Τα 2/3 των 22 διαιτητών Α΄ Εθνικής δεν έχουν τα προσόντα να διευθύνουν αγώνες της Σούπερ Λίγκας, τονίζει ο κ. Περικλής Βασιλάκης. Ο παλαίμαχος διεθνής διαιτητής,που επί χρόνια
κρίνει τηλεοπτικά το έργο των συναδέλφων του, χαρακτηρίζει ακατανόητα τα λάθη των κκ. Γιώργου Δαλούκα και
Μιχάλη Κουκουλάκη, υποστηρίζοντας ότι η εξέλιξη των περισσοτέρων διαιτητών δεν έγινε υπό φυσιολογικές συνθήκες και πως κατά κανόνα, την τελευταία δεκαετία, προβιβάζονταν
οι «χιλιοτραγουδισμένοι» και υποβιβάζονταν οι ικανότεροι. Αν η ΚΕΔ δεν λειτουργήσει ως ανεξάρτητη αρχή και στα κριτήρια επιλογής των διαιτητών δεν προστεθούν το ήθος και η έξωθεν καλή μαρτυρία, το ελληνικό ποδόσφαιρο να μην περιμένει καλύτερες ημέρες, υπογραμμίζει ο κ. Βασιλάκης.

– Πολύ ενοχλημένος σχολιάσατε τα τελευταία «κατορθώματα» των κκ.Δαλούκα και Κουκουλάκη.

«Πίστευα ότι η διαιτησία θα πήγαινε προς το καλύτερο. Αντ΄ αυτού οδεύει από το κακό στο χειρότερο. Εν έτει 2010 δεν μπορούμε να έχουμε αλλοίωση αποτελεσμάτων και μάλιστα σε τρία παιχνίδια στο πλαίσιο μιας αγωνιστικής. Ο κ. Κουκουλάκης στο παιχνίδι ΑΕΚ- Αστέρας Τρίπολης δεν είδε τέσσερις περιπτώσεις πέναλτι. Και όλα αυτά μετά τα όσα ακούστηκαν και γράφτηκαν για τον διαιτητή της αναμέτρησης Αρης- Παναθηναϊκός κ. Δαλούκα. Είναι να βγαίνεις από τα ρούχα σου όταν δύο διεθνείς διαιτητές με ευρωπαϊκές εμπειρίες τα θαλασσώνουν στα εύκολα».

– Πού το αποδίδετε; «Δεν έχουν τις αντοχές και τις γνώσεις για να διευθύνουν παιχνίδια Α΄ κατηγορίας. Και αυτό γιατί η εξέλιξή τους δεν ήταν φυσιολογική. Προήχθησαν έχοντας ελάχιστες εμπειρίες από μικρότερες κατηγορίες. Αν ζητήσεις από έναν διαιτητή Γ΄ Εθνικής να διευθύνει αγώνες Σούπερ Λίγκας δεν θα σου πει “όχι”. Οι κανονισμοί είναι ίδιοι. Τα μεγέθη είναι όμως διαφορετικά και η πίεση που ασκείται στον αγωνιστικό χώρο τεράστια».

– Η γρήγορη εξέλιξη- ανέλιξη πού οφείλεται;

«Στο ότι ο έλεγχος της διαιτησίας πέρασε στους ποδοσφαιρικούς παράγοντες. Οι διαιτητές αναζητούν πλέον την εξέλιξή τους μέσω των ποδοσφαιρικών ενώσεων. Η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας (ΚΕΔ) από τη στιγμή που υπήχθη στην ΕΠΟ έχασε τη δύναμή της. Δεν μπορεί να σηκώσει τη φωνή και να πει στον παράγοντα που διεκδικεί προαγωγή του συμπατριώτη του: “Ο φιλαράκος σου δεν κάνει ή θέλει δουλειά για να παίξει στη Σούπερ Λίγκα”…».

– Εντάξει, ο πρόεδρος της Ενωσης πιέζει να ανεβάσει έναν διαιτητή στην Α΄ Εθνική, αλλά από τα σφυρίγματα δεν ευνοούνται οι ομάδες της περιφέρειάς του…

«Οταν μπαίνεις με ρουσφέτι στους πίνακες αποδέχεσαι αυτόματα τους κανόνες που κάποιοι άλλοι έχουν ορίσει. Προσέχεις να μη δυσαρεστήσεις τους ευεργέτες σου. Οταν με το νέο σύστημα ο διαιτητής ελέγχεται καθημερινά από ποδοσφαιρικούς παράγοντες, πώς θα αναπτύξει ελεύθερη επαγγελματική συνείδηση. Τα κριτήρια ανάδειξης πρέπει να είναι φανερά. Ολα στη φόρα. Επιλέγω τον τάδε διαιτητή διότι έχει αυτά και εκείνα τα προσόντα. Και όχι να ανακοινώνονται οι πίνακες τα μεσάνυχτα, στην προσπάθεια να μη δυσαρεστήσουμε κανέναν ποδοσφαιρικό παράγοντα. Εδώ που φτάσαμε, τα πρώτα κριτήρια πρέπει να είναι το ήθος και η έξωθεν καλή μαρτυρία».

