Τα ολυμπιακά πεπραγμένα του Κόκκαλη (2)

Στο «Βήμα» της περασμένης Κυριακής (9/1) η στήλη επιχείρησε μια σύντομη αναφορά στα «συν» που πιστώνουν οι οπαδοί του Ολυμπιακού- και όχι μόνο- στον κ. Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς παρέδωσε επισήμως (και) την προεδρική σκυτάλη του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού στον νέο μεγαλομέτοχο κ. Βαγγέλη Μαρινάκη. Ακολουθούν σήμερα τα «πλην» που καταλογίζονται – ακόμη και από κάποιους εντός του ερυθρόλευκου στρατοπέδου- στον κ. Κόκκαλη για τα πεπραγμένα του στη διάρκεια της 18ετούς προεδρικής θητείας του στην πειραϊκή ΠΑΕ.

1. Η περιβόητη «παράγκα». Οι αντίπαλοι των Ερυθρολεύκων υποστηρίζουν ότι τα περισσότερα από τα 12 πρωταθλήματα της λεγόμενης «κόκκινης αυτοκρατορίας» τα πήρε ο Ολυμπιακός ελέω της διαιτητικής «παράγκας» που καταγγέλλεται ότι λειτούργησε από το 1997 ως το 2001. Εχει γράψει ιστορία η θρυλική ατάκα «ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδίζουν και οι άλλοι να πάνε να…» που ακούγεται στις μαγνητοφωνημένες τηλεφωνικές συνομιλίες (έπαιξαν τηλεοπτικά και δημοσιεύτηκαν στον Τύπο της εποχής) να εκστομίζει ένα από τα πρόσωπα-κλειδιά της «παράγκας» με τον κωδικό «γουρούνι»! Στις ίδιες κασέτες γινόταν αναφορά στον «θείο» (υπονοείται ο κ. Κόκκαλης) και στον «κοκαλιάρη» (υπονοείται ο κ. Θωμάς Μητρόπουλος ). Ο τελευταίος διετέλεσε και μέλος του ΔΣ της ΠΑΕ Ολυμπιακός .

«Κάλπικο» θεωρούν, τουλάχιστον οι ΑΕΚτσήδες, και το πρωτάθλημα του 2008 που κέρδισε στα χαρτιά ο Ολυμπιακός από την ΑΕΚ λόγω της υπόθεσης Βάλνερ (αυστριακός ποδοσφαιριστής, για παράτυπη συμμετοχή του οποίου στο ματς Καλαμαριά- Ολυμπιακός 1-0 μηδενίστηκε η ομάδα της Θεσσαλονίκης).

2. Η μη ευρωπαϊκή διάκριση. Πολλοί φίλοι του Ολυμπιακού τονίζουν ότι η περίφημη ευρωπαϊκή υπέρβαση (που ευαγγελιζόταν και ο κ. Κόκκαλης) δεν έγινε ποτέ. Οι καλύτερες πορείες των Ερυθρολεύκων στο Τσάμπιονς Λιγκ ήταν: α) Το 1998-99 όταν ο Ολυμπιακός (με κόουτς Μπάγεβιτς ) έφτασε στους «8» και αποκλείστηκε από τη Γιουβέντους. β) Το 2007-08 όταν με Λεμονή έφτασε στους «16» και αποκλείστηκε από την Τσέλσι. γ) Το 2009-10 όταν με Κετσμπάγια- Ζίκο- Μπάντοβιτς έφτασε πάλι στους «16» και αποκλείστηκε από την Μπορντό.

Μάλιστα, κάποια στιγμή, όταν ο κ. Κόκκαλης μίλησε- έστω και έχοντας επίγνωση της υπερβολής του- για συμμετοχή του Ολυμπιακού στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ 2007 που θα γινόταν στο ΟΑΚΑ, οι ειρωνείες ήταν ακόμη και ερυθρόλευκης προέλευσης… Βέβαια, αργότερα έσπευσε να… επανορθώσει ότι για το στάτους των ελληνικών ομάδων μέγιστη διάκριση θα αποτελούσε το ταπεινότερο Κύπελλο UΕFΑ (νυν Γιουρόπα Λιγκ) που κατάφερε να κατακτήσει η τουρκική Γαλατάσαραϊ.

