να δωροδοκηθούν όσοι συμμετάσχουν στο στήσιμο των αγώνων. Μερικές φορές τα ματς είναι ελάχιστης αγωνιστικής σημασίας, όχι όμως και οικονομικής. Οπως π.χ. συνέβη σε ένα φιλικό ποδοσφαιρικό τουρνουά μεταξύ της Λετονίας, της Βολιβίας, της Βουλγαρίας και της Εσθονίας που διεξήχθη στην Τουρκία. Σε δύο από τα παιχνίδια αυτού του τουρνουά τοποθετήθηκαν σε στοιχήματα 6 εκατ. ευρώ (!) ενώ σφυρίχθηκαν 7 πέναλτι προκαλώντας την άμεση παρέμβαση της FΙFΑ που διεξάγει έρευνα.
Η πιο «λεπτή» και… ντελικάτη δουλειά γίνεται από τους «διαφθορείς». Αυτούς που θα εντοπίσουν τους ευεπίφορους στο εύκολο χρήμα ποδοσφαιριστές, προπονητές, διαιτητές και παράγοντες.
Οι προβολείς των «διαφθορέων» στρέφονται συνήθως προς τις μικρότερες κατηγορίες, από τη Β΄ Εθνική και κάτω, όπου οι εργασιακές συνθήκες είναι δύσκολες, οι αμοιβές μικρές και συχνά επισφαλείς, ενώ η τύχη των παικτών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από παράγοντες συνηθισμένους από τα (ποδοσφαιρικά) γενοφάσκια τους σε περίεργες συναλλαγές.
Στις κατηγορίες αυτές βρίσκονται πιο εύκολα οι παίκτες των οποίων το ποδοσφαιρικό παρόν και μέλλον είναι αβέβαιο και μπορούν πιο άνετα να γίνουν υποχείρια των αφεντικών αλλά και διεφθαρμένων μάνατζερ.
Η πρόσκληση για συμμετοχή σε ένα στημένο παιχνίδι, εκτός από το χρήμα, μπορεί να συνοδεύεται και από την υπόσχεση για μια καλή μεταγραφή ή για τη διασφάλιση της παραμονής του παίκτη στην ομάδα του διεφθαρμένου παράγοντα. Η άρνηση του παίκτη να… υπακούσει στις εντολές του «διαφθορέα» ή του παράγοντα μπορεί να του κοστίσει την απομάκρυνσή του από την ομάδα ή ακόμη και την καταστροφή της επαγγελματικής καριέρας του από το κύκλωμα, το οποίο μπορεί να ελέγχει ομάδες, παράγοντες και μάνατζερ.
Οι «διαφθορείς» προσπαθούν να πλησιάσουν παίκτες με επιρροή στους συμπαίκτες τους και όχι πιτσιρικάδες και νιόφερτους στην ομάδα. Π.χ., στο νέο σκάνδαλο στημένων αγώνων που ξέσπασε στην Ιταλία μεταξύ των εμπλεκομένων ήταν και ο αρχηγός της Αταλάντα Κριστιάνο Ντόνι.
Οι πιο γενναιόδωροι «διαφθορείς», εκτός από χρήμα, μπορεί να προσφέρουν και… αξέχαστες νύχτες με γυναικεία συντροφιά προς τους πρόθυμους να δωροκηθούν. Οι προσφορές αυτές συνήθως απευθύνονται προς γηραιότερους, κυρίως διαιτητές ή παράγοντες.
Αλλωστε ένας διαιτητής μπορεί να έχει πολύ διακριτική αλλά ουσιαστική συνεισφορά σε έναν επιτυχημένο στοιχηματισμό.
Δεν χρειάζεται να δώσει ένα κραυγαλέα ανύπαρκτο πέναλτι ή να κλείσει τα μάτια σε ένα γκολ οφσάιντ.
Από τη στιγμή που αντικείμενο στοιχηματισμού μπορεί να είναι μεταξύ άλλων το πρώτο φάουλ, το πρώτο κόρνερ, η πρώτη κίτρινη κάρτα, το πρώτο πλάγιο άουτ (!) ή ακόμη και τα λεπτά των καθυστερήσεων που θα κρατηθούν, ένας διαιτητής «πιασμένος» μπορεί να προσφέρει πλούσια κέρδη στους «φίλους» προσθέτοντας μόνο μερικές… πινελιές στον καμβά ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Μικρές υπερβάσεις στα διαιτητικά σφυρίγματα μπορούν να μετατραπούν σε πακτωλό χρημάτων για τους «διαφθορείς».
Παιχνίδια της Β΄ Εθνικής είναι στην πλειονότητά τους τα «ύποπτα» ματς που εντόπισε η UΕFA και συμπεριέλαβε στους περίφημους φακέλους της με βάση τους οποίους διεξάγει έρευνα η ελληνική Δικαιοσύνη.
Η έρευνα των δικαστικών αρχών φέρνει στο φως έναν πολυπλόκαμο μηχανισμό στον οποίο φαίνεται να εμπλέκονται περισσότερα από 500 άτομα η δράση των οποίων απασχολεί τους τελευταίους μήνες τις ελληνικές δικαστικές αρχές.Από απλές νοικοκυρές ως πρόεδροι ΠΑΕ περιλαμβάνονται στη μακρά λίστα που απασχολεί το σχετικά νεοσύστατο Οικονομικό Τμήμα της Εισαγγελίας Αθηνών. Ηδη οι πρώτες κλήσεις υπόπτων έχουν γίνει και αφορούν ιδιαίτερα καλά πληροφορημένους «παίκτες» που ποντάριζαν συστηματικά σε «ύποπτους» αγώνες οι οποίοι ήταν στο κουπόνι του στοιχήματος του ΟΠΑΠ.
Ταυτόχρονα σε εξέλιξη βρίσκεται και η έρευνα για ύποπτους στοιχηματισμούς σε «εξωτικές» στοιχηματικές εταιρείες,όπως συνέβη με τρελά πονταρίσματα στη Μαλαισία. Ηδη για μια συγκεκριμένη υπόθεση κλήθηκαν να καταθέσουν δημοσιογράφοι που είχαν υποστηρίξει ότι στο παιχνίδι του 2008 Ξάνθη- Παναθηναϊκός (3-2) παίχτηκαν 1,6 εκατ.ευρώ με απόδοση 8,5 και κερδήθηκαν 13 εκατ.ευρώ.Ο παλιός διαιτητής κ.Σωτήρης Βοργιάς είχε προσθέσει μάλιστα ότι γιος μεγαλοπαράγοντα ήταν αυτός που έπαιξε το συγκεκριμένο ποσό στοιχηματίζοντας σε βάρος της ομάδας του!
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