– Στη δική σας εποχή δεν γίνονταν ρουσφέτια;

«Γίνονταν αλλά σε πολύ μικρότερο μέγεθος. Την πλειοψηφία των κακών διαιτητών την απέβαλε το ίδιο το σύστημα, κάτι που δεν συμβαίνει σήμερα».

– Ποιοι παρεμβαίνουν στις αξιολογήσεις των διαιτητών;

«Παλιά τηλεφωνούσαν ακόμη και πολιτικοί. Παράγοντες της διαιτησίας αλλά και οι ισχυροί του ποδοσφαίρου επέβαλλαν κάποια δικά τους πρόσωπα. Αυτό δεν ήταν όμως ο κανόνας. Το κακό άρχισε το 1994, όταν η ΕΠΟ υπό την προεδρία του κ. Κώστα Τριβέλα επισείοντας τον μπαμπούλα της FΙFΑ, επέβαλε δικούς της ανθρώπους στα όργανα της διαιτησίας. Εκτοτε άρχισαν οι μεγάλες παρεμβάσεις που είχαν να κάνουν κυρίως με τον έλεγχο των μελών της ΚΕΔ».

– Εξωθεσμικές παρεμβάσεις υπήρχαν;

«Πάντοτε. Απλώς η δύναμή τους άλλοτε ήταν μεγάλη και ενίοτε μικρότερη. Υπήρχε μία περίοδος όπου ο έλεγχος ξέφυγε εντελώς από τα χέρια της οργανωμένης διαιτησίας. Ποδοσφαιρικοί πα ράγοντες και ενώσεις έκαναν ό,τι ήθελαν. Ικανότατοι διαιτητές αποβάλλονταν από τον χώρο αν δεν υπέβαλαν τα σέβη τους και οι… χιλιοτραγουδισμένοι προβιβάζονταν».

– Οι παρεμβάσεις γίνονταν για να υπηρετηθούν συμφέροντα;

«Προφανώς για να υπηρετηθούν συμφέροντα ομάδων, αλλά και προσωπικές φιλοδοξίες. Προς αυτή την κατεύθυνση επηρέασε και η εισαγωγή του στοιχήματος. Οταν μπορείς να στοιχηματίσεις ποια ομάδα θα δεχθεί πρώτη κίτρινη κάρτα, ποια θα επιλέξει τέρμα, πόσα λεπτά καθυστέρησης θα κρατηθούν, αν θα δοθεί πέναλτι, αρχίζει και δημιουργείται πρόβλημα. Την περίοδο της “παράγκας”, όπως την κατήγγειλε ο συνάδελφός μου Δημήτρης Ποντίκης, έγιναν εξωπραγματικά πράγματα. Παρέλασαν ουκ ολίγοι διαιτητές μιας χρήσης, ενώ άξιοι καρατομήθηκαν. Ανύπαρκτα πέναλτι σφυρίζονταν, χτυπήματα δεν τιμωρούνταν».

– Το συγκεκριμένο σύστημα, τα τελευταία χρόνια, μάλλον δεν λειτουργεί.Γιατί συνεχίζουν να προκαλούν οι διαιτητές;

«Επειδή οι ποδοσφαιρικοί παράγοντες επιμένουν να ελέγχουν θεσμικά τη διαιτησία. Η ΚΕΔ δεν λειτουργεί ανεξάρτητα. Οταν διορίζεται με σύμβαση μιας ημέρας, τι έργο να παράγει. Τι εννοώ; Σήμερα σε ορίζω και αύριο σε παύω. Τα μέλη της ΚΕΔ δεν υπογράφουν κάποιο συμβόλαιο. Οταν με έχεις στο χέρι, τι πρωτοβουλίες να αναλάβω. Δύσκολα κάποιος υψώνει φωνή όταν αμείβεται από 5.000 ως 8.000 ευρώ μηνιαίως. Εκείνος που τον διορίζει τού επιβάλλει αδιαμαρτύρητα ποιοι διαιτητές θα προαχθούν, από ποιες ενώσεις, σε ποιους θα απονεμηθεί το σήμα της FΙFΑ, ποιος θα τιμωρηθεί και ποιος όχι. Δεν διαφωνώ να υπάγεται η διαιτησία στην ΕΠΟ. Ας λειτουργεί όμως ως ανεξάρτητη αρχή. Να διορίζεται η ΚΕΔ για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και να ελέγχεται μόνο αν κάνει καλά τη δουλειά της».