3. Η «προπονητοφαγία». Στα μείον του κ. Κόκκαλη καταλογίζονται- και από παροικούντες τον πειραϊκό σύλλογοοι συχνές αλλαγές προπονητών. Επί της 18χρονης προεδρίας του ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός άλλαξε προπονητή 28 φορές με 24 Ελληνες και αλλοδαπούς τεχνικούς να κάθονται στον… ηλεκτρικό πάγκο! Εχουμε και λέμε, αν δεν μου διαφεύγει κάποιος τόσοι που είναι… Αντώνης Γεωργιάδης,Απόστολος Φίλης,Λιούμπομιρ Πέτροβιτς (Σέρβος), Κώστας Πολυχρονίου, Νίκος Αλέφαντος, Νίκος Γιούτσος, Τάις Λίμπρεχτς (Ολλανδός), Σταύρος Διαμαντόπουλος,Μελέτης Περσίας,Ντούσαν Μπάγεβιτς (Σέρβος), Αλμπέρτο Μπιγκόν (Ιταλός), Γιάννης Ματζουράκης, Τάκης Λεμονής,Γιάννης Κόλιας,Σρέτσκο Κάτανετς (Σλοβένος), Ολέγκ Προτάσοφ (Ουκρανός), Σίνισα Γκόγκιτς (Σέρβος), Αλέφαντος, Μπάγεβιτς, Τροντ Σόλιντ (Νορβηγός), Λεμονής, Χοσέ Σεγκούρα (Ισπανός), Ερνέστο Βαλβέρδε (Ισπανός), Τιμούρ Κετσμπάγια (Γεωργιανός), Μπόζινταρ Μπάντοβιτς (Μαυροβούνιος), Ζίκο (Βραζιλιάνος), Μπάντοβιτς, Εβαλντ Λίνεν (Γερμανός). 4. Η αποτυχία της «επανάστασης» των μελών. «Συναποφασίζουμε να δημιουργήσουμε έναν νέο, ενιαίο, μαζικό Ολυμπιακό,του 21ου αιώνα,αυτοδιοικούμενο με την πλειοψηφική συμμετοχή των μελών του. Ο Θρύλος όχι μόνο συμβολικά αλλά και θεσμικά από τη βάση ως την κορυφή θα ανήκει στον λαό» σάλπιζε τον Φεβρουάριο του 2003 η «ιδρυτική διακήρυξη» της… επανίδρυσης με συντάκτη τον κ. Μίμη Ανδρουλάκη. Τον Ιούνιο του 2006 ελέχθη ότι η εκστρατεία μαζικής εγγραφής απέφερε 83.000 μέλη, αλλά εν συνεχεία φυλλορρόησαν… Αυτή τη στιγμή τα μέλη του Ολυμπιακού είναι περίπου 15.000

– όσα και τα εισιτήρια διαρκείας που διατέθηκαν. Τουτέστιν πολύ μακριά από τις 100.000 και πλέον στα πρότυπα των κλαμπ τύπου Μπάρτσα και Ρεάλ.

5. Κλείνοντας, δεν μπορεί να μην αναφερθεί η περίφημη ρήση του κ. Κόκκαλη «αυτούς τους φιλάθλους έχουμε και δεν μπορούμε ούτε θέλουμε να τους αλλάξουμε». Από μόνη της δεν είναι επιλήψημη, αποτελεί όμως κραυγαλέο φάουλ όταν στην πράξη σήμαινε την ανοχή στη χουλιγκανική δράση των (κατά Σαλιαρέλη ) «επιστημόνων» οπαδών του Θρύλου… Βέβαια, όταν χαϊδεύεις τα αφτιά του οπαδικού όχλου, υπάρχει και η άλλη (πικρή) γεύση που την ένιωσε και ο κ. Κόκκαλης ο οποίος εξανέστη κατά της οπαδικής αχαριστίας ακούγοντας από τις εξέδρες του «Γ. Καραϊσκάκης» εκείνο το « κοίτα πώς κατάντησες τον Ολυμπιακό»- ιδιαίτερα τις περιόδους των δύο πράσινων νταμπλ (2003-04 και 2009-10) και σε κάποιες οδυνηρές ευρωπαϊκές ήττες της ομάδας.