– Αν ήσασταν πρόεδρος της ΚΕΔ πώς θα κρίνατε τους κκ.Δαλούκα και Κουκουλάκη;

«Θα λειτουργούσα προληπτικά και όχι κατασταλτικά. Και οι δύο είχαν υποπέσει σε τραγικά λάθη τα προηγούμενα χρόνια. Και τι με αυτό; Προήχθησαν σε διεθνείς. Τα αποτελέσματα τα είδαμε τώρα. Είναι δυνατόν να υποπίπτει σε τόσο σοβαρά λάθη ο κ. Κουκουλάκης; Δεν νομίζω ότι είχε τις εμπειρίες για να ανεβεί τόσο γρήγορα στην Α΄ Εθνική. Ας μη μιλήσουμε καλύτερα για την οικογενειοκρατία στην ελληνική διαιτησία».

– Διαιτητές πατήρ και υιός:Βασσάρας, Γερμανάκος, Ζαχαριάδης, Κουκουλάκης, Μάνδαλος, Παπαπέτρου, Παππάς, Σελίμος, Σπάθας, Τριτσώνης, Τσαγκαράκης κ.ο.κ. Συμβαίνει και σε άλλες χώρες της Ευρώπης τα παιδιά των διαιτητών να τους «κληρονομούν» τόσο εύκολα;

«Δεν νομίζω. Αν δούμε πόσα παιδιά διαιτητών βρίσκονται στις λίστες της Α΄, Β΄ και Γ΄ Εθνικής, θα συμπεράνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Ταλαντούχοι μπορεί να είναι. Αν δεν βοηθήσει όμως και ο μπαμπάς με τις γνωριμίες του, η προαγωγή δεν έρχεται τόσο γρήγορα».

– Τον κ. Ηλία Σπάθα θα τον χρίζατε σε ηλικία 30 χρόνων διεθνή διαιτητή,γνωρίζοντας ότι ενδεχομένως θα χρεωθεί τα όσα καταλογίζονταν στον πατέρα του Γιάννη για την περιβόητη «παράγκα»;

«Ειλικρινά όχι. Αλλωστε, οι διαιτητές πρέπει να ωριμάζουν στις χαμηλότερες κατηγορίες. Το λάθος της γρήγορης εξέλιξης έγινε και με τον Κουκουλάκη και με τον Δαλούκα. Δεν ακολούθησαν την επετηρίδα. Την εποχή που έπαιρναν τα “γαλόνια”, υπήρχαν στις λίστες διαιτητές ικανότεροι και πιο έμπειροι από αυτούς. Ο,τι είναι καλό για τους μπαμπάδες δεν σημαίνει ότι είναι σωστό και για τη διαιτησία».

– Εκτός από τα φανερά εισοδήματα, μαύρο χρήμα κυκλοφορεί στον χώρο;

«Με βάση όσα διαρρέουν τελευταία από το ΣΔΟΕ, προφανώς διακινείται και μαύρο χρήμα».

– Ολοι αυτοί που παρήλασαν από τη διαιτησία γιατί κρατάνε το στόμα τους κλειστό;

«Φώναξα εγώ αλλά και άλλοι διαιτητές όταν μας έδιωξαν το 1995.

Καταγγείλαμε το σύστημα που πήγαινε να δημιουργηθεί. Και τι βγήκε…».

– Και τώρα τι γίνεται; Να μετακαλούμε ξένους διαιτητές; «Να φτιάξουμε ενιαίο πίνακα Α΄- Β΄Εθνικής με αξιοκρατία, κανόνες και προδιαγραφές. Να υιοθετήσουμε άμεσα τους δύο επιπλέον διαιτητές ανά περιοχή, σε μια προσπάθεια να ξεπεράσουμε την κρίση. Να αλλάξει η νοοτροπία της ΚΕΔ. Τα στελέχη της διαιτησίας που έκαναν την όποια καριέρα στα πέτρινα χρόνια της “παράγκας”, δεν έχουν τη δύναμη και τις αντοχές παλαιότερων. Κάθε χρόνο αλλάζουν τα πρόσωπα, διαιτητές μπαινοβγαίνουν στις λίστες, αλλά τα προβλήματα οξύνονται. Αν δεν ξεκαθαρίσουν οι ρόλοι, δεν ελεγχθούν οι υπεύθυνοι για το έργο που παράγουν και όχι για τις εξυπηρετήσεις που προσφέρουν, καλύτερες ημέρες δεν θα έρθουν. Οι διαιτητές είναι έρμαια του καθενός. Μόνο το ένα τρίτο από τους 22 που είναι στις λίστες αξίζει να διευθύνει αγώνες Σούπερ Λίγκας. Οταν ένας διαιτητής από την Αθήνα δεν έχει θέση στους πίνακες, γιατί προάγεται μετακομίζοντας στην Πάτρα; Προφανώς δεν αξιολογήθηκε σύμφωνα με τις ικανότητές του αλλά με βάση τις γνωριμίες του. Κάπως έτσι τελειώνει η αξιοκρατία και αρχίζουν οι λανθασμένες υποδείξεις